رُشد آموزش و افزایش بهداشت جامعه با استقلال معاونت آموزش پزشکی از وزارت بهداشت

یک فلوشیپ آموزش پزشکی با مطرح کردن رویکرد گام به گام و مرحله‌ای انتقال آموزش پزشکی به وزارت علوم، گفت: با مستقل شدن آموزش پزشکی چه تحت وزارت علوم یا وزارت بهداشت، ضمن جهش و گسترش آموزش پزشکی، وزارت بهداشت نیز گام اول خود را در رسیدن به اهداف اختصاصی برخواهد داشت.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ محمدرضا ناظر، فلوشیپ آموزش پزشکی در گفت‌وگو با خبرنگار سینا اشاره‌ای به مسائل تحقیقات، پژوهش و مقالات کرد که کار بسیار اختصاصی بوده و متعلق به مراکز تحقیقاتی پیشرفته است و خارج از وظیفه وزارت بهداشت است.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, محمدرضا ناظر، فلوشیپ آموزش پزشکی در گفت‌وگو با خبرنگار سینا اشاره‌ای به مسائل تحقیقات، پژوهش و مقالات کرد که کار بسیار اختصاصی بوده و متعلق به مراکز تحقیقاتی پیشرفته است و خارج از وظیفه وزارت بهداشت است., سینا,

وی با بیان حجم بالای کار آموزش پزشکی در وزارت بهداشت، متذکر شد: این امر باید به عهده وزارتخانه هایی باشد که وظایف اختصاصی آنها آموزشی است چراکه در حال حاضر از بار آموزش و پرورش گرفته تا تغذیه دهها هزار دانشجو به عهده وزارت بهداشت است.

این متخصص بیماری‌های عفونی با طرح این سوال مبنی براینکه اگر روزی قرار شد آموزش پزشکی از وزارت بهداشت ودرمان مستقل شود، چه رویکردی باید داشته باشد و معایب و مزایای هرکدام از آنها چیست؟ افزود: هرکدام مزایا و معایب خود را دارند؛ رویکرد اول به این صورت است که کل سیستم آموزش پزشکی مستقیما به وزارت علوم منتقل شود و رئیس دانشگاه از یکی از دو دانشگاه بوده و معاونتها ادغام می‌شود و مزایای این روش آن است که پست های مدیریت مشترک حذف شده و اقتصاد مقاومتی به فوریت اجرا می‌شود و همچنین معاونتهای وابسته به آموزش از جمله معاونت های تحقیقات و دانشجویی و فرهنگی به وزارت علوم منتقل خواهد شد.

وی ادامه داد: عیب عمده این کار را در این دانست که نیاز به یک ظرفیت سازی بالای اجتماعی و روانی وجود دارد چرا که ساختار روانی و نوستالژیک که در دو دانشگاه های علوم پزشکی ایجاد شده، خود ممکن است موجب آسیب های اجتماعی نامعلوم شود، همان تجربه ای که در ادغام دانشگاه علوم پزشکی تهران با ایران رُخ داد.

این عضو بسیج جامعه پزشکی استان لرستان، گفت: رویکرد دوم، انتقال آموزش پزشکی به وزارت علوم به صورت مرحله‌ای و گام به گام است که در صورت ایجاد هرگونه مشکل می‌توان طرح را در هر مرحله و منطقه متوقف و بررسی کرد، در این روش دانشگاههای علوم پزشکی به دو نیمه دانشگاه علوم پزشکی و اداره کل بهداشت و درمان تقسیم می‌شوند؛ معاونین آموزشی فعلی به عنوان رئیس دانشگاه علوم پزشکی و روسای دانشگاه فعلی با توجه به شناخت بهتر از وضعیت بهداشت منطقه به عنوان رئیس بهداشت و درمان هر استاتن مشخص می‌شود.

وی تصریج کرد: در مرحله دوم، دانشگاههای علوم پزشکی با همان ساختار زیرنظر وزارت علوم قرار می گیرند یعنی ابتدا رئیس دانشگاه علوم پزشکی مشخص می شود و زیر نظر همان وزارت بهداشت قرار گرفته، در مرحله بعدی به تدریج رئیس دانشگاه علوم پزشکی زیرنظر وزارت علوم قرار خواهد گرفت و در مرحله سوم، روسای دانشگاه علوم پزشکی یکی شده و معاونتهای مشترک آنها حذف می‌شود.

ناظر، گفت: مزایای رویکرد گام به گام و مرحله ای این است که انتقال آموزش پزشکی به وزارت علوم تدریجی بوده و آسیبهای اجتماعی و اقتصادی محتمل، طی هر مرحله سنجیده می شود و بار روانی آن کمتر است؛ عیب عمده آن این است که با توجه به اینکه بعضی از معاونتها نیاز است در هر دو اداره کل بهداشت و درمان و آموزش پزشکی باشد در ابتدا ممکن است بعضی از پستهای مدیریتی افزایش یابد از جمله معاونتهای پشتیبانی.

این فلوشیپ آموزش پزشکی، گفت: البته یک رویکرد بینابین هم می توان داشت به این صورت که دانشگاههای علوم پزشکی تیپ دو و سه و شهرهای کوچک را به دانشگاههای بین الملل یا دانشگاههای آزاد آن منطقه واگذار کرد و دانشگاههای تیپ یک را به صورت مرحله ای و گام به گام اجرا کرد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: با مستقل شدن آموزش پزشکی چه تحت وزارت علوم یا وزارت بهداشت، ضمن جهش و گسترش آموزش پزشکی، وزارت بهداشت نیز گام اول خود را در رسیدن به اهداف اختصاصی برخواهد داشت که همان حرکت شتابان و منظم به سوی ارتقای سطح بهداشت و سلامت جامعه است.

انتهای پیام/

, ,

, وی با بیان حجم بالای کار آموزش پزشکی در وزارت بهداشت، متذکر شد: این امر باید به عهده وزارتخانه هایی باشد که وظایف اختصاصی آنها آموزشی است چراکه در حال حاضر از بار آموزش و پرورش گرفته تا تغذیه دهها هزار دانشجو به عهده وزارت بهداشت است.,

, ,

, این متخصص بیماری‌های عفونی با طرح این سوال مبنی براینکه اگر روزی قرار شد آموزش پزشکی از وزارت بهداشت ودرمان مستقل شود، چه رویکردی باید داشته باشد و معایب و مزایای هرکدام از آنها چیست؟ افزود: هرکدام مزایا و معایب خود را دارند؛ رویکرد اول به این صورت است که کل سیستم آموزش پزشکی مستقیما به وزارت علوم منتقل شود و رئیس دانشگاه از یکی از دو دانشگاه بوده و معاونتها ادغام می‌شود و مزایای این روش آن است که پست های مدیریت مشترک حذف شده و اقتصاد مقاومتی به فوریت اجرا می‌شود و همچنین معاونتهای وابسته به آموزش از جمله معاونت های تحقیقات و دانشجویی و فرهنگی به وزارت علوم منتقل خواهد شد.,

, ,

, وی ادامه داد: عیب عمده این کار را در این دانست که نیاز به یک ظرفیت سازی بالای اجتماعی و روانی وجود دارد چرا که ساختار روانی و نوستالژیک که در دو دانشگاه های علوم پزشکی ایجاد شده، خود ممکن است موجب آسیب های اجتماعی نامعلوم شود، همان تجربه ای که در ادغام دانشگاه علوم پزشکی تهران با ایران رُخ داد.,

, ,

, این عضو بسیج جامعه پزشکی استان لرستان، گفت: رویکرد دوم، انتقال آموزش پزشکی به وزارت علوم به صورت مرحله‌ای و گام به گام است که در صورت ایجاد هرگونه مشکل می‌توان طرح را در هر مرحله و منطقه متوقف و بررسی کرد، در این روش دانشگاههای علوم پزشکی به دو نیمه دانشگاه علوم پزشکی و اداره کل بهداشت و درمان تقسیم می‌شوند؛ معاونین آموزشی فعلی به عنوان رئیس دانشگاه علوم پزشکی و روسای دانشگاه فعلی با توجه به شناخت بهتر از وضعیت بهداشت منطقه به عنوان رئیس بهداشت و درمان هر استاتن مشخص می‌شود.,

, ,

, وی تصریج کرد: در مرحله دوم، دانشگاههای علوم پزشکی با همان ساختار زیرنظر وزارت علوم قرار می گیرند یعنی ابتدا رئیس دانشگاه علوم پزشکی مشخص می شود و زیر نظر همان وزارت بهداشت قرار گرفته، در مرحله بعدی به تدریج رئیس دانشگاه علوم پزشکی زیرنظر وزارت علوم قرار خواهد گرفت و در مرحله سوم، روسای دانشگاه علوم پزشکی یکی شده و معاونتهای مشترک آنها حذف می‌شود.,

, ,

, ناظر، گفت: مزایای رویکرد گام به گام و مرحله ای این است که انتقال آموزش پزشکی به وزارت علوم تدریجی بوده و آسیبهای اجتماعی و اقتصادی محتمل، طی هر مرحله سنجیده می شود و بار روانی آن کمتر است؛ عیب عمده آن این است که با توجه به اینکه بعضی از معاونتها نیاز است در هر دو اداره کل بهداشت و درمان و آموزش پزشکی باشد در ابتدا ممکن است بعضی از پستهای مدیریتی افزایش یابد از جمله معاونتهای پشتیبانی.,

, ,

, این فلوشیپ آموزش پزشکی، گفت: البته یک رویکرد بینابین هم می توان داشت به این صورت که دانشگاههای علوم پزشکی تیپ دو و سه و شهرهای کوچک را به دانشگاههای بین الملل یا دانشگاههای آزاد آن منطقه واگذار کرد و دانشگاههای تیپ یک را به صورت مرحله ای و گام به گام اجرا کرد.,

, ,

, وی در پایان خاطرنشان کرد: با مستقل شدن آموزش پزشکی چه تحت وزارت علوم یا وزارت بهداشت، ضمن جهش و گسترش آموزش پزشکی، وزارت بهداشت نیز گام اول خود را در رسیدن به اهداف اختصاصی برخواهد داشت که همان حرکت شتابان و منظم به سوی ارتقای سطح بهداشت و سلامت جامعه است.,

, ,

انتهای پیام/

, انتهای پیام/,

]