یک استاد دانشگاه مازندران مطرح کرد؛

• جمعه ۱۸ فروردین ۱۳۹۶ ۱۵:۱۳
• کد خبر : 1076419

• اخبار
• اجتماعی

یک استاد دانشگاه جامعه ما در مسیر خوبی حرکت نمی کند، تصریح کرد: اخلاق و اخلاقیات پشت سیاست گذاری های نادرست و تغییر نظام تمایلات مردم و فشارهای سنگین زندگی گم شده است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ رضا خدری روزنامه نگار و استاد دانشگاه در گفت و گویی با طنین یاس در خصوص وجود ناهنجاری های اخلاقی در جامعه خدماتی و اداری اظهار داشت: در آستانه برگزاری دو انتخابات مهم ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستا در کشورمان هستیم ، در همه جا صحبت بر سر این است که سعی کنیم به افراد اصلح و صاحب نظر رای بدهیم تا افراد منفعت طلب و ناکارآمد دیگر فرصت عرضه اندام نداشته باشند و اخلاق جامعه به سمت و سوئی سوق پیدا کند که دیگر کسی جرات نکند رشوه بدهد یا رشوه بگیرد.

وی در ادامه با اشاره به اینکه ماشینت را به کارواش می بری، باید به چند کارگر کارواش انعام بدهی. پیک، بسته ای را به خانه ات می آورد. باید عیدی و انعام بدهی. دنبال ثبت اسناد اداری ات هستی، قبل ازهر پاسخ گویی از تو طلب عیدی می کنند! گفت حتی برای پی گیری امور روزانه ات به هرجاکه می روی، کارمند و کارگر، عیدی و انعام می خواهند! کارگر پمپ بنزین، راننده آژانس، آرایشگر، کارگر نظافت و ... همه و همه از تو طلب انعام و عیدی می کنند.

این روزنامه نگار با بیان اینکه از سال ها قبل در کارواش ها رسم بر این بوده که به کارگران حقوق کافی ندهند و در عوض، کارگر اجازه دارد انعام طلب کند، ادامه داد: قدیم ها، دادن انعام اختیاری بود. فردی که خدمات می خرید، وقتی می دید فروشنده خدمات، کارش را به خوبی انجام می دهد، سعی می کرد با پرداخت انعام او را خوشحال کند. اما این روزها حتی بابت کاری که به درستی انجام نشده، باید انعام داد و اگر پرداخت نکنی، رسما به چالش کشیده می شوی.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: اکنون رویه کارواش ها در حال تکثیر در جامعه است و تقریبا همه فروشندگان خدمات در دولت و بخش خصوصی، پرداخت انعام را وظیفه می دانند.

خدری کارواشی شدن جامعه را یک عارضه دانست و افزود: انعام به هر شکلش، یک اختیار است و زمانی که حالت اجبار بگیرد، انعام نیست و برای خریدار خدمات، هزینه اجباری است. البته نمی توان گفت کارگر کارواش یا کارگر نظافت ساختمان به خاطر زیاده خواهی،انعام طلب می کنند. شرایط آنها هم مساعد نیست؛ اما سؤال این است که چرا این پدیده به این سرعت در جامعه ما رو به گسترش است؟ پیش از این، انعام اجباری،در کسب وکارهای کوچک مثل کارواش رایج بوده اما اکنون در حال تعمیم به نهادهای دولتی و بنگاه های بزرگ است.باید این پرسش را مطرح کرد که چرا این پدیده رو به گسترش است و این که عوارض کارواشی شدن جامعه چیست؟

روایت دوم: پول چای

وی با این تمثیل که مِلکت قرار است به عنوان وثیقه مورد استفاده قرار گیرد. کسی را فرستاده اند تا ملک را ارزیابی کند، اظهار داشت: ارزیاب ملک را نه می شناسی و نه لازم است بشناسی. کارش که تمام می شود، شماره موبایلت را می خواهد.می رود و ساعتی بعد زنگ می زند. انتظار دارد، چیزی بگذاری کف دستش. "حق حساب "می خواهد.

این روزنامه نگار ادامه داد کار به یک کارمند ساده شهرداری ختم نمی شود، سروکارت به سازمان مالیاتی که  می افتد.همه افرادی که با تو سروکار دارند، آدم های موجهی به نظر می رسند.اما پرونده مالیاتی ات در مسیر درست پیش نمی رود.گیر کار کجاست؟ یک نفر می گوید؛ "پول چای" نداده ای.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه اگر در شهرداری دنبال مجوزی برای ساخت و ساز باشی.تقریبا همه چیز قانونی است اما مجوزت را نمی دهند! پی گیر می شوی. یک نفر می گوید وظیفه ات را درست انجام نداده ای.می پرسم وظیفه ام چیست؟ می گوید: باید "دمشان را ببینی". گفت: مدیرکل،ممیز،حسابرس، فرمانده، کارشناس ... همه و همه آدم های موجهی به نظر می رسند اما کارت پیش آنها گیر است و حتی اگر می خواهی کار قانونی ات درمسیرخودش پیش برود، باید پول چای همه را بدهی.

خدری با بیان اینکه جامعه ما در مسیر خوبی حرکت نمی کند، تصریح کرد: اخلاق و اخلاقیات پشت سیاست گذاری های نادرست و تغییر نظام تمایلات مردم و فشارهای سنگین زندگی گم شده است.

وی با بیان اینکه دیگر گرفتن رشوه مذموم نیست! گفت: این ندادن رشوه و پول چای است که بد و ناهنجار به حساب می آید!

این روزنامه نگار با بیان اینکه این همه ناهنجاری و بلبشو در نهادهای تولید کننده خدمات دولتی و غیر دولتی،قبل از هرچیز نشانه ای بر سیاست گذاری های نادرست در قیمت گذاری و تعیین حقوق و دستمزد است، خاطر نشان کرد: در ساختاری که بازار به درستی کار نکند و قیمت سرکوب شود، اخلاق کسب و کار می میرد. پس از آن، نشانه ای بر ریشه دواندن تفکر مسموم و خطرناک تیول داری در نظام اداری کشور است. فردی که در مسند مسئولیتی قرار می گیرد، پیش خود فکر می کند عمر حضورش در این مسئولیت کوتاه است و زود گذر. پس باید از فرصت به وجود آمده بهره کافی برد و بار خویش را بست.
این استاد دانشگاه در ادامه سومین نشانه این عارضه را مرگ اخلاق و نظام اخلاقی در جامعه دانست و افزود: جامعه ما نسبت به بی اخلاقی در نظام اداری، نه تنها حساس نیست که متأسفانه مدام با این گزینه مواجه می شود که "گور بابای اخلاق،کارت را پیش ببر". در این میان اگر فردی به رعایت قانون و اخلاق توصیه کند،از چنین جامعه ای طرد می شود. گویی میان جامعه ای که اخلاق در آن رنگ باخته و نظام اداری ناکارآمدی که در حال فرو رفتن در چاه فساد است، نوعی توافق بد شکل گرفته و برداشت همه این شده که در نظام اداری فاسد، کارها بهتر پیش می رود.
 در این صورت، امکان اصلاح امور نیز دشوار می شود.

انتهای پیام/ غ

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #