علی خرم در گفت‌وگو با دانا:

• یک‌شنبه ۰۳ خرداد ۱۳۹۴ ۱۳:۱۴
• کد خبر : 315822

• اخبار
• سیاسی

نماینده سابق ایران در سازمان ملل درخصوص عدم بهره برداری اقتصادی از فضای ایجاد شده بعد از توافق ژنو اذعان داشت: مشکلات و نابلدی های مدیریتی موجب عدم استفاده مناسب ما بوده است. به طور مثال ما به دلایل مختلف نظیر مشکلات مالی و بانکی نتوانستیم هواپیما بخریم و این ربطی به دیگران ندارد و مشکل ماست.

علی خرم نماینده سابق ایران در سازمان ملل و کارشناس مسائل سیاست خارجی در گفت‌وگو با خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا درخصوص روند معمول بازرسی های سازمان ملل اظهار داشت:  صرفا دو نوع بازرسی وجود دارد که یکی براساس NPT و شامل مواردی است که کشورها اعلام می کنند و دیگری هم پروتکل الحاقی است که شامل مواردی است که کشورها اعلام نکرده اند ولی آژانس متوجه آن ها شده است؛ ما از نظر بین المللی، نظام بازرسی دیگری نداریم. ایران نیز تا کنون نوع اولش را پذیرفته بود و حال نیز اگر توافقی حاصل شود، نوع دوم (پروتکل الحاقی) را خواهد پذیرفت و اجرایی خواهد کرد.

وی ادامه داد: در گذشته و در بین سال های 82 تا 84 نیز ایران این نوع دوم یعنی پروتکل الحاقی را پذیرفته بود و حالا هم می خواهد برای دوران اعتمادسازی که ممکن است 10 سال باشد، این پروتکل را بپذیرد. براساس این پروتکل، آمریکا و هر کشور دیگری باید از طریق آژانس عمل کند و این از طریق آژانس عمل کردن، موجب می شود که هم آنها اطمینان پیدا کنند و هم اینکه مستقیما دخیل در بازرسی نشوند.

مشخص شدن حدود جغرافیایی مراکز حساس نظامی با اجرای پروتکل الحاقی

خرم در پاسخ به این سوال که آیا این بازرسی ها موجب درز اطلاعات محرمانه ما نمی شود، گفت: خیر؛ وقتی 150 کشور نوع اول و 100 کشور هم نوع دوم را پذیرفته اند؛ چه نگرانی ای باید از این بابت وجود داشته باشد.

نماینده سابق ایران در خصوص نحوه بازدید از دیگر کشورها نیز عنوان کرد: هیچ نگرانی ای از این بابت وجود ندارد. حتی اگر سایت های نظامی را هم بخواهند بازرسی کنند، راهکار وجود دارد. قبلا به آن کشور می گویند و آن کشور هم می تواند از راه های دیگری اطمینان لازم برای آژانس را فراهم کند. مثلا مدعی می شوند که در یک پادگان دارد غنی سازی صورت می گیرد و با مواد رادیواکتیو سرو کار دارید. خوب مواد رادیواکتیو این گونه نیست که مخفی باشد، بلکه هر جا که با آن کار کنند تا شعاع چند ده کیلومتر قابل ردیابی است؛ پس بدون اینکه وارد آن پادگان شوند می توانند از بیرون هم آن را ردیابی کنند و در این صورت اصلا نیازی نیست وارد پادگان شوند. ایران می تواند از این موارد استفاده کند و بدون اینکه خللی به سیستم تسلیحاتی و نظامی ایران وارد شود، آنها می توانند کارشان را انجام دهند و اطمینان حاصل کنند و همچنین ما نیز می توانیم اطمینان حاصل کنیم که هیچ کس از مراکز حساس ما خبردار نشده است.

وی در مورد احتمال مشخص شدن حدود جغرافیایی مراکز حساس نظامی ایران با درنظر گرفتن تمام ضوابط و مراقبت ها اذعان داشت: بله حدودا مشخص می شود؛ اما ما نباید تصور کنیم که قدرت اول دنیا هستیم. آن کشوری هم که قدرت اول دنیا است می گوید که از بیرون از پادگان ها و پایگاه های نظامی بازرسی صورت بگیرد و اصل بازرسی ها را رد نمی کند. ما نه باید در مورد خودمان ایده آل فکر کنیم و نه اینکه به خودمان آزار و اذیت برسانیم. ما قادریم حتی با قبول کردن پروتکل الحاقی نیز همه اطلاعات نظامی مان را حفظ کنیم.

غیرممکن بودن همزمانی رفع تحریم با امضای توافقنامه نهایی

نماینده سابق ایران در سازمان ملل درباره لغو تحریم ها در لحظه عقد توافقنامه نهایی بیان داشت: تحریم ها چیزی نیست که ما بگوییم مثل شیر و خط است؛ یا برداشته می شود یا نمی شود. رفع تحریم ها بستگی به این دارد که ما چگونه توافق کنیم و همچنین ما باید خودمان آماده باشیم که توافقات را اجرا کنیم و آن اصلاحاتی که لازم است را انجام دهیم. ما موظفیم که یک سری از تعهدات را در امر غنی سازی انجام بدهیم. حالا ممکن است که ما از روزی که امضا می کنیم بگوییم که ظرف شش ماه این اقدامات را انجام می دهیم و یا ظرف یک سال این تعهدات را اجرایی می کنیم.

وی در پاسخ به این سؤال که «آیا به نظر شما ایران هنوز به تعهداتش عمل نکرده است؛ درحالی که ما غنی سازی را از 20 درصد به زیر 3.5 درصد کاهش دادیم؟» گفت: نه ما هنوز دست به سیستم مان نزده ایم و در فردو و اراک و ... همان سیستم ها دارد کار می کند. فرض کنید که ما تصمیم بگیریم که توافق نامه را امضا کنیم، بعد از این توافق ما باید بررسی کنیم که چقدر زمان می برد تا این توافق را به آن شکلی که توافق کرده ایم، اجرا کنیم. مثلا می گوییم که باید در نطنز به جای 9000 سانتریفیوژ، 5100 سانتریفیوژ باشد، در این صورت برای ما یک مدت زمانی طول می کشد تا ما این تعداد را به میزان مورد توافق کاهش دهیم. یا مثلا می گوییم که سایت فردو باید به سایت تحقیق و توسعه تبدیل شود؛ خوب این کار به زمان نیاز دارد. همین طور در مورد سایر توافقات هم همین روند لازم است. درعین حال در توافق می آید که به ازای اجرایی کردن هر کدام از این تعهدات، چقدر از تحریم ها لغو می شوند. بنابراین ما اجرای تعهداتمان در یک بازه زمانی خواهد بود و آنها نیز در یک بازه زمانی تحریم ها را لغو می کنند.

خرم در رابطه با این فرض که امکان دارد طرف آمریکایی به تعهدات خود عمل نکند و در این بین ایران متضرر شود ابراز داشت: برفرض هم که آنها به تعهدات شان عمل نکردند، ما هم به روال سابقه مان در برنامه هسته ای برمی گردیم. ما ظرف دو سه ماه می توانیم به روند قبلی مان در برنامه غنی سازی برگردیم. بنابراین ما نباید دائما در ترس باشیم. در دنیا چنین ترسی معنا ندارد. ما یک کشور حاکم هستیم و بر علم هسته ای تسلط داریم؛ ما اصلا نباید نگرانی در موضوع هسته ای داشته باشیم. اصلا تصور کنید که آمده بودند و مراکز هسته ای ما را بمباران کرده بودند، ما عزا می گرفتیم؟ خیر؛ بلکه از فردای آن روز شروع می کردیم به بازسازی مجدد مراکزمان. همانطور که ما خودمان می آییم و تعداد سانتریفیوژهایمان را کم می کنیم، خودمان هم قادریم که تعداد سانتریفیوژها را ظرف مدت کوتاهی دوباره به روز اول برگردانیم.

وی همچنین ادامه داد: این موضوع "آنِ واحد" یک موضوع غیرعلمی و غیرتخصصی است و هیچ آنِ واحدی وجود ندارد. اینطور نیست که ما یک کلید را فشار دهیم و به همه تعهدات مان عمل کنیم و آنها نیز در مقابل همه تحریم ها را با یک دکمه لغو کنند.

مشکلات مدیریتی عامل فرصت سوزی فضای بدست آمده بعد از توافق ژنو

این کارشناس مسائل سیاسی در مواجهه با این نظر که "برخی کارشناسان معتقدند که ما به تعهداتمان در توافق نامه ژنو عمل کرده ایم ولی طرف مقابل به تعهداتش عمل نکرده و شیطنت هایی را انجام دادند تا ما نتوانیم وضعیت اقتصادی مان را بهبود دهیم" خاطرنشان کرد:خیر؛ آنها هم به هر چیری که قول داده بودند، عمل کرده اند و هر کسی که می گوید این طور نبوده اشتباه می کند. منتهی ما به دلیل اینکه در اقتصاد جهانی ناواردیم و بلد نیستیم که چطور از طریق بانک مرکزی، بیمه و امور بانکی درست بهره برداری کنیم، نتوانستیم آنطور که باید و شاید از این فرصت بهره برداری کنیم.

وی افزود: مشکلات و نابلدی های مدیریتی موجب عدم استفاده مناسب ما بوده است. کشوری که به اقتصاد جهانی وصل نیست، بانک های جهانی یک رفتار دیگری با او می کنند. ما مثلا مجوز گرفتیم که هواپیمای غیرنظامی بخریم، ما بایستی با شرکت های سازنده هواپیما نظیر بوئینگ (که اعلامیه داد ما برای شش ماهه دوم تحریم ها را برداشتیم) می نشستیم و قرارداد خرید امضا می کردیم اما به دلایل مختلف نظیر مشکلات مالی و بانکی نتوانستیم و نمی توانیم بخریم و این ربطی به دیگران ندارد و مشکل ماست.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #
• #
• #