روایتی توصیفی از یک کمپ ترک اعتیاد

معتادان گمنام یک انجمن غیرانتفاعی از زنان و مردانی است که اعتیاد به مواد مخدرمشکل اساسی زندگی آنهاست.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از هرمز ، موسس انجمن NA بیل ویلسون آمریکایی بوده است که اولین جلسه معتادان گمنام در ماه جولای سال 1953 در جنوب کالیفرنیا برگزار گردید و داریوش فرهنگ حدود 20 سال قبل پایه و اساس این انجمن را طرح ریزی و تاسیس کرد و عشق ، روش بینی، صداقت ، تمایل و ایمان پنج اصل شرکت در جلسات NA است.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, هرمز,

و اینجا یکی از مکان های برگزاری این انجمن در گوشه ای از شهر بندرعباس است، محوطه ای با سنگ ریزه‌های بادامی شکل، دیوار بلوکی کوتاه، در چوبی کوچک و ساده؛ اتاق سه درچهار با بوی نم ونای ، مفروش از فرشهای کهنه و زیلوهای مستعمل با نقش ونگار رنگی ، سقف چوبی و دو اتاق تودر تو که یکی حکم تالار و دیگری انبار را دارد.

دو دستگاه کولر تقریباً کهنه با پرتاب بادی دلنواز برروی دوش دیوار پیر بلوکی راحت لمیده و انگار با حرکت پره هایشان به حاضرین خوش آمد می‌گویند.

چرت از سرم پرید و وحشت مرا گرفت ،یکهو خود را در بغل گرم و فشار دیدم، انگار کارش فقط همین است . به سراغ بعدی رفت و بعدی و بعدی و بعدی.

این نشان از همبستگی اجتماعی‌شان، تقسیم محبتشان ، تعلق خاطرشان، انتقال عشق و ارادتشان به تازه واردین و یکدیگر بود.

اصلاً بالا دست و پائین دست، لژنشین و معمولی ، کاخ نشین و کوخ نشین نداشت؛ بایستی هر جا که جا بود ردیفی ، دایره، مثلث می شستی .

گردانندگی و مدیریت جلسه ، برگزاری منظم جلسات NA، خوشامدگویی و راهنمایی اعضای جدید بر عهده منشی است که هر سه ماه یکبار تعویض می‌شود. رهبر در هر جلسه به صلاحدید منشی تعیین و منصوب می‌شود.

راهنما یکی از اعضای معتاد است که به نحوی مورد اطمینان شخص یا عضو تازه معتاد است . از اعضای قدیمی ، قادر به انتقال تجربیات خود در جهت رشد و شکوفایی غافلین روزگار است.

رهبر با ایفای متهورانه نقش 24 ساعته خود 20 تا 25 دقیقه صحبت می کند: از آغاز غفلت، شروع پروژه نکبت بار، ورود به پیله اعتیاد ، تلاش برای رهایی، عزم و جزم ، خاطره اولین جلسه ، عضویت و بالاخره با شانه‌های بالا 5 ماه و 10 روز است که پاکم.

صدای کف بلند می‌شود رهبر که تمام جیک و پیکش را توی کفه ترازو گذاشته دیگران را دعوت به پشت تریبون خیالی می‌کند.

یکی دستش را که انگار جوگیر شده بلند می‌کند و با چهره‌ای گویی نه چندان خوشحال و بلکه شرمسار شروع به صحبت می نماید.

“محمودم معتاد” این کاملترین نام شناسنامه‌ای ثبتی بدون سجل آنهاست. اولین روز پاکی ام است . از دیشب سراغ این زهرماری نرفتم، داغون شدم، استخونام میترکه؛ زورش خیلی زیاده؛ نمیدونم شاید رفتم بیرون پایان پاکی ام باشه؛ فقط خدا میدونه.

, محمودم معتاد,

هیچکس کسی رو نصحیت نمی کنه فقط و فقط شیوه انتقال تجربه و تشویق به اصل و اصالت سر و راز نگهداری حکومت می کنه.

اینطور می گویند: عجز و ناتوانی های گفتاری با خانواده؛ فرزندان؛ مشکلات روحی و جسمانی ؛ عدم اراده ترک و نگاههای تحقیر ‌آمیز باعث حضورشان در این انجمن هاست . چهره‌هایی همچون دکتر، کارتن خواب، مهندس ،کوچه گرد ؛کارمند؛ کارگر ؛کاسب؛ منتظر معجزه نشسته و در سکوت کامل گوش به سخنان قدیمی های ترک کرده یا در حال ترک می دهند .

یکی شان چیپ سفید اولین روز پاکی ، دیگری چیپ نارنجی سی روز پاکی، آن یکی چیپ سبز شصت روز پاکی ودیگری قرمزنود روزپاکی وآن یکی چیپ آبی شش ماه پاکی ؛یکی شان چیپ زرد نه ماه پاکی و آن یکی چیپ سفید یک سال پاکی و یکی دیگر چیپ نقره‌ای هجده ماه پاکی ؛ در نهایت سمبل و هر NA به قدیمی ترین گمنام سوخته ای که کاملا رهایی یافته و دوباره رویش و رشد و نمو نموده است تقدیم می شود.

دوازه (12) سنت و قدم که هر کدام اصل و قانون اعتقادی همه شان است. طبق سنت هفتم:” هر گروه معتادان گمنام باید کاملا متکی به خود باشند و کمک های مالی از خارج دریافت نکنند”؛ این جمله‌ای است که شخصی با گردش ظرفی از روبروی هر نفر و صدای جیلینگ جیلینگ سکه‌ها و خش خش نوتهای اسکناس معتادان پولدارتر سکوت را می‌شکند.

ختم جلسه با دعای آرامش و دست بستن زنجیر وار تمام اعضاء طنین انداز می شود.

“خداوندا آرامشی عطا فرما تا بپذیریم آنچه را که نمی توانم تغییر دهم و شهامتی که تغییر دهم آنچه را که می توانم و دانشی که تفاوت این دو را بدانم. آمین یارب العالمین “و در آخر آغوش گرم همدیگر واشک باران ندامت جاری می گردد.

منشی در تالار نصحیت و گفتمان را می بندد؛ رهبر جدید در فکر نطق جدید و سخنرانی شب بعد خود؛ اعضا با قیافه ای مصمم رهسپار مامن و محل خواب زندگی خود و عیناً به دنبال مصرف و تخلیه شارژ 24 ساعته و تاشارژی دیگر خداحافظ .

یکی با ماشین پراید دیگری موتور؛ یکی پرشیا ؛دیگری چونان که اصلاً نمی خواهد دیده شود در تاریکی شب و در کوچه ها ناپدیدشد و بعضی هم ؛باهم از دیدگان محو شدند.

انتهای پیام/ر

]