روایتی از محرومیت‌های روستای صفرآباد/جهادگر بویراحمدی: مسئولان فراموشمان کرده‌اند
یک جهادگر گفت: زندگی در روستاهای زرگ، خیارکال و چار شاهین بسیار تاسف برانگیز است زیرا نه از اشتغال خبری هست و نه از بهداشت، آب سالم، راه، مسجد، کتابخانه و ... مردم هیچ امیدی برای ادامه زندگی در این روستاهای محروم ندارند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا، عزیز یزدان پناه، رزمنده دفاع مقدس و از ساکنان روستای صفرآباد، بخش روداب کهگیلویه و بویر احمد در گفت و گو با خبرنگار بسیج سازندگی به تشریح محرومیت های روستای محل سکونتش پرداخت. آقای یزدان پناه از سال 83 در پایگاه بسیج شهید ابوذر غفاری بخش روداب فعالیت جهادی خود را برای خدمت رسانی به محرومین با عزیمت به روستاهای زرگ، دهستان چین، دسیر و ... شروع کرده است.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, ,
یزدان پناه به خبرنگار بسیج سازندگی گفت: روستای صفرآباد بخش روداب هیچ امکاناتی برای ساکنین ندارد و مسئولان این روستاهای محروم را فراموش کرده اند و از نیازهای آنها خبر ندارند، جوانان این روستا به دلیل بیکاری برای پیدا کردن شغل در حال مهاجرت به شهرهاهستند. روستای صفرآباد با مشکل آب آشامیدنی روبرو است و هنوز بعد از گذشت 35 سال از انقلاب این روستا از راه ارتباطی مناسب با شهر بی بهره است.
این رزمنده جهادگر افزود: روستای صفرآباد از فقدان پزشک و خانه بهداشت نیز رنج می برد و بسیاری از روستاییان به دلیل دسترسی نداشتن به بیمارستان، بیماریشان را فراموش می کنند. از روستای صفرآباد تا نزدیک ترین شهر 25 کیلومتر فاصله است و مردم برای اینکه به پزشک دسترسی پیدا کنند، باید از مسیرهای صعب العبور 3 ساعت پیاده روی کنند یا اگر موتور و قاطر داشته باشند این مسیر را با تحمل خطرات زیاد طی کنند.
وی ادامه داد: چند روز پیش ساعاتی از شب گذشته بود که با فریاد کمک کمک از خواب بلند شدیم و متوجه شدیم فریادهای مردی است که خانمش در حال وضع حمل است اما پزشک و مامایی پیدا نمی کند. در نهایت با موتور به یکی از روستاهای اطراف رفتیم و با موتور پیرزن قابله ای را به صفرآباد آوردیم. معلوم نبود اگر آن موتور سیکلت در روستا نبود چه بر سر این خانواده می آمد.
یزدان پناه به محرومیت های روستای زرگ، خیارکال و چار شاهین در بخش روداب اشاره کرد و گفت: این روستاها جاده خاکی و هموار ندارند و زنان باید برای رفتن به نزدیکترین خانه بهداشت در روستای جلاب که در 10 کیلومتری از این روستا قراردارد، نزدیک به 2 ساعت از مسیرهای سخت عبور کنند تا به خانه بهداشت برسند.
یزدان پناه بیان کرد: زندگی در روستاهای زرگ، خیارکال و چار شاهین بسیار تاسف برانگیز است زیرا نه از اشتغال خبری هست و نه از بهداشت، آب سالم، راه، مسجد، کتابخانه و ... مردم هیچ امیدی برای ادامه زندگی در این روستاهای محروم ندارند.
وی افزود: متاسفانه مسئولان روستاهای محروم را فراموش کرده اند. بسیاری از جوانان ما به دلیل نبود شغل به شهر مهاجرت کردند و در شهر نیز با شکست مواجه شدند و ناامیدتر و شکست خورده تر از گذشته به روستا بازگشتند یا اگر هم در شهر ماندند، مشغول مشاغل کاذب و نامناسب شدند.
عزیز یزدان پناه گفت: به علت نبود مسجد در روستای صفرآباد، خودم زمینی را وقف کردم و برای ساخت این مسجد از اهالی روستا کمک جمع کردم، هر کس در حد توان خودش برای ساخت این مسجد کمک کرد، البته به دلیل مشکلات مالی نیمه تمام مانده است و نیازمند عزیمت گروه جهادی برای تکمیل این مسجدهستیم.
, یزدان پناه به خبرنگار بسیج سازندگی گفت: روستای صفرآباد بخش روداب هیچ امکاناتی برای ساکنین ندارد و مسئولان این روستاهای محروم را فراموش کرده اند و از نیازهای آنها خبر ندارند، جوانان این روستا به دلیل بیکاری برای پیدا کردن شغل در حال مهاجرت به شهرهاهستند. روستای صفرآباد با مشکل آب آشامیدنی روبرو است و هنوز بعد از گذشت 35 سال از انقلاب این روستا از راه ارتباطی مناسب با شهر بی بهره است.
این رزمنده جهادگر افزود: روستای صفرآباد از فقدان پزشک و خانه بهداشت نیز رنج می برد و بسیاری از روستاییان به دلیل دسترسی نداشتن به بیمارستان، بیماریشان را فراموش می کنند. از روستای صفرآباد تا نزدیک ترین شهر 25 کیلومتر فاصله است و مردم برای اینکه به پزشک دسترسی پیدا کنند، باید از مسیرهای صعب العبور 3 ساعت پیاده روی کنند یا اگر موتور و قاطر داشته باشند این مسیر را با تحمل خطرات زیاد طی کنند.
وی ادامه داد: چند روز پیش ساعاتی از شب گذشته بود که با فریاد کمک کمک از خواب بلند شدیم و متوجه شدیم فریادهای مردی است که خانمش در حال وضع حمل است اما پزشک و مامایی پیدا نمی کند. در نهایت با موتور به یکی از روستاهای اطراف رفتیم و با موتور پیرزن قابله ای را به صفرآباد آوردیم. معلوم نبود اگر آن موتور سیکلت در روستا نبود چه بر سر این خانواده می آمد.
یزدان پناه به محرومیت های روستای زرگ، خیارکال و چار شاهین در بخش روداب اشاره کرد و گفت: این روستاها جاده خاکی و هموار ندارند و زنان باید برای رفتن به نزدیکترین خانه بهداشت در روستای جلاب که در 10 کیلومتری از این روستا قراردارد، نزدیک به 2 ساعت از مسیرهای سخت عبور کنند تا به خانه بهداشت برسند.
یزدان پناه بیان کرد: زندگی در روستاهای زرگ، خیارکال و چار شاهین بسیار تاسف برانگیز است زیرا نه از اشتغال خبری هست و نه از بهداشت، آب سالم، راه، مسجد، کتابخانه و ... مردم هیچ امیدی برای ادامه زندگی در این روستاهای محروم ندارند.
وی افزود: متاسفانه مسئولان روستاهای محروم را فراموش کرده اند. بسیاری از جوانان ما به دلیل نبود شغل به شهر مهاجرت کردند و در شهر نیز با شکست مواجه شدند و ناامیدتر و شکست خورده تر از گذشته به روستا بازگشتند یا اگر هم در شهر ماندند، مشغول مشاغل کاذب و نامناسب شدند.
عزیز یزدان پناه گفت: به علت نبود مسجد در روستای صفرآباد، خودم زمینی را وقف کردم و برای ساخت این مسجد از اهالی روستا کمک جمع کردم، هر کس در حد توان خودش برای ساخت این مسجد کمک کرد، البته به دلیل مشکلات مالی نیمه تمام مانده است و نیازمند عزیمت گروه جهادی برای تکمیل این مسجدهستیم.,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
انتهای پیام/خ
,]
ارسال دیدگاه