جوانانی که بی گدار به آب می زنند

استان لرستان با 12 آبشار، رودخانه و دریاچه طبیعی -مصنوعی یکی از استان هایی است که طبیعت بکر آن هر ساله گردشگران زیادی را به این نقاط می کشاند.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از سفیرافلاک، استان لرستان با 12 آبشار، رودخانه و دریاچه طبیعی -مصنوعی یکی از استان هایی است که طبیعت بکر آن هر ساله گردشگران زیادی را به این نقاط می کشاند.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,

از طرفی بسیاری از خانواده ها برای فرار از گرمای طاقت فرسای تابستان و گذراندن اوقاتی شاد از زندگی خود، اقدام به رفتن به کنار رودخانه ها و آبشار ها می کنند.

وجود آب در این مناطق باعث می شود، برخی از افراد اقدام به شنا کردن در این مناطق کنند؛ اقدامی که اگر از روی ناآگاهی و عدم آشنایی با فنون شنا صورت گیر منجر به از دست رفتن جان افراد شود.

متاسفانه افزایش آمار غرق شدگی نسبت به مدت مشابه سال گذشته در کشور، نشان از بی احتیاطی بسیاری از خانواده ها و جوانان در هنگام سفر به مناطق آبی دارد.

این در حالی است که در استان لرستان نیز از ابتدای سال تاکنون، جوانانی در رودخانه های گهر دورود، کاکارضا خرم آباد، سد حیدآباد الیگودرز و آبشار بیشه جان خود را از دست داده اند، جوانانی که نیروی فعال و کار کشور محسوب می شدند و حالا به دلیل بی احتیاطی، مرگ را به جان خریدند و خانواده های زیادی را داغدار کرده اند.

بر اساس آمار سایت پزشکی قانونی کشور، بیشترین تلفات ناشی از غرق شدگی مربوط به روخانه ها است، سال گذشته 26.6 درصد از کل موارد غرق‌شدگی در رودخانه‌ها اتفاق افتاده است.

برخلاف تصور بسیاری از افراد که فکر می کنند بیشترین تلفات غرق‌شدگی مربوط به دریاها است اما سازمان پزشکی قانونی کشور خبر از حجم بالای تلفات غرق‌شدگی در رودخانه‌ها دارد و عنوان می کند: در سال گذشته بر اساس آمارهای موجود بیشترین موارد مرگ بر اثر غرق‌شدگی در رودخانه‌ها ثبت شده‌است.

از 898 نفر غرق شده در آب های کشور در سال گذشته، 239 نفر مربوط به افراد جان باخته در رودخانه ها است که این رقم نشان از آمار بالای مرگ و میر در این مناطق است.

پس ایجاد مکان هایی مانند پایگاه های اوراژانس جاده ای و امداد- نجات هلال احمر در حاشیه رودخانه هایی که تردد خانواده ها در آن زیاد است ضروری به شمار می رود که مسئولین مربوطه باید در جهت کاهش این آمار و آماده سازی بسترهای لازم برای این موضوع، گام بردارند.

اما با این وجود نمی توان نقش خانواده ها و خود افرادی که در زمان مواجه شدن با رودخانه ها بی گذار به آب می زنند و بدون آگاهی از وضعیت رودخانه و آبشار اقدام به شنا می کنند را نادیده گرفت.

سازمان آتش نشانی در مقاله ای در خصوص شنا کردن در رودخانه ها نوشت: اساس ایمنی شنا در این گونه محیط های آبی در یک جمله خلاصه می شود "شنا کردن مطلقا ممنوع است".

به دلایل گوناگون و صد در صد علمی هرگز نباید در این گونه محیط های آبی شنا کرد،حتی اگر قهرمان شنا بوده ویا مجهز به بهترین وسایل ایمنی باشیم.

در مورد شنا در سد باید به یاد داشت ،ورای ظاهر آرام زیبا و فریبنده دریاچه پشت سدها،خطرات متعددی پنهان شده است.به عنوان نمونه ،اگر چه سطح آب این دریاچه ها بسیار آرام و حتی ساکن به نظر می رسد،اما در قسمت زیر سطح ،جریان شدید آب برقرار است.

بنابراین با نزدیک شدن شناگر به این جریان ها ،فشار آب کنترل مسیر حرکت را از ایشان ساقط کرده ،افراد را همراه خود برده و غرق می کند.نکته بعدی مسئله وزن مخصوص (چگالی)آب های شیرین می باشد که بدن انسان نسبت به این آب ها سنگین تر بوده ،در نتیجه احتمال غرق شدگی در این گونه آب ها بیشتر است.

سردی آب مسئله دیگری است که می تواند شناگر را با "افت دمای بدن" و مسایل ناشی از آن روبرو سازد.

سازوکار خفگی در آب های شیرین ،مثل آب پشت دریاچه سدها،به صورتی است که حتی با حداکثر امکانات پزشکی و انجام CPRو ...احتمال برگشت افراد غرق شده بسیار ناچیز است.

در مورد کانال ها وجود جریان آب تندو شدید ،بتونی بودن بستر کانال ،در نتیجه بی ثمر بودن تلاش افراد برای نجات خود به خارج کانال ،از دیگر مخاطرات منجر به خفگی در این گونه محیط های آبی می باشد.البته خاکی بودن بستر کانال نیز می تواند به صورت باتلاق و دامی برای غرق کردن شناگر باشد.

رودخانه ها نیز به دلیل آن در بیشتر موارد ،جریان شدید آب در پایین سطح به ظاهر آرام آنها برقرار است،به شدت خطرناک می باشند.

نکته دیگر وجود صخره ها و سنگ های بزرگ و کوچک بستر رودخانه ها است که می تواند حتی شناگر ماهر و قوی جثه را نیز مجروح ،مصدوم و حتی بیهوش کرده، در نتیجه وی را به سادگی همراه جریان خود برده و غرق کند.

بنابراین اساس ایمنی در این گونه محیط ها اجتناب و ممنوعیت شنا کردن است.البته ممکن است در محل هایی ،دریاچه یا آبگیر مناسبی برای شنا و قایق سواری وجود داشته باشد.

در این گونه موارد نیز باید توجه داشت ،ابتدا بایستی ایمن بودن تمام یا قسمتی از این گونه محیط ها به وسیله ی افراد ذیصلاح تایید شده ،سپس با نصب تابلو ،احداث نرده ،فنس کشی،و غیره محدوده ی آن مشخص و مصور شود.نکته دیگر در اختیار داشتن وسایل ایمنی و نجات از قبیل قایق نجات ،حلقه نجات،میله نجات و همچنین نجات غریق مجرب و آموزش دیده است.

حال به نظر می رسد با وجود گرمای طاقت فرسا تابستان وهجوم بسیاری از خانواده ها به سمت مناطق پر آب؛ باز هم نگرانی هایی در زمینه غرق شدن جوانان در رودخانه ها و آبشارها به وجود آورد که امیدواریم با تدابیر مسئولین در این فصل و جدی گرفتن خطر غرق شدگی در این مناطق توسط خانواده ها و جوانان شاهد مرگ و میر ناشی از این حوادث در استان نباشیم.

انتهای پیام/ر

]