نمایندگانی که باید به ملت نه! به تاریخ نه! به خدا پاسخگو باشند!

در این میان بودند نمایندگانی که با تمام توان مدرس وار در برابر این طرح ایستادند و نام نیک خود را در تاریخ ثبت نمودند هر چند که در فضای شانتاژ رسانه ای مظلوم واقع شدند.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از پایگاه تحلیلی خبری حیا، توافق نامه ژنو … هتل کوبورگ … تحریم هایی که برداشته نمی شوند ….. شیطان آواز می خواند و تهدید می کند …. تهدید تنها هنر شیطان است … و اما دولت فرش قرمز ویژه پهن کرده است برای شرکتهای اقتصادی شیطان [آمریکایی]… فاجعه‌ برجام …اتمام حجت امام با امت… نمایندگانی که باید به ملت نه! به تاریخ نه! بلکه به خدا پاسخگو باشند… دولتی که پاسخگو نیست! استنکاف دولت از وظایف مسلم قانونی خود… قانونی که به بازی گرفته می شود… منتقدانی که یا بی سواند یا همدست صهیونیست ها و در نهایت هم باید بروند به جهنم!… خلق یکشنبه سیاهی دیگر در مجلس با مدیریت لاریجانی!

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, پایگاه تحلیلی خبری حیا، ,

این روزها مسئله‌ای به نام فاجعه‌ برجام و تکلیفی که مجلس با اکثریتی در ظاهر اصولگرا بر دوش می‌کشد اذهان عمومی را به خود مشغول کرده است.

آنچه امروز در مسأله‌ هسته‌ای جریان دارد سبکی جدید از استبداد رأی برای به کرسی نشاندن نظر جمعی خاص است که اصرار دارد خود را با جنجال رسانه ای اکثریت جلوه دهد.

این تفکر استبدادی که منشأ آن دولتی است که اولا خطوط قرمز مصرح مقام معظم رهبری را در توافقنامه وین زیر پا گذاشته؛ ثانیا بر خلاف قانون اساسی بدون آنکه مجلس را دخالت دهد نظام جمهوری اسلامی را ملتزم به پذیرش محدودیت هایی تحقیر آمیز نموده است؛ ثالثا با ادعاهایی که بویی از واقعیت نبرده اند خود را پیروز میدان معرفی میکند.

عملکرد دو سال اخیر دولت نشان داد همچنانکه آقای روحانی در تبلیغات قبل از انتخابات، راه حل مشکلات داخلی را در جلب رضایت شیطان بزرگ که در ادبیات روحانی کدخدا! نام گرفته بود؛ می دید؛ در مذاکرات نیز هدف نه برداشته شدن تحریم ها، نه حفظ دستاوردهای هسته‌ای بلکه پاک کردن مسأله‌ هسته‌ای برای هموار کردن مسیر ارتباط با شیطان قرار داده است.

به همین خاطر حاصل دو سال و نیم مذاکره دولت پذیرش تعهداتی است که به اذعان کارشناسان، امنیت ملی را تهدید و موانع حمله نظامی به ایران را از پیش پای دشمنان بر میدارد و صدها اشکال اساسی دیگر. برخورد خارج از عرف و ادب دولت با منتقدانش همچنین تحریف تاریخ عاشورا و درس مذاکره ای که روحانی از عاشورا گرفت نشان داد از دولت حقوقدانها بیش از این نمی توان توقع داشت. البته حقوقدانی را نیز باید باز تعریف کرد!

به همین خاطر بود که همه‌ امیدها برای حفظ دستاوردهای هسته‌ای و حفظ عزت نظام جمهوری اسلامی به مجلسی معطوف شد که در ظاهر نام اکثریت اصولگرا را یدک می کشد و ریاستی که او نیز سنگ اصولگرایی را به سینه می زند. اما عملکرد لاریجانی در تغییر طرح حفظ دستاوردهای هسته ای و معطوف کردن نظر مجلس به نظر شورای عالی امنیت ملی در این زمینه، دود سیاهی بود که از دودکش مجلس برخاست و خبر از همنوایی رئیس مجلس با دولت داد.

این نوع عملکرد و تغیر جو مجلس با زیرکی لاریجانی به نفع جریانی خاص در سالهای اخیر مسبوق به سابقه بوده است که نمونه آن در تصویب طرح وقف دانشگاه آزاد بود که به یکشنبه سیاه مجلس معروف شد.

در مسئله‌ برجام با اینکه دولت با نادیده انگاری قانون و مجلس از دادن لایحه استنکاف کرد با مهندسی ریاست مجلس و البته بی تدبیری فراکسیون اصولگرایان تلاش کمسیون برجام برای پیشگیری از فاجعه‌ای که اجرای برجام به دنبال دارد خنثی شد.

با اینکه بی شک نمایندگان مجلس نسبت به عواقب سوء اجرای برجام مطلع هستند جای این سوال باقی است که چه عاملی توانسته است چشم اکثریت اصولگرای مجلس را کور نماید؟ افرادی که با نام اصولگرایی ادعای ولایت مداری را نیز یدک می‌کشند کدام عامل باعث کَر شدن گوش آنها از شنیدن توصیه رهبر معظم انقلاب مبنی بر در نظر داشتن پاسخگویی به خدا در بررسی برجام شده است؟ به راستی کدام دلباخته انقلاب و جمهوری اسلامی است که پاسخ هوشمندانه رهبر معظم انقلاب در دیدار با جانبازان را شنید اما تکلیف خود را نفهمید؟ وقتی طلبه ای معمولی به نام عمارلو از خاندان شهدا پیام ولایت را می‌شنود و عامل تحصن غیرت می شود اما نمایندگان مجلس در یکشنبه سیاه دوم مجلس با به بازی گرفتن احساساتشان توسط صالحی به طرح اقدام متقابل دولت رأی دادند این سوال مطرح می شود که این افراد در کجای کار مشکل دارند؟ در هوش سیاسی؟ در ولایت مداری؟ در اصولگرایی؟ یا اینکه پای بصیرتشان می لنگد؟

اما عامل دیگری نیز می تواند در رای نمایندگان به فاجعه برجام موثر باشد و آن نزدیک شدن به پایان عمر مجلس نهم و انتخابات پیش رو و دغدغه نمایندگان برای از دست ندادن صندلی های سبز نمایندگی می باشد و شاید به همین دلیل بود که سیاست بازانی که در لباس نمایندگی در مجلس حضور دارند به طرح رأی گیری با ورقه به همراه نام نماینده برای ثبت در روزنامه رسمی و به عبارتی ثبت در تاریخ رأی مخالف دادند تا بتوانند همچنان نان را به نرخ روز بخورند!

در این میان بودند نمایندگانی که با تمام توان مدرس وار در برابر این طرح ایستادند و نام نیک خود را در تاریخ ثبت نمودند هر چند که در فضای شانتاژ رسانه ای مظلوم واقع شدند. با اوصافی که گذشت تلاش این دسته از نمایندگان یعنی ایستادن بر معیار حق در واقع جهادی بزرگ بود که نه از چشم مردم دور خواهد ماند و نه در حساب الهی گم خواهد شد و مردم در «قضاوت‌هایِ با فکر و تأمل و جمع‌بندی شده»، اشتباه نمی‌کنند بنابراین از اینگونه قضاوت‌هایِ مردم می‌توان فهمید که کدام مسئول صالح است و کدام نه.

انتهای پیام/

]