قابل توجه وزرای دولت تدبیر و امید:
لطفا سری به مناطق محروم میامی بزنید/دانش آموزانی که از نگاه وزیر جا ماندند!
با وجود تاکیدات مقام مظم رهبری و دکتر روحانی بر حمایت از اقشار محروم جامعه،بازهم مدارس مناطق محروم شهرستان میامی از نگاه وزیر جاماندند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانابه نقل از میامی جوان ،اگر بخواهیم یکی از سنت های خوب دولت نهم و دهم را بر شمریم سفرهای استانی این دولت بود شیوه ای که باعث شد در بسیاری از روستاها محرومیت ها زدوده شود و بعضا امکاناتی مانند امکانات شهری برای مردم روستا نشین فراهم شود از دیگر محاسن این سفرها این بود که مردم حضور مسئولین را در کنار خود احساس کردند و این مسئله باعث شد تا همدلی مردم و مسئولین بیش از پیش نمودار شود از طرف دیگر این مسئله در عملکرد دولتمردان تاثیرات مثبتی داشت و باعث بالارفتن نمره عملکرد آنها در نزد مردم شود، شهرستان میامی هم از این مقوله مستثنی نبوده و در بسیاری از موارد این سفرها به توسعه شهرستان کمک کرده و باعث پیشرفت و تو سعه آن شده است.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, میامی جوان,اما این روند در دولت یازدهم هم ادامه داشته و طی روزهای گذشته شاهد سفر چندین وزیر به استان سمنان و شهرستان میامی بودیم که این مساله جای تقدیر و تشکر دارد که البته انتقادی هم به وزرای محترم فرهنگ و ارشاد و آموزش و پرورش وارد است و اینکه به چه دلیل این خادمین ملت به شهرستان میامی سفر نکردند؟ در حالی که این شهرستان بدلیل دارا بودن وسعت جغرافیایی و وجود روستاهای محروم بسیار زیاد نیازمند توجه بیشتر مسئولین می باشد البته چنین بی مهری هایی هم پیش از این در حق مردم ولایی شهرستان میامی شده بود. در حالی که همواره حضرت امام ره در سخنان خود، این انقلاب را انقلاب مستضعفان و پا برهنگان عنوان می کرد و مقام معظم رهبری هم همواره بر رسیدگی به مردم محروم و لزوم توجه هر چه بیشتر به آنها تاکید داشتند.
,یکی از این مناطق که همواره مورد بی توجهی واقع شده روستاهای منطقه فرومد و پل ابریشم بوده است بطوریکه بسیاری از روستاهای این منطقه حتی از حداقل امکانات زندگی بهره ای ندارند و اگر هر کدام از وزرای محترم به این روستاها سفر کنند مطمئنا گمان می کنند که در روستاهای مرزی کشور پا گذاشته اند، مردمی در این روستاها زندگی می کنند که در روز تنها چند ساعت از آب آشامیدنی برخوردار هستند و اوج بی عدالتی این جاست که کودکانی در این روستاها زندگی می کنند و باید در مدارسی تحصیل کنند که بیش از 30 سال است که از قدمت آن می گذرد،نه سرویس بهداشتی ، نه فضای آموزشی ، ونه هیچ زیبا سازی مناسبی برای کودکان در این مدارس وجود ندارد که باعث نشاط و شادی کودکانه آنها شود،از این که بگذریم مشکل اصلی را در کلاسها می بینیم میز و نیمکتهای مستهلک و بخاریهای نفتی را می یابیم، بخاری های که هیچگاه حادثه کودکان مدرسه شین آباد را از ذهنمان پاک نمی کند گویی بعضی از مسئولین نمی خواهند از وقایع دردناک گذشته درس بگیرندکه البته به گفته اولیا این دانش آموزان سهمیه نفت تعلق گرفته به مدرسه هم کفاف تمام ایام سرد سال را نمی کند و دانش آموزان در بسیاری از روزهای سرد زمستان باید این سرمای کویر را در کلاسشان هم تحمل کنند ،البته کودکان روستاهای این منطقه برای تحصیل کردن اسیر مشکلات دیگری مانندمختلط بودن کلاس و هم پایه نبودن دانش آموزان یک کلاس هم هستند ،حال سوالی که ممکن است برای هر کسی پیش آید این است که مگر فرق این کودکان با کودکان شهر چیست؟چرا باید همواره توجه عده ای از مسئولین تنها به نقاط شهری باشد؟در حالی که بسیاری از نخبگان این سرزمین از روستاها و مناطق محروم به جامعه معرفی شدند؟
,
,
,
, , , , اگر وزیر محترم آموزش و پرورش در سفر خود به استان سمنان به جای حضور در شهرهای استان به این روستاهای محروم سفر می کرد و از نزدیک با مشکلات این مردم آشنا می شد مطمئنا خیر و برکت بیشتری با خود به همراه می آورد و نیاز توجه هرچه بیشتر به مناطق محروم را احساس می کرد.
,
,
,
, انتهای پیام/رض
]
ارسال دیدگاه