• پنج‌شنبه ۲۲ بهمن ۱۳۹۴ ۱۰:۲۸
• کد خبر : 644567

• اخبار
• سایر رسانه ها

عزیزانم رفتم من به جهاد کاملا اختیاری بود و وظیفه من بود که به ندای رهبرم لبیک گوییم . امیدوارم که از من راضی باشید ، مادرم می دانم که موقع رفتن من خیلی نگران بودید.ولی هر وقت دلت یاد عزیزانت کرد حتما حضرت زینب (س) را یاد کن ،از مصیبتهای حضرت زینب (س) یادت بیاید.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از کاشمر بصیر،پاسدار شهید احمد رضائی اوندری از مدافعین حرم که در راه آزاد سازی دو شهر الزهرا و نبل در سوریه به شهادت رسید در وصیت خود به پدر و مادر و همسرش نوشت:

پدر و مادر و همسرم، این چند خط بعنوان در دل من است.
عزیزانم  رفتم من به جهاد کاملا اختیاری  بود و وظیفه من بود که به ندای رهبرم لبیک گوییم . امیدوارم که از من راضی باشید ، مادرم می دانم که موقع رفتن من خیلی نگران بودید.ولی هر وقت دلت یاد عزیزانت کرد حتما حضرت زینب (س) را یاد کن ،از مصیبتهای  حضرت زینب (س) یادت بیاید. مادرم برای اینکه کمی از نگرانیت کم شود ، می دانی که حضرت عباس (ع) برای چی لب فرات آب نخورد؟چون امامشان تشنه بود. مادرم می دانی که حضرت قاسم با اجازه کی وارد میدان جنگ شد؟ با اجازه مادرش.
مادرم اگر در روز قیامت بپرسند که جهاد در سوریه برای فرزندان شما مهیا بود برای چی نرفتید ،چه جوابی دارید؟آیا میخواهی بگوئی که در هشت سال دفاع مقدس ما وظیفه خود را انجام دادیم، نه مادر جان،پس حضرت ام البنین می بایست یکی از فرزندانش در کربلا شهید می شد (نه بیشتر) .
مادر و پدرم حالا می توانید سرتان را بالا بگیرید و بگوئید خدایا این امانت را از ما بپذیر ، مادرم از داستان مادر وهب یادت بیاید .
حلالم کنید-خیلی دوستان داشتم و دارم .

کوچکتان احمد

انتهای پیام/رض

• برچسب ها
• #
• #
• #