یادداشت
کوچ عشایر،یک نوستالژی اصیل به قدمت تاریخ
نان تیری، بوی خاک، بازی گندم برشته ها در دست بچه ها و الاغی که خستگی نمی شناسد ... پارس سگ وفادار به گله، نجابت دخترکان بازیگوش و شانه های مهربان دایه های مرد، و یک زندگیه سخت شاعرانه که پر است از راه های رسیدن به معبود.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کوهرنگ خبر، هوشنگ نوبخت در یاداشتی نوشت: باید عشایر زاده باشی تا بفهمی معجزه ی بوی کرفس را، باید از رگ تاراز گذشته باشی تا حس کنی معجزه ی دوغ را در فصل زمندی، آه ای ساختمانهای نفرین شده ، شما چه می دانید که چه حرمت ی دارد سایه ی پر مهر بهون و چه کمیاب است مزه ی چای چاله ...
شاعر که باشی میفهمی بوی پونه چقدر به جامعه شناسی خدا کمک می کند.
عجیب است این زندگی که سالها بر گرده ی بختیاری ها جا به جا می شود . شهری ها به صحنه های دم غروب می گویند، غمگین ... اما کجایید که ببینید پیشانی غمگین مردان وزنانی را که از چم سور لالی عبور می کنند وخوشه های گندم شان را جا گذاشته اند ... آه از این غم گندم ...آه از حس چند پهلوی غریبی.
نان تیری، بوی خاک، بازی گندم برشته ها در دست بچه ها و الاغی که خستگی نمی شناسد ... پارس سگ وفادار به گله، نجابت دخترکان بازیگوش و شانه های مهربان دایه های مرد، و یک زندگیه سخت شاعرانه که پر است از راه های رسیدن به معبود.
حیف است که این شیوه ی رنگین کمانی زندگی در حال حذف شدن از صفحه ی روزگار است و دیگر شیهه ی اسب هایی که مشروطه را بنا نهادند، کمتر به گوش می رسد و حرمت گندم ها آنچنان نیست که کسی در فراغ شان اشک بریزد.
آه ، کجایی بهمن .. کجایی کبک تاراز خوش صدای ایل که ببینی، بک گراند ترانه هایت چه کم سو شده اند و رگ تارازت لبریز شده است از آسفالت و ماشین و خانه هایی که دیگر چای چاله شان بوی دود نمی دهد.
مانده ام بین خانه های قشنگ ه نفرین شده ی شهر و معجزه ی کرفس و حرمت نان تیری ... نه راه پس مانده است و نه راه پیش و راه می افتم در نوارساحلی کارون و به پل سیاه اهواز می نگرم و قدم زنان برای خودم دندال می کنم ... کن کن مالا دلم رهده واباسون ... بیاین بریم زار بزنیم جا وارگه هاسون و خوب می دانم لطف خواندن این آواز زیر درختان بلوط است و راه بازفت ولی افسوس که مرا توان مقابله با روزگار نیست و نوستالژی اصالت مندی که به قدمت تاریخ سربلند است.
قدم می زنم و وارد شلوغی بازار نادری میشوم ، جایی که همیشه گم شده ام و دنبال خودم گشته ام.
هوشنگ نوبخت
انتهای پیام/610ک
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
ارسال دیدگاه