ارزش و جایگاه معلم و علم از نظر پیامبر گرامی اسلام(ص)
بزرگ‌ترین معلم جهان بشریت حضرت رسول خاتم صلى‌الله‌علیه‌و‌آله به این ویژگى خود افتخار مى‌کرد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از ارس تبار،آن بزرگوار زمانى که با دو گروه در مسجد مواجه شد که گروه اول عبادت مى‌کردند و گروه دوم به آموزش علم مشغول بودند، گروه دوم را که در محضر استادى علم مى‌آموختند، افضل دانست و فرمود: «اِنَّمَا بُعِثْتُ مَعَلِّما همانا که من به عنوان معلم مبعوث شده‌ام.»
آن حضرت چنان براى معلمان و مقام ارجمند آنان ارزش قائل بود که در دعاهایش مى‌فرمود: «اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُعَلِّمِینَ وَاَطِلْ اَعْمارَهُمْ وَبارِکْ لَهُمْ فى کَسْبِهِمْ؛ خداوندا! معلمان را بیامرز و عمر طولانى به آنان عطا فرما و کسب و کارشان را مبارک گردان!»
,
,
امام حسین علیه‌السلام و تقدیر از معلم
,بدون تردید هر انسانى فطرتا دوست دارد تا از خدمتگزار خود تقدیر کند و چه خدمتى بالاتر از آموزش علم و دانش به انسان مى‌تواند باشد. در آموزه‌هاى دینى ما براى تقدیر از معلم سفارشهاى زیادى شده است و در سیره پیشوایان معصوم علیهم‌السلام این امر مرسوم و مسلّم بوده است.
,ابن شهرآشوب در حالات امام حسین علیه‌السلام مى‌نویسد: در مدینه معلمى به نام عبد الرحمن سلمى به یکى از فرزندان امام حسین علیه‌السلام سوره حمد را آموخت. هنگامى که فرزند گرامى حضرت آن را در نزد وى قرائت کرد، امام بسیار خوشحال شد و معلم را دعوت کرد و به عنوان تقدیر و تشکر هزار دینار و هزار حلّه به او پاداش داد.
,وقتى امام حسین علیه‌السلام به خاطر این پاداش زیاد، مورد اعتراض قرار گرفت، فرمود: «وَاَیْنَ یَقَعُ هذا مِنْ عَطائِهِ یَعْنِى تَعْلِیمِهِ؛ این پاداش کجا و عطاى او، یعنى آموزش سوره حمد کجا!» آن‌گاه امام حسین علیه‌السلام این ابیات را یادآور شد که: اِذا جادَتِ الدُّنْیا عَلَیْکَ فَجُدْ بِها / عَلَى النّاسِ طُرّا قَبْلَ اَنْ تَتَفَلَّتْ فَلاَ الْجُودُ یُفْنیها اِذا هِىَ اَقْبَلَتْ / وَلاَالْبُخْلُ یُبْقیها اِذا ما تَوَلَّتْ
,
یعنى زمانى که دنیا چیزى بر تو ببخشد، تو نیز دست عطایت را بر همه مردم بگشا، قبل از آنکه از دست تو برود! نه بخشش آن را از بین مى‌برد، اگر به تو رو آرد و نه بخل آن را نگه مى‌دارد، اگر دنیا به انسان پشت کند.
,
انتهای پیام/م
]
ارسال دیدگاه