گفتگو با یک معلم فداکار سیروانی:

• چهارشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۵ ۱۴:۴۶
• کد خبر : 725030

• اخبار
• سایر رسانه ها

منتعلی حاتمی یکی از معلمان عشایر سیروان هر روز چندین کیلومتر جاده خاکی را با خودروی شخصی می‌پیماید تا در شرایطی بسیار سخت دانش‌آموزان عشایر مناطق محروم سیروان را از نعمت تعلیم و تربیت بهره‌مند سازد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از سیروان نوین، گذر ایام و مشغله‌های زندگی گویی تنها یک هفته از سال را برای اندیشیدن به فداکاری و زحمات معلمان اختصاص داده اما با اطمینان می‌توان گفت که وسعت زحمات و تاثیرگذاری این قشر زحمتکش تمام روزهای سال را روز معلم کرده است.

البته حتی در این فرصت کوتاه یک هفته‌ای نیز توجه به تعدادی از معلمان همچون معلمان روستاهای محروم و عشایر که شرایطی بسیار متفاوت دارند مغفول می‌ماند.

محرومیت دانش‌‌آموزان مناطق روستایی و عشایری از عدالت آموزشی موضوعی است که دیگر همه کارشناسان و حتی خود دست‌اندرکاران عرصه تعلیم و تربیت به آن باور دارند اما کنار تمام این محرومیت‌ها، معلمان مناطق روستایی و عشایری برای بازنماندن دانش‌آموزان از تحصیل فداکاری و مجاهدت بسیاری را می‌کنند.

معلمان عشایری گاهی برای آموزش دانش‌آموزان همراه با آنها کوچ می‌کنند و حتی ماه‌ها دور از خانواده کنار عشایر به سر می‌برند تا به رسالت معلمی خود عمل کنند.

ساعت‌ها پیاده‌روی در کوه و دشت و عبور از میان مناطق صعب العبور برای رسیدن به مدرسه، دیگر برای معلمان مناطق عشایری به یک رویه عادی تبدیل شده که چندان دشوار نیست.

شنیده‌هایی از وضعیت و روحیات متفاوت معلمان عشایر این انگیزه را ایجاد کرد که با یک نفر از این قشر هم‌صحبت و همراه شویم و تنها بخش‌های محدودی از یک روز زندگی آن‌ها را به تصویر بکشیم.

منتعلی حاتمی یکی از معلمان عشایر شهرستان سیروان است که همه روزه چندین کیلومتر مسافت خاکی را با خودروی شخصی می‌پیماید تا در شرایطی بسیار سخت دانش‌آموزان عشایر مناطق محروم سیروان (دبستان شهدای میمک) را از نعمت تعلیم و تربیت بهره‌مند سازد.

متن  گفتگوی سیروان نوین بامنتعلی حاتمی یکی از معلمان عشایر شهرستان سیروان در ادامه می‌آید:

سیروان نوین: در ابتدا خودتان را معرفی کنید.

حاتمی: بنده منتعلی حاتمی متولد 1346 هستم دارای 22 سال سابقه خدمت در آموزش و پرورش و در حال حاضر مشغول تدریس در مدرسه عشایری شهدای میمک سیروان  می باشم.

سیروان نوین: از چه سالی مشغول به تدریس در آموزش و پرورش هستید؟

حاتمی: با توجه به علاقه زیادی که به تدریس و معلمی داشتم از سال 1373 در مقاطع ابتدایی و در مدارس مختلف مشغول به تدریس هستم.

سیروان نوین: چه چیزی باعث شد این مدرسه را انتخاب کنید و چه انگیزه‌ای شما را به سمت آموزش در این فضای محروم سوق می‌دهد؟

حاتمی: مدرسه عشایری شرایط سخت و خاص خودش را دارد و کمتر معلمی حاظر می شود به اینگونه مدارس برود و از طرفی بعد گذشت 18 سال تدریس و آشنا بودن با مشکلات اینگونه مدارس احساس کردم که این مدرسه بیشتر بهم احتیاج دارد.

یکی دیگر از دلایل انتخابم، بچه های این مدرسه بود که هرکدام برای تحصیل مشکلات خاص خود را داشتتند و باید به آنها کمک میکردم و این شد که این مدرسه را با علاقه انتخاب کردم و افتخارم این است که در مدرسه عشایری خدمت می کنم.

سیروان نوین: با توجه به اینکه شرایط تدریس شما با سایر معلمان متفاوت است آیا روش خاصی برای خود در نظر دارید؟

حاتمی: با توجه به شرایط طبیعی این محیط و آزاد بودن آن هر روشی ممکن است برای آموزش پاسخ‌گو باشد اما در عین حال از روش‌های جدید، نوین و استاندارد در دسترس نیز برای آموزش استفاده می‌شود.

سیروان نوین: کمبود امکانات در این محیط ممکن است شرایط تحصیلی را برای دانش‌آموزان مشکل سازد. شما وضعیت تحصیلی آن‌ها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

حاتمی: دانش آموزان داری استعداد خوبی هستند و مسئولان آموزش و پرورش شهرستان سیروان و کارشناسان استانی بارها از نزدیک از این مدرسه بازدید و دانش آموزان را مورد ارزشیابی های لازم قرار داده اند که مطلوب و مورد رضایت بوده است اما متاسفانه از وسایل کمک آموزشی و امکانات فراگیری که در سایر مدارس موجود است بی بهره اند ودلیل آن هم نبود مکان مناسب برای نگهداری آنهاست.

سیروان نوین: از مدرسه عشایری برایمان بگویید؟

حاتمی: مدرسه عشایری شهدای میمک در زیر چادر دایر می شود و به همراه عشایر کوچ می کند؛ بطوریکه در فصل زمستان به منطقه گرمسیری میمک کوچ می کنند و در این فصل سال در دل طبیعت منطقه میان تنگ و قلندر شهرستان سیروان ساکن می شوند.

سیروان نوین: نحوه رفت و آمد و حضور شما در مدرسه چگونه است؟

حاتمی: من با خودرو شخصی خودم رفت و آمد میکنم و برای رسیدن به این مدرسه باستی چند کیلومتر جاده خاکی را طی کنم که بارها به علت نامناسب بودن جاده خودروم  نقص فنی پیدا کرده است و از طرفی در زمان کوچ به منطقه میمک هر روز باید رفت و برگشت 120 کیلومتر را طی کنم.

سیروان نوین: تفاوت سختی تدریس در مدارس عشایر با سایر مدارس؟

حاتمی: تدریس در مدارس عشایری به تبع خیلی سخت تر از تدریس در مدارس شهری و روستایی است چرا که در مرحله اول فضای آموزشی در اینگونه مدارس نامناسب تر بوده و وسایل کمک آموزشی خیلی کم است و از طرفی چیزهای که باعث پرت شدن هواس دانش آموزان و وقفه در آموزش می شود(صدای حیوانات، صدا زدن بچه ها توسط والدین برای کمک در کارهای خانه و ...) بیشتر است و همچنین گرما و سرما زیر چادر در کاهش میزان یادگیری بچه ها تاثیر بسازی دارد بطوریکه در این فصل برای فرار از گرمای زیر چادر، کلاس درس را زیر سایه درختان برگزار می کنیم.

سیروان نوین: نحوه رفتار و برخورد معلم چه تاثیراتی بر روی یادگیری و رفتار دانش آموزان دارد؟

حاتمی: از لحاظ روانشناسی نحوه رفتار معلم تاثیر بسازی بر رفتار و یادگیری دانش آموزان دارد و برای بالابردن یادگیری دانش آموزان باید با آنها دوست بود چون وقتی دانش آموز با شما احساس راحتی  و صمیمیت کند بهتر صحبت های شما را درک خواهد کرد و تمایل بیشتری به حضور در سرکلاس خواهد شد.

بنده در این مدرسه با تک تک دانش آموزان رابطه دوستی و صمیمی خوبی برقرا کرده ام که امروز دارم نتیجه مثبت آن را می بینم.

سیروان نوین: برای معلمان جوان و افرادی که به تازگی این شغل را انتخاب کرده‌اند چه توصیه‌ای دارید؟

حاتمی: هرچه انرژی و توان دارند برای خدمت در عرصه آموزشی و تربیتی به‌ویژه در مناطق محروم بگذارند که به طور قطع اجر آن را می‌بینند، همانطور که من دیدم. معلم سوگند یاد می‌کند که به مردم و وطن خود خدمت کند و بنابراین باید رسالت خود را تنها خدمتگذاری به ملت بداند.

سیروان نوین: بدترین و بهترین خاطره از دروان 22 سال خدمت در آموزش و پرورش چیست؟

حاتمی: دوران معلمی همه اش خاطره است ولی شاید بهترین خاطر ام، دوست شدن با معین (دانش آموز مدرسه عشایری) باشد. معین از نعمت والدین محروم است و الان با مادربزرگ و عمویش زندگی می کند و در ابتدای کارم در این مدرسه وقتی موضوع را فهمیدم بیشتر او را تحت نظر گرفتم چرا رفتار و یادگیریش متفاوت بود؛ وقتی با او دوست شدم توانستم به او کمک های فراوانی بکنم. او وقتی می بیند که من با او رابطه دوستی و صمیمی برقرار می کنم، چیزهای که به او می گویم بهتر یاد میگیرد و بنده الان از نحوه یادگیریش  راضی هستم.

اما خاطره هر  زمانی است که نتوانم به یادگیری یک دانش آموز کمک کنم و یا یک دانش آموز موفق نشود.

سیروان نوین: سخن پایانی؟

حاتمی: مدرسه عشایری، به ما نشان می دهد اگر بخواهیم می توانیم با سادگی و کمبود امکانات بهترین بازدهی را داشته باشیم ولی از مسئولان می خواهیم برای رفاه حال دانش آموزان و بهتر کردن فضای آموزش و استفاده بیشتر از وسایل کمک آموزشی این مدرسه را با یک کانکس تجهیز کنند. از خداوند می خواهم عمری به ما بدهد که در راه خدمت به محرومین تلاش کنیم.

در مدت هم‌صحبتی با این معلم فداکار تمام مشکلات و کمبود امکانات از جمله برق و آب و گاز و آنتن‌دهی نامناسب شبکه‌های تلفن همراه را در کنار عشق و علاقه او به تدریس در این منطقه گذاشتم و به این نتیجه رسیدم که تنها یک روح بزرگ می‌تواند کمبود امکانات، مشکلات کوچ عشایر، همراهی آن‌ها و دوری از خانواده را تحمل کرده و در عین حال زمانی از روز خود را علاوه بر آموزش دانش‌آموزان صرف بازی و سرگرمی آن‌ها کند و حتی از خانواده دانش‌آموزان، دادن مشاوره و همدردی با آن‌ها نیز غافل نشود. 

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #