وقتی دولت راستگوتر می شود؛

• چهارشنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۵ ۱۱:۴۱
• کد خبر : 787028

• اخبار
• سایر رسانه ها

چند فیش حقوقی این مدیران می تواند کارخانه ای مانند ارج را دوباره احیا کند و به ارج و قرب ۳۰ سال قبل بازگردارند و یا رد پای چند نوبت یارانه هنرمند قالی باف در فیش حقوقی مدیر بیمه دیده می شود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از چشمه سار، در حالی که مدتی است موضوع فیش های حقوقی چند صد میلیونی برخی دوائر و دستگاهای دولتی از طریق شبکه های اجتماعی و رسانه ها بدان پرداخته شده است، آماری نیز به تازگی از مدیر روابط کار اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان اصفهان مبنی بر بیکار شدن ۱۸۰۰ کارگر از ابتدای سال ۹۵ به دلیل تعطیلی واحدهای تولیدی اعلام شد، همزمان تعطیلی کارخانه ارج و هم چنین تعدیل نیرو در کارخانه ها و واحدهای تولیدی وحتی برخی از دوائر دولتی موضوعی نیست که بتوان از کنار آن به راحتی و به سادگی عبور کرد.

تشت رسوایی حقوق نجومی مدیران زمانی به زمین افتاد که فیش حقوقی مدیران بیمه مرکزی و بانک رفاه در شبکه های اجتماعی منتشر شد.

در حالی که نوبخت با حضور در بخش خبری ساعت ۲۲:۳۰ از تخلف بانک های خصوصی می گوید اولین فیش های منتشر شده مربوط به یک بانک دولتی است که البته این گونه پوشاندن موضوع جای بسی تامل دارد آن هم از سوی نماینده دولتی که مدعی راستگویی است.

در عین حال رئیس جمهور نیز به معاون اول خود دستور داده است در اسرع وقت همه موارد تخلّف و سوء استفاده در خصوص حقوق های نجومی شناسایی شود، اما جای سوال است که آیا شریک برادر محترمشان – یعنی همان فردی که در اسفند سال قبل دریافتی ۲۳۴ میلیون تومانی داشته – را نیز از ریاست بانک رفاه برکنار می کنند؟

در هر صورت آنچه که در این کوتاه قصد پرداختن به آن را داریم تنها موضوع حقوق های نجومی مدیران دولتی نیست بلکه موضوع دردآورتر و غم انگیزتری نیز در پس این حقوق ها نهفته است.

طی چند سال اخیر طرحی تحت عنوان بیمه قالی بافان ذیل بیمه هنرمندان و عمدتا در دولت قبل به اجرا درآمد که چتر بیمه ای را بر سر هنرمندان و به ویژه قالی بافانی که عمدتا از اقشار محروم و ضعیف جامعه هستند ایجاد کرد که بر اساس آن هنرمندان و از جمله قالی بافان از مزایای بیمه و بازنشستگی برخوردار می شوند و همین مسئله بارقه های امیدی را در دل هنرمندان قالی بافی ایجاد کرد، امیدی که این روزها با یک شائبه نیز همراه شد.

مبالغ بیمه ای که قالی بافان با طی کردن مراحل قانونی و اداری باید به حساب بیمه واریز می کردند با گذشت سال ها رقم قابل توجهی محسوب می شود.

قالی بافی که با هر تار و پودی که روی دار قالی می زند باید هزینه تمدید هر ۳ ماه یک بار بیمه خود را تامین کرده و علاوه بر آن هزینه تامین مصالح مورد نیاز بار کردن دار قالی بعدی را نیز که به طور متوسط بین ۸۰۰ الی یک میلیون تومان برایش تمام می شود را هم کنار بگذارد و به غیر از آن در زمان فروش فرش دست باف خود هزینه های جاری زندگی را نیز از قِبَل آن تامین کند.

این در حالی است که در صورت به تاخیر افتادن حتی یک روز در پرداخت تمدید بیمه تمام سوابق بیمه ای وی از بین می رود و گویا هیچ مبلغی به بیمه پرداخت نکرده است و حق هیچ گونه اعتراضی نیز برای وی وجود ندارد.

حال با این اوصاف این هنرمندان قالی باف با شنیدن خبر دریافت حقوق های آن چنانی مدیران بیمه چه حالی پیدا خواهند کرد.

و البته این را هم باید اضافه کرد بسیاری از این قالی بافان که بیشتر نیز در مناطق محروم کشور زندگی می کنند با جمع کردن یارانه خود هر ۳ ماه یک بار آن را به حساب بیمه واریز می کنند و بی رودربایستی یارانه ای را که دولت برای پراخت آن به مردم عزا می گیرد دوباره به جیب دولت واریز می کنند.

بنا به حساب و کتاب اگر باشد چند فیش حقوقی این مدیران می تواند کارخانه ای مانند ارج را دوباره احیا کند و به ارج و قرب ۳۰ سال قبل بازگردارند و یا رد پای چند نوبت یارانه هنرمند قالی باف در فیش حقوقی مدیر بیمه دیده می شود.

در نهایت این که این حد از محرومیت و تبعیض خبر از غفلت برخی افراد می دهد غفلتی که ناشی از دست اندازی به بیت المال و حقوق مظلومان است.

کلام آخر این که؛
خوش بود گر محک تجربه آید به میان
تا سیه روی شود هرکه در او غش باشد

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #