اسلام اباد همچنان با محرومیت دست و پنجه نرم می کند

محله اسلام آباد گنبد، حاشیه پرحاشیه ای که ماههاست دیگر یک محله بی شناسنامه نیست و با ملحق شدن به روستای هم جوار تمام بهانه ها را برای عدم خدمت رسانی از همه گرفته است، اما دانشجویان جهادگر باز از محرومیتی می گویند که این محله با آن دست و پنجه نرم می کند.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از قابوس نامه، قرارمان با مسئولین این بود نگاهی ویژه به این روستا داشته باشند اما جهادگران چیز دیگری می گویند.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, قابوس نامه،, قابوس نامه،, قابوس نامه،,

میلاد محمدقاسم مسئول گروه جهادی است که در روزهای گرم و با زبان روزه قرار است مدتی را در کنار اهالی این محله سپری کنند.

کسی آنها را مجبور به این کار نکرده است خود قدم در راه جهاد اکبر گذاشته اند تا میراث دار نیروهای جهاد سازندگی روزهای اول انقلاب باشند و نگذارند احاد ملت با پیام محرومیت زدایی انقلاب اسلامی غریبه شوند.

این جوان دانشجو می گوید: مسئولین هبچ توجه ای به این روستا نکرده اند .

او از عدم همکاری با گروه جهادی که به نام ” شهید سعید قدس” است ، می گوید و ادامه می دهد: علی رغم اینکه براساس مصوبات فرمانداری تمام ارگان ها وظیفه دارند همکاری لازم را داشته باشند متاسفانه هیچ همکاری با گروه جهادی تا کنون محقق نشده است.

آنها که با عشق به خدمت در این محله گام گذاشته اند امروز می گویند: مشکلات روستا بسیار زیاد است و ما در مقابل این روستائیان شرمنده هستیم چون انتظاراتی که وجود دارد همت جمعی شهر را می طلبد و ما به تنهایی قادر به انجام آن نیستیم.

محدقاسم می افزاید: هر چند ما بیکار ننشسته ایم و هر یک از اعضای گروه به واسطه کسانیکه می شناسند به دنبال جمع آوری کمک، برای عملی کردن اهدافمان در راستای محرومیت زدایی هستند، اما به دلیل کمبود امکانات و کمبود بودجه و به میدان نیامدن هیچ یک از مسئولین هنوز کار ما چندان نمود ندارد و جای تاسف دارد برای مسئولین که بی توجه به این محله نشسته اند و هیچ کاری نمی کنند.

او از وضع اسفناک جوانان و پاتوق هایی می گوید که آینده نا زیبایی از آسیب های اجتماعی را به تصویر می کشد و کارتون خواب هایی که وضعیت آنها نیز بهتر نیست.

این جوانان که می توان عاشقی را در عملشان به وضوح دید باز هم از پای ننشسته اند و مدرسه روستا را تعمیر می کنند مدرسه ای که هنوز خبری از بازسازی آن نیست و کودکانی نیمی از عمر خود را در آن سپری می کنند که قرار است فردا ادامه دهنده میراثی باشند که این جوانان امروز به دست گرفته اند.

اینجا همان محله ای ایست که با بوق و کرنا شناسنامه دار شدن آن در تمام رسانه ها درج شد، اما ظاهرا حاصل آن همه پیگیری تنها یک نام است که بر نام دیگر ملحق شد و البته گزارشاتی که به برکت تصاویری که از کارهای مقطعی در آنجا گرفته شد، تنظیم و به استان ارسال شد تا شاید عده ای بیشتر دیده شوند و دریغ از دیده شدن مردمی که سالهاست ندای یاری سر می دهند و با محرومیت دست و پنجه نرم می کنند.