سه چراغ قرمز برای عملکرد یکساله فدراسیون وزنه‌برداری
عملکرد یکساله فدراسیون وزنه‌برداری در آستانه حضور در بزرگترین آوردگاه ورزشی جهان با افت و خیزهای فراوانی همراه بود که به عقیده بسیاری از کارشناسان شاید باعث عدم تکرار نتایج المپیک قبلی شود.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ «شاهین نصیری نیا» مرد طلایی رقابتهای جهانی سال ۱۹۹۹ که توانست با پایان دادن به سلطه «پیروس دیماس» قهرمان سه دوره المپیک، نخستین طلای ایران بعد از سی و دو سال را کسب کند، با توجه به وضعیت کنونی این رشته، به سکوتش خاتمه داد و انتقادات تندی را نسبت به وضعیت کنونی وزنه برداری ایران مطرح در آستانه حضور در المپیک ۲۰۱۶ ریو مطرح کرد.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,نصیری‌نیا با توجه به ناکامی ایران در رقابتهای جهانی ۲۰۱۵ هیوستون، برکناری حسین توکلی، تمرین انفرادی کیانوش رستمی و همچنین میزبانی پر حرف و حدیث جام فجر، یادداشتی را در اختیار گروه ورزشی مهر قرار داد. در یادداشت این وزنه بردار آمده است:
,یکسال از حضور على مرادى در راس امور فدراسیون که با وعده هاى فراوان و انتقادات شدید از عملکرد ریاست قبلی همراه بود می گذرد. علی مرادی در آن روزها بارها انتقاداتى از جمله عدم رسیدگى به هیات‌ها، کمبود امکانات، نبود اسپانسرهاى مناسب براى ورزش دوم کشور، نقایص فراوان در برگزارى لیگ، رها شدن مقوله استعدادیابى، برگزارى نامناسب مسابقات رده‌هاى سنى مختلف، آشفتگی کمیته‌هاى مختلف فدراسیون را مطرح کرد، اما با گذشت یکسال از حضورش بر مسند ریاست فدراسیون شاهد بودیم که نه تنها کوچکترین تغییرى در آنچه که خود او به آن اعتراض داشته بوجود نیامده چه بسا از منظر دیگر بدترهم شده است.
,
افت عملکرد تیم‌های ملی در مسابقات بین‌المللی
در فدراسیون قبلى تیم‌هاى ملى قدرتمندى داشتیم که همان تیم نیز با بی‌تدبیرى و خود محورى از بین رفته است بطوریکه امروز در کسب عنوان در آسیا نیز با مشکل مواجه هستیم. تیم‌هاى ملى که در زمان ریاست قبلى عناوین مختلفى در مسابقات نوجوانان ،جوانان و بزرگسالان جهان کسب کردند در یکسال گذشته در دو مسابقه آسیایى وجهانى جوانان وبزرگسالان، ضعیف‌ترین نتایج سالهاى اخیر را بدست آوردند. در این بین نه تنها عنوان قویترین مرد جهان را از دست دادیم بلکه همین عنوان در آسیا را هم از چنگ ما در آوردند که البته تاکنون هیچ توجیه منطقى از سوی رییس فدراسیون و کادر همراهش شنیده نشده است.
,
بستن در فدراسیون به روی قهرمانان
عدم اقتدار در کادر فنى تیم‌هاى ملى به خوبى محسوس است و از دست دادن بزرگترین سرمایه هاى ملى در عرصه مربیگرى و اجرایى که به جرم عدم حمایت علی مرادی در انتخابات فدراسیون مورد بى مهرى قرار گرفته اند.
,
به واقع جاى سوال و تأمل است؛ چرا قهرمانانى چون کورش باقرى، حسین رضازاده، برادران پانزوان که از سرمایه هاى وزنه بردارى ایران و دارای تجربه و دانش کار هستند و سالها براى پرورش آنها هزینه شده، امروز جایگاهى در این رشته ندارند؟ رییس فدراسیون در ظاهر اعلام کرد در فدراسیون به روى همه باز است اما متاسفانه با خود محورى و انتقام جویى و به تأثیر از افراد ناکارآمدى که در اطراف او قرار دارند همچنان شاهد دور بودن این سرمایه ها هستیم. حال سوأل اینجاست آیا جایگاه این قهرمانان از برخی افراد بی تجربه‌اى که هم اکنون درپست هاى مختلف مشغول به کار هستند و با وجود کمترین دانش اظهار نظر فنى می کنند کمتر است؟
,
شورای بله قربان‌گو!
بعضاً دیده می شود افرادی که از تجربه کافى و دانش روز این رشته بى بهره اند و سالها از وزنه بردارى دور بوده اند در کمیته تشریفاتى فنى که بعدا به شوراى عالى فنى تغییر نام یافت گمارده شده اند و نکته جالب اینکه نفراتى در این شورا هستند که حتى پرورش یک وزنه‌بردار را نیز در کارنامه خود ندارند. این شورا عملاً هیچ نقشى به غیر از تأیید تصمیمات رییس فدراسیون ندارند و بدون هیچ اعتراضى به هر تصمیمى که شخص رییس فدراسیون دارد تن می دهند و البته هستند اندک افرادى که در اعتراض به همین روند عطاى حضور در این شورا را به لقایش بخشیدند .
,
هزینه هنگفت تغییر دکوراسیون بجای تجهیز امکانات فرسوده
اگر رییس فدراسیون به ساده‌ترین اصولى هم پایبند بود به جاى ایجاد رستوران و کافى شاپ و نصب دوربین‌هاى مدار بسته و تغییر دکوراسیون داخلى فدراسیون که هزینه هاى هنگفتى بر دوش فدراسیون گذاشته، می توانست امکانات فرسوده وزنه برداری را تجهیز کند تا همچون دوره ریاست بهرام افشارزاده زمینه ظهور ستاره هاى امروزی مهیا شود. ستاره هایی که حاصل تأمین امکانات و استعدادیابى در آن زمان بودند و امروزه هیچ توجهى به آنها نشده است.
,
مصدومیت سلیمی و جدایی رستمی از اردو
در تیم ملى نیز همان طور که دیدیم بهداد سلیمى و سعید محمدپور و البته به تازگى نواب نصیر شلال آسیب دیدند، مجید عسگرى ، جابر بهروزى و رسول تقیان که امتیازات خوبى براى کسب سهمیه المپیک کسب کردند کنار گذاشته شدند، کیانوش رستمى نیز که با بى اعتمادى به کادر فنى به تنهایى و با مربیگرى خود کارش را دنبال میکند و معلوم نیست در صورت کسب قهرمانى فدراسیون چه ادعایى می تواند در خصوص او داشته باشد. که البته تنها دلیل این اتفاقات هم می توان در خود محورى شخص رییس فدراسیون دانست که باعث تصمیمات غلط بعدى و ایجاد حواشى مختلف شد.
,
پشت پرده برگزاری جام فجر و صرف هزینه میلیاردی
به راستى برگزاری جام فجر ارزش هزینه هنگفتی که بر دوش فدراسیون گذاشته شد را داشت یا در پشت پرده این مسابقات که به گفته خود مسئولان فدراسیون بیش از یک میلیارد هزینه در برداشته است، اهداف و دلایل دیگری پنهان بود؟ آیا صرف این هزینه بیشتر به دلیل مطرح کردن نام شخص علی مرادی و نزدیکى به فدراسیون جهانى نبود و یا براى اینکه تاماش آیان رئیس فدراسیون جهانی در صحبت با رسانه‌ها چند خط از او و سیاست هایش تعریف کند؟
,
در حالى که باشگاه‌هاى ما در بدترین شرایط و کمترین امکانات از علاقمندان و عاشقان به وزنه برداری پذیرایى می‌کنند، آیا هزینه چند میلیونى اقامت جناب رییس در کنار اتاق آیان در هتل نمی توانست تعدادی از این باشگاه‌هاى فرسوده را سر و سامان دهد تا نوجوانان و جوانان با شور و شوق بیشترى به آینده امیدوارتر شوند؟ براستى هزینه پذیرایى و برگزارى مسابقاتى که آمار شرکت کنندگان آن ٢٥ نفر از ١٥ کشور درجه چندم در دنیاى وزنه بردارى است، یک میلیارد بود؟ فدراسیونى که اعلام میکند از پیشکسوتان این رشته در این مسابقات دعوت کرده، براى دعوت نکردن از چهره‌هایی چون حسین رضا زاده، کورش باقرى، حسین توکلى، برادران پانزوان و خیلى از افرادی که حق بزرگى به گردن وزنه بردارى کشور دارند چه توجیحى می تواند داشته باشد؟ آیا حضور این بزرگان وزنه بردارى نمی‌توانست بر وزن این مسابقات اضافه کند؟ حال آنکه استفاده ابزارى از همین قهرمانان در مقاطع زمانی مختلف و به اشکال گوناگون در دستور کار رییس فعلى فدراسیون بوده است.
,
پست گرفتن به چه قیمت؟
براستى اگر گرفتن پستهاى مختلفی از جمله حضور در هیأت رئیسه و یا دبیر کلى کنفدراسیون آسیا که سابقه آنرا داشته‌ایم اینقدر مهم بود چرا همان زمان که این پست‌ها را داشتیم در فکر تعامل با فدراسیون جهانى نبودیم تا امروز براى بدست آوردن مجدد آن مجبور نباشیم وزنه‌بردارى کشور که در فقر امکانات بسر می برد را متحمل هزینه هاى هنگفت کنیم. در واقع چرا باید سرمایه ایران که می‌تواند در امر رشد و شکوفایى وزنه بردارى کشور هزینه شود را در این راه و براى گرفتن پستهاى مختلف صرف کنیم؟
,
امید است ریاست فدراسیون که سابقه ١٢ سال حضور بر ریاست این فدراسیون و دبیر کلى کنفدراسیون آسیا را بر عهده داشته و بنا بر دلایلی همین پست‌ها را نیز از دست داده از تجارب تلخ گذشته در جهت پیشرفت و اعتلاى وزنه بردارى ایران استفاده کند و بهره مندی از تمام نیروهاى قابل و کارآمد را در دستور کار قرار دهد. بى شک حضور اندیشه و فکرهاى متفاوت و تحمل انتقاد می‌تواند راهکارهاى بهترى در جهت رشد این رشته در خود داشته باشد.
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه