خورشید در امپراتوری بریتانیا غروب کرد؛
اروپا بی‌جزیره شد!
در این انتخابات که مردم 4 کشور عضو نظام سلطنتی بریتانیا یعنی انگلیس، ولز، اسکاتلند و ایرلند شمالی حضور داشتند، دو کشور اسکاتلند و ایرلند شمالی رأی به ماندن و انگلیس و ولز نیز به خروج از اتحادیه اروپا رأی دادند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از آناج، حتما بیست و سوم ژوئن در تقویم ملی بریتانیا ثبت خواهد شد. روزی که مردم این بخش از جهان علاوه بر تعیین سرنوشت خود، ساختار اصلی اتحادیه اروپا را به چالش کشانده و زمینه را برای گسترش اعتراضات احزاب راست و ملی‌گرا در سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا به‌خصوص فرانسه، هلند، اتریش، ایتالیا و حتی اسپانیا فراهم نمودند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, آناج,با شکل‌گیری موجی از استقلال‌طلبی در میان انگلیسی‌ها بالاخره حامیان خروج انگلستان از اتحادیه اروپا توانستند با کسب 52 درصد از آرا به اهداف خود دست یابند تا هم دیوید کامرون غزل خداحافظی را بخواند و هم «نایجل فاراژ» رهبر حزب استقلال انگلستان در پوست خود نگنجد. فاراژ چندی پیش اتحادیه اروپا را «رو به مرگ» توصیف کرد و گفت: «امیدوارم این اتفاق، آغازی بر خروج سوئد، اتریش و حتی ایتالیا باشد. اتحادیه اروپا در حال شکست‌خوردن است، اتحادیه اروپا رو به مرگ است.»
,در این انتخابات که مردم 4 کشور عضو نظام سلطنتی بریتانیا یعنی انگلیس، ولز، اسکاتلند و ایرلند شمالی حضور داشتند، دو کشور اسکاتلند و ایرلند شمالی رأی به ماندن و انگلیس و ولز نیز به خروج از اتحادیه اروپا رأی دادند.
,با این حساب و با توجه به اختلاف نتایج، رهبران حزب ملی اسکاتلند که سال گذشته در همه‌پرسی جدایی این کشور از انگلستان شکست خورده بودند، جان تازه‌ای گرفته و «الکس سموند» رهبر سابق این حزب از برگزاری همه‌پرسی دیگری خبر داده است. جنبش شین فین ایرلند هم بیانیه داد و گفت ایرلندی‌ها مخالف خروج از اتحادیه هستند و به همین جهت ایرلند شمالی باید از بریتانیا جدا شده و با پیوستن به همسایه‌ی جنوبی، «ایرلند متحد» شکل بگیرد.
,حالا بریتانیا، بزرگ‌ترین امپراتوری جهان در قرن نوزدهم و بیستم که مساحت مجموعه‌ی مستعمراتش چیزی حدود 33 میلیون کیلومتر مربع یعنی 253 برابر وسعت انگلیس کنونی بوده و گفته می‌شد که «خورشید هیچ‌گاه در امپراتوری بریتانیا غروب نمی‌کند» با خطر سقوط مواجه شده است.
,البته خروج از اتحادیه اروپا تبعات خاص خودش را دارد. در همین ابتدای کار، هم‌زمان با اعلام نتایج همه‌پرسی انگلستان، قیمت طلا در بازارهای جهانی به بالاترین حد در دو سال گذشته رسید و قیمت پوند انگلستان نیز در برابر دلار با سقوطی بی‌سابقه به پائین‌ترین سطح از سال 1985 رسیده است.
,«اشتاین‌مایر» وزیر خارجه آلمان که پیش از این تلاش زیادی کرده بود تا انگلیسی‌ها را از خروج از اتحادیه اروپا منصرف کند، از تصمیم مردم انگلستان ابراز تأسف کرد و گفت: «امروز، روزی تلخ برای اروپا و بریتانیا است.»
,نخست وزیران سه کشور اسپانیا، بلژیک و ایتالیا و نیز «تونی بلر» نخست‌وزیر سابق انگلستان از نتیجه همه‌پرسی ابراز ناراحتی کردند. «سباستین‌کورتس» وزیر خارجه اتریش در واکنش به رأی مثبت مردم انگلیس به خروج این کشور از اتحادیه اروپا با انتشار پیامی در شبکه اجتماعی توییتر نوشت: «خروج بریتانیا زمین‌لزره‌ای سیاسی برای اروپاست و اروپا به تغییراتی سریع نیازمند است تا خود را چیزی بیش از اتحادیه اروپا منهای بریتانیا نشان دهد.»
,هر چند ساز و کار خروج از اتحادیه، بسیار دشوار است و باید نمایندگان 20 کشور از 28 عضو اتحادیه (نمایندگان 65 درصد مردم اروپا) به آن رأی مثبت بدهند و برای این فرآیند چیزی حدود دو سال زمان نیاز است، اما خواست مردم انگلستان می‌تواند به گسترش جنبش‌های احزاب راست‌گرا در سایر کشورها تبدیل شده تا آژیر خطر فروپاشی اتحادیه اروپا به صدا در آید. «مارین لو پن» رهبر حزب جبهه ملی فرانسه با اشاره به نتایج همه‌پرسی انگلستان، تصمیم انگلیسی‌ها را یک پیروزی توصیف کرده و از دولت فرانسوا اولاند خواسته ادامه عضویت در اتحادیه اروپا را به رأی عمومی بگذارد. «گرت ویلدرز» رهبر حزب ضد مهاجرت هلند هم گفت که این کشور نیز باید برای خروج از اتحادیه اروپا همه‌پرسی برگزار کند.
,ماه گذشته رئیس جمهور آمریکا که برای شرکت در مراسم نودمین سالگرد تولد ملکه انگلستان به این کشور سفر کرده بود درباره همه‌پرسی جدایی گفت که این اتفاق به ضرر روابط واشنگتن و لندن است. وی تهدید کرده بود خروج انگلستان از اتحادیه اروپا، لندن را در انتهای صف روابط اقتصادی با واشنگتن قرار می‌دهد و این احتمال وجود دارد که 10 سال زمان برای اجرای توافقات تجاری میان دو کشور، نیاز باشد.
,«نایجل فاراژ» رهبر حزب یوکیپ در پی این اظهارات اوباما آن را «چرند محض» خواند و گفت مهم نیست رئیس‌جمهور آمریکا چه می‌گوید بلکه این نظر مردم انگلستان است که اهمیت دارد.
,بنابراین برگزاری همه‌پرسی در بریتانیا با دو چالش اساسی همراه بوده است؛ چالش اول مربوط به ایجاد شکاف در نظام سلطنتی بریتانیای کبیر است که می‌تواند آن را به بریتانیای صغیر تبدیل کند و چالش دوم مربوط به اتحادیه اروپاست که اگر با همین روند کنونی یعنی منطبق با اهداف و خواسته‌های ایالات متحده آمریکا پیش برود، با خطر برگزاری همه‌پرسی‌های دیگری روبه‌رو خواهد بود که می‌تواند به سقوطش بی‌انجامد.
,انتهای پیام/م
]
ارسال دیدگاه