اخبار داغ

اولین نمایشگاه پوشاک ایرانی، اسلامی

بنام فرهنگ ایرانی به کام شیرینی و خوراکی

بنام فرهنگ ایرانی به کام شیرینی و خوراکی
در هیاهوی غرفه های خوراکی و صنایع دستی؛ غرفه هایی که تعدادشان از انگشتان دست هم کمتر بود به پوشاک اختصاص داشت؛ غرفه هایی که بر خلاف نام نمایشگاه هیچ سنخیتی با پوشاک ایرانی، اسلامی نداشت.
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از  زنان کویر اولین نمایشگاه تخصصی طراحی،دوخت و عرضه پوشاک ایرانی- اسلامی در شهر کرمان درحال برگزاری است ؛ نمایشگاهی که از 29 شهریور تا 5 مرداد ماه قرار است نفس بکشد و عرض اندام کند و یخدان مویدی میزبان چند روزه ی آن است.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, زنان کویر,

" زنان کویر " راهی این نمایشگاه شد تا دراولین نمایشگاه تخصصی پوشاک ایرانی، اسلامی هویت هایی را پیدا کند و به بررسی نمایشگاه بپردازد.

در بدو ورود چند بنر با عنوان حجاب و عفاف به چشم می خورد و چند غرفه ی خوراکی از جمله سوغات قزوین، محصولات شترمرغ، سوهان داغ قم خوش آمد گوی بازدید کنندگان بودند.

البته در این که درهمه ی نمایشگاهها،  چند غرفه ی خوراکی وجود دارد، شکی نیست و این توجیهی بود بر این که ابتدای ورودی نمایشگاه است و هنوز قضاوت زود است اما در ادامه ی راه هیچ تغییری حاصل نشد و چشمان مان همچنان به غرفه های خوراکی و صنایع دستی آزرده می شد.

به واقع تفاوت این نمایشگاه با سایر نمایشگاه های دیگر در این بود که اکثر غرفه های خود را به خوراکی ، ترشیجات، سوغات شهرهای مختلف، آش خاله جون و ننه جون اختصاص داده بود.

در هیاهوی غرفه های خوراکی و صنایع دستی؛ غرفه هایی که تعدادشان از انگشتان دست هم کمتر بود به پوشاک اختصاص داشت؛ غرفه هایی که بر خلاف نام نمایشگاه هیچ سنخیتی با پوشاک ایرانی، اسلامی نداشت.

جالب است که حتی غرفه های پوشاک نیز نمی توانستند نام این نمایشگاه را به یدک بکشند چرا که محتوای این غرفه ها چیزی جز لباس عروس ،مانتوهای جلو باز، بدون دکمه و حتی آخرین متد پوشاک غرب که بر روی لباس نوشته هایی حک می شود، وجود داشت.

 

 

راستی در این نمایشگاه غرفه ای مظلوم چون حجاب و عفاف در گوشه ای غصه می خورد؛ غرفه ای که بنظر می رسید به همت اداره ی اسناد و کتابخانه ی ملی، ایجاد شده بود و در آن اسنادی درموضوعیت حجاب و کشف حجاب به نمایش گذاشته شده بود.

 

سوال این جا است اگر به فردی بگویند که در شهرمان اولین نمایشگاه تخصصی پوشاک ایرانی ، اسلامی دایر شده است ، چه انتظاری از این نمایشگاه خواهد داشت؟

بی شک این توقع زیادی نیست که  در یک نمایشگاه آن هم با عنوان پوشاک ایرانی اسلامی ، به دنبال طرح ها و لباس های اسلامی و ایرانی اصیل باشیم، لباس هایی که افرادی با تحقیق و طراحی به عرضه گذاشته و توانسته اند نیاز واقعی یک جوان که تنوع طلبی و طراحی زیبا باشد را تامین کند.

درهیاهوی غرفه های خوراکی و صنایع دستی به سوی بازدیدکنندگان این نمایشگاه رفتیم تا از آنان در رابطه با این نمایشگاه سوال کنیم و این که آیا توانسته نیاز شما را با توجه به نام و هدف نمایشگاه تامین کند؟

بانویی که کودکی در آغوش داشت در پاسخ به سوالمان گفت: نمایشگاه ترشک و لواشک است، همین.

در غرفه ای دیگر از یک مادر که به همراه دو دختر خود به نمایشگاه آمده بود نیز سوال کردیم ؛ مادر چنین پاسخ داد: نمایشگاه با نام خود هیچ سنخیتی ندارد و از میان چند غرفه ی پوشاکی که وجود دارد نمی توان آنچه را که می خواهی پیدا کنی، در واقع همان مانتوهای جلو باز و پوشاکی که در مغازه های خارج از نمایشگاه وجود دارد در این جا نیز به چشم می خورد.

یکی از دخترها اما پاسخ جالبی داد: من فکر می کردم که در این نمایشگاه لباس هایی با سلیقه ی جوانان و با در نظرگرفتن جوانب ایرانی اسلامی پیدا خواهم کرد اما متاسفم برای برگزار کنندگان این نمایشگاه ، فکر می کنم با چنین نمایشگاهی بیشتر به شعور بازدیدکنندگان توهین کردند.

در ادامه ی بازدید از چند بانوی دیگر این سوال را پرسیدیم و هر یک به نحوی عدم رضایت خود را از نمایشگاه بیان می کردند.

باید گفت همه ی برگزارکنندگان و حامیان نمایشگاه چه اداره کل اموربانوان و استانداری و چه بخش خصوصی ، بایستی قبل از برگزار کردن نمایشگاه با هرعنوان و هدفی غرفه های خود را متناسب با نمایشگاه تنظیم کنند نه این که برای تامین بودجه های برگزاری یک نمایشگاه اکثر غرفه های خود را به خوراکی و صنایع دستی اختصاص دهند.

چرا که مردم و مخاطبین از راه دور و نزدیک برای تامین نیازهای خود متناسب با عنوان و هدف نمایشگاه حضور می یابند و وقتی که نیاز خود را در نمایشگاه نمی یابند بی شک اعتبار برگزارکنندگان زیر سوال خواهد رفت و اعتماد میان مردم و مسئولین گسسته خواهد شد.

 

 

 

انتهای پیام/

,

" زنان کویر " راهی این نمایشگاه شد تا دراولین نمایشگاه تخصصی پوشاک ایرانی، اسلامی هویت هایی را پیدا کند و به بررسی نمایشگاه بپردازد.

در بدو ورود چند بنر با عنوان حجاب و عفاف به چشم می خورد و چند غرفه ی خوراکی از جمله سوغات قزوین، محصولات شترمرغ، سوهان داغ قم خوش آمد گوی بازدید کنندگان بودند.

البته در این که درهمه ی نمایشگاهها،  چند غرفه ی خوراکی وجود دارد، شکی نیست و این توجیهی بود بر این که ابتدای ورودی نمایشگاه است و هنوز قضاوت زود است اما در ادامه ی راه هیچ تغییری حاصل نشد و چشمان مان همچنان به غرفه های خوراکی و صنایع دستی آزرده می شد.

به واقع تفاوت این نمایشگاه با سایر نمایشگاه های دیگر در این بود که اکثر غرفه های خود را به خوراکی ، ترشیجات، سوغات شهرهای مختلف، آش خاله جون و ننه جون اختصاص داده بود.

در هیاهوی غرفه های خوراکی و صنایع دستی؛ غرفه هایی که تعدادشان از انگشتان دست هم کمتر بود به پوشاک اختصاص داشت؛ غرفه هایی که بر خلاف نام نمایشگاه هیچ سنخیتی با پوشاک ایرانی، اسلامی نداشت.

جالب است که حتی غرفه های پوشاک نیز نمی توانستند نام این نمایشگاه را به یدک بکشند چرا که محتوای این غرفه ها چیزی جز لباس عروس ،مانتوهای جلو باز، بدون دکمه و حتی آخرین متد پوشاک غرب که بر روی لباس نوشته هایی حک می شود، وجود داشت.

 

 

راستی در این نمایشگاه غرفه ای مظلوم چون حجاب و عفاف در گوشه ای غصه می خورد؛ غرفه ای که بنظر می رسید به همت اداره ی اسناد و کتابخانه ی ملی، ایجاد شده بود و در آن اسنادی درموضوعیت حجاب و کشف حجاب به نمایش گذاشته شده بود.

 

سوال این جا است اگر به فردی بگویند که در شهرمان اولین نمایشگاه تخصصی پوشاک ایرانی ، اسلامی دایر شده است ، چه انتظاری از این نمایشگاه خواهد داشت؟

بی شک این توقع زیادی نیست که  در یک نمایشگاه آن هم با عنوان پوشاک ایرانی اسلامی ، به دنبال طرح ها و لباس های اسلامی و ایرانی اصیل باشیم، لباس هایی که افرادی با تحقیق و طراحی به عرضه گذاشته و توانسته اند نیاز واقعی یک جوان که تنوع طلبی و طراحی زیبا باشد را تامین کند.

درهیاهوی غرفه های خوراکی و صنایع دستی به سوی بازدیدکنندگان این نمایشگاه رفتیم تا از آنان در رابطه با این نمایشگاه سوال کنیم و این که آیا توانسته نیاز شما را با توجه به نام و هدف نمایشگاه تامین کند؟

بانویی که کودکی در آغوش داشت در پاسخ به سوالمان گفت: نمایشگاه ترشک و لواشک است، همین.

در غرفه ای دیگر از یک مادر که به همراه دو دختر خود به نمایشگاه آمده بود نیز سوال کردیم ؛ مادر چنین پاسخ داد: نمایشگاه با نام خود هیچ سنخیتی ندارد و از میان چند غرفه ی پوشاکی که وجود دارد نمی توان آنچه را که می خواهی پیدا کنی، در واقع همان مانتوهای جلو باز و پوشاکی که در مغازه های خارج از نمایشگاه وجود دارد در این جا نیز به چشم می خورد.

یکی از دخترها اما پاسخ جالبی داد: من فکر می کردم که در این نمایشگاه لباس هایی با سلیقه ی جوانان و با در نظرگرفتن جوانب ایرانی اسلامی پیدا خواهم کرد اما متاسفم برای برگزار کنندگان این نمایشگاه ، فکر می کنم با چنین نمایشگاهی بیشتر به شعور بازدیدکنندگان توهین کردند.

در ادامه ی بازدید از چند بانوی دیگر این سوال را پرسیدیم و هر یک به نحوی عدم رضایت خود را از نمایشگاه بیان می کردند.

باید گفت همه ی برگزارکنندگان و حامیان نمایشگاه چه اداره کل اموربانوان و استانداری و چه بخش خصوصی ، بایستی قبل از برگزار کردن نمایشگاه با هرعنوان و هدفی غرفه های خود را متناسب با نمایشگاه تنظیم کنند نه این که برای تامین بودجه های برگزاری یک نمایشگاه اکثر غرفه های خود را به خوراکی و صنایع دستی اختصاص دهند.

چرا که مردم و مخاطبین از راه دور و نزدیک برای تامین نیازهای خود متناسب با عنوان و هدف نمایشگاه حضور می یابند و وقتی که نیاز خود را در نمایشگاه نمی یابند بی شک اعتبار برگزارکنندگان زیر سوال خواهد رفت و اعتماد میان مردم و مسئولین گسسته خواهد شد.

 

 

 

انتهای پیام/

,

" زنان کویر " راهی این نمایشگاه شد تا دراولین نمایشگاه تخصصی پوشاک ایرانی، اسلامی هویت هایی را پیدا کند و به بررسی نمایشگاه بپردازد.

در بدو ورود چند بنر با عنوان حجاب و عفاف به چشم می خورد و چند غرفه ی خوراکی از جمله سوغات قزوین، محصولات شترمرغ، سوهان داغ قم خوش آمد گوی بازدید کنندگان بودند.

البته در این که درهمه ی نمایشگاهها،  چند غرفه ی خوراکی وجود دارد، شکی نیست و این توجیهی بود بر این که ابتدای ورودی نمایشگاه است و هنوز قضاوت زود است اما در ادامه ی راه هیچ تغییری حاصل نشد و چشمان مان همچنان به غرفه های خوراکی و صنایع دستی آزرده می شد.

به واقع تفاوت این نمایشگاه با سایر نمایشگاه های دیگر در این بود که اکثر غرفه های خود را به خوراکی ، ترشیجات، سوغات شهرهای مختلف، آش خاله جون و ننه جون اختصاص داده بود.

در هیاهوی غرفه های خوراکی و صنایع دستی؛ غرفه هایی که تعدادشان از انگشتان دست هم کمتر بود به پوشاک اختصاص داشت؛ غرفه هایی که بر خلاف نام نمایشگاه هیچ سنخیتی با پوشاک ایرانی، اسلامی نداشت.

جالب است که حتی غرفه های پوشاک نیز نمی توانستند نام این نمایشگاه را به یدک بکشند چرا که محتوای این غرفه ها چیزی جز لباس عروس ،مانتوهای جلو باز، بدون دکمه و حتی آخرین متد پوشاک غرب که بر روی لباس نوشته هایی حک می شود، وجود داشت.

 

 

راستی در این نمایشگاه غرفه ای مظلوم چون حجاب و عفاف در گوشه ای غصه می خورد؛ غرفه ای که بنظر می رسید به همت اداره ی اسناد و کتابخانه ی ملی، ایجاد شده بود و در آن اسنادی درموضوعیت حجاب و کشف حجاب به نمایش گذاشته شده بود.

 

سوال این جا است اگر به فردی بگویند که در شهرمان اولین نمایشگاه تخصصی پوشاک ایرانی ، اسلامی دایر شده است ، چه انتظاری از این نمایشگاه خواهد داشت؟

بی شک این توقع زیادی نیست که  در یک نمایشگاه آن هم با عنوان پوشاک ایرانی اسلامی ، به دنبال طرح ها و لباس های اسلامی و ایرانی اصیل باشیم، لباس هایی که افرادی با تحقیق و طراحی به عرضه گذاشته و توانسته اند نیاز واقعی یک جوان که تنوع طلبی و طراحی زیبا باشد را تامین کند.

درهیاهوی غرفه های خوراکی و صنایع دستی به سوی بازدیدکنندگان این نمایشگاه رفتیم تا از آنان در رابطه با این نمایشگاه سوال کنیم و این که آیا توانسته نیاز شما را با توجه به نام و هدف نمایشگاه تامین کند؟

بانویی که کودکی در آغوش داشت در پاسخ به سوالمان گفت: نمایشگاه ترشک و لواشک است، همین.

در غرفه ای دیگر از یک مادر که به همراه دو دختر خود به نمایشگاه آمده بود نیز سوال کردیم ؛ مادر چنین پاسخ داد: نمایشگاه با نام خود هیچ سنخیتی ندارد و از میان چند غرفه ی پوشاکی که وجود دارد نمی توان آنچه را که می خواهی پیدا کنی، در واقع همان مانتوهای جلو باز و پوشاکی که در مغازه های خارج از نمایشگاه وجود دارد در این جا نیز به چشم می خورد.

یکی از دخترها اما پاسخ جالبی داد: من فکر می کردم که در این نمایشگاه لباس هایی با سلیقه ی جوانان و با در نظرگرفتن جوانب ایرانی اسلامی پیدا خواهم کرد اما متاسفم برای برگزار کنندگان این نمایشگاه ، فکر می کنم با چنین نمایشگاهی بیشتر به شعور بازدیدکنندگان توهین کردند.

در ادامه ی بازدید از چند بانوی دیگر این سوال را پرسیدیم و هر یک به نحوی عدم رضایت خود را از نمایشگاه بیان می کردند.

باید گفت همه ی برگزارکنندگان و حامیان نمایشگاه چه اداره کل اموربانوان و استانداری و چه بخش خصوصی ، بایستی قبل از برگزار کردن نمایشگاه با هرعنوان و هدفی غرفه های خود را متناسب با نمایشگاه تنظیم کنند نه این که برای تامین بودجه های برگزاری یک نمایشگاه اکثر غرفه های خود را به خوراکی و صنایع دستی اختصاص دهند.

چرا که مردم و مخاطبین از راه دور و نزدیک برای تامین نیازهای خود متناسب با عنوان و هدف نمایشگاه حضور می یابند و وقتی که نیاز خود را در نمایشگاه نمی یابند بی شک اعتبار برگزارکنندگان زیر سوال خواهد رفت و اعتماد میان مردم و مسئولین گسسته خواهد شد.

 

 

 

انتهای پیام/

,

" زنان کویر " راهی این نمایشگاه شد تا دراولین نمایشگاه تخصصی پوشاک ایرانی، اسلامی هویت هایی را پیدا کند و به بررسی نمایشگاه بپردازد.

در بدو ورود چند بنر با عنوان حجاب و عفاف به چشم می خورد و چند غرفه ی خوراکی از جمله سوغات قزوین، محصولات شترمرغ، سوهان داغ قم خوش آمد گوی بازدید کنندگان بودند.

البته در این که درهمه ی نمایشگاهها،  چند غرفه ی خوراکی وجود دارد، شکی نیست و این توجیهی بود بر این که ابتدای ورودی نمایشگاه است و هنوز قضاوت زود است اما در ادامه ی راه هیچ تغییری حاصل نشد و چشمان مان همچنان به غرفه های خوراکی و صنایع دستی آزرده می شد.

به واقع تفاوت این نمایشگاه با سایر نمایشگاه های دیگر در این بود که اکثر غرفه های خود را به خوراکی ، ترشیجات، سوغات شهرهای مختلف، آش خاله جون و ننه جون اختصاص داده بود.

در هیاهوی غرفه های خوراکی و صنایع دستی؛ غرفه هایی که تعدادشان از انگشتان دست هم کمتر بود به پوشاک اختصاص داشت؛ غرفه هایی که بر خلاف نام نمایشگاه هیچ سنخیتی با پوشاک ایرانی، اسلامی نداشت.

جالب است که حتی غرفه های پوشاک نیز نمی توانستند نام این نمایشگاه را به یدک بکشند چرا که محتوای این غرفه ها چیزی جز لباس عروس ،مانتوهای جلو باز، بدون دکمه و حتی آخرین متد پوشاک غرب که بر روی لباس نوشته هایی حک می شود، وجود داشت.

 

 

راستی در این نمایشگاه غرفه ای مظلوم چون حجاب و عفاف در گوشه ای غصه می خورد؛ غرفه ای که بنظر می رسید به همت اداره ی اسناد و کتابخانه ی ملی، ایجاد شده بود و در آن اسنادی درموضوعیت حجاب و کشف حجاب به نمایش گذاشته شده بود.

 

سوال این جا است اگر به فردی بگویند که در شهرمان اولین نمایشگاه تخصصی پوشاک ایرانی ، اسلامی دایر شده است ، چه انتظاری از این نمایشگاه خواهد داشت؟

بی شک این توقع زیادی نیست که  در یک نمایشگاه آن هم با عنوان پوشاک ایرانی اسلامی ، به دنبال طرح ها و لباس های اسلامی و ایرانی اصیل باشیم، لباس هایی که افرادی با تحقیق و طراحی به عرضه گذاشته و توانسته اند نیاز واقعی یک جوان که تنوع طلبی و طراحی زیبا باشد را تامین کند.

درهیاهوی غرفه های خوراکی و صنایع دستی به سوی بازدیدکنندگان این نمایشگاه رفتیم تا از آنان در رابطه با این نمایشگاه سوال کنیم و این که آیا توانسته نیاز شما را با توجه به نام و هدف نمایشگاه تامین کند؟

بانویی که کودکی در آغوش داشت در پاسخ به سوالمان گفت: نمایشگاه ترشک و لواشک است، همین.

در غرفه ای دیگر از یک مادر که به همراه دو دختر خود به نمایشگاه آمده بود نیز سوال کردیم ؛ مادر چنین پاسخ داد: نمایشگاه با نام خود هیچ سنخیتی ندارد و از میان چند غرفه ی پوشاکی که وجود دارد نمی توان آنچه را که می خواهی پیدا کنی، در واقع همان مانتوهای جلو باز و پوشاکی که در مغازه های خارج از نمایشگاه وجود دارد در این جا نیز به چشم می خورد.

یکی از دخترها اما پاسخ جالبی داد: من فکر می کردم که در این نمایشگاه لباس هایی با سلیقه ی جوانان و با در نظرگرفتن جوانب ایرانی اسلامی پیدا خواهم کرد اما متاسفم برای برگزار کنندگان این نمایشگاه ، فکر می کنم با چنین نمایشگاهی بیشتر به شعور بازدیدکنندگان توهین کردند.

در ادامه ی بازدید از چند بانوی دیگر این سوال را پرسیدیم و هر یک به نحوی عدم رضایت خود را از نمایشگاه بیان می کردند.

باید گفت همه ی برگزارکنندگان و حامیان نمایشگاه چه اداره کل اموربانوان و استانداری و چه بخش خصوصی ، بایستی قبل از برگزار کردن نمایشگاه با هرعنوان و هدفی غرفه های خود را متناسب با نمایشگاه تنظیم کنند نه این که برای تامین بودجه های برگزاری یک نمایشگاه اکثر غرفه های خود را به خوراکی و صنایع دستی اختصاص دهند.

چرا که مردم و مخاطبین از راه دور و نزدیک برای تامین نیازهای خود متناسب با عنوان و هدف نمایشگاه حضور می یابند و وقتی که نیاز خود را در نمایشگاه نمی یابند بی شک اعتبار برگزارکنندگان زیر سوال خواهد رفت و اعتماد میان مردم و مسئولین گسسته خواهد شد.

 

 

 

انتهای پیام/

,

" زنان کویر " راهی این نمایشگاه شد تا دراولین نمایشگاه تخصصی پوشاک ایرانی، اسلامی هویت هایی را پیدا کند و به بررسی نمایشگاه بپردازد.

در بدو ورود چند بنر با عنوان حجاب و عفاف به چشم می خورد و چند غرفه ی خوراکی از جمله سوغات قزوین، محصولات شترمرغ، سوهان داغ قم خوش آمد گوی بازدید کنندگان بودند.

البته در این که درهمه ی نمایشگاهها،  چند غرفه ی خوراکی وجود دارد، شکی نیست و این توجیهی بود بر این که ابتدای ورودی نمایشگاه است و هنوز قضاوت زود است اما در ادامه ی راه هیچ تغییری حاصل نشد و چشمان مان همچنان به غرفه های خوراکی و صنایع دستی آزرده می شد.

به واقع تفاوت این نمایشگاه با سایر نمایشگاه های دیگر در این بود که اکثر غرفه های خود را به خوراکی ، ترشیجات، سوغات شهرهای مختلف، آش خاله جون و ننه جون اختصاص داده بود.

در هیاهوی غرفه های خوراکی و صنایع دستی؛ غرفه هایی که تعدادشان از انگشتان دست هم کمتر بود به پوشاک اختصاص داشت؛ غرفه هایی که بر خلاف نام نمایشگاه هیچ سنخیتی با پوشاک ایرانی، اسلامی نداشت.

جالب است که حتی غرفه های پوشاک نیز نمی توانستند نام این نمایشگاه را به یدک بکشند چرا که محتوای این غرفه ها چیزی جز لباس عروس ،مانتوهای جلو باز، بدون دکمه و حتی آخرین متد پوشاک غرب که بر روی لباس نوشته هایی حک می شود، وجود داشت.

 

 

راستی در این نمایشگاه غرفه ای مظلوم چون حجاب و عفاف در گوشه ای غصه می خورد؛ غرفه ای که بنظر می رسید به همت اداره ی اسناد و کتابخانه ی ملی، ایجاد شده بود و در آن اسنادی درموضوعیت حجاب و کشف حجاب به نمایش گذاشته شده بود.

 

سوال این جا است اگر به فردی بگویند که در شهرمان اولین نمایشگاه تخصصی پوشاک ایرانی ، اسلامی دایر شده است ، چه انتظاری از این نمایشگاه خواهد داشت؟

بی شک این توقع زیادی نیست که  در یک نمایشگاه آن هم با عنوان پوشاک ایرانی اسلامی ، به دنبال طرح ها و لباس های اسلامی و ایرانی اصیل باشیم، لباس هایی که افرادی با تحقیق و طراحی به عرضه گذاشته و توانسته اند نیاز واقعی یک جوان که تنوع طلبی و طراحی زیبا باشد را تامین کند.

درهیاهوی غرفه های خوراکی و صنایع دستی به سوی بازدیدکنندگان این نمایشگاه رفتیم تا از آنان در رابطه با این نمایشگاه سوال کنیم و این که آیا توانسته نیاز شما را با توجه به نام و هدف نمایشگاه تامین کند؟

بانویی که کودکی در آغوش داشت در پاسخ به سوالمان گفت: نمایشگاه ترشک و لواشک است، همین.

در غرفه ای دیگر از یک مادر که به همراه دو دختر خود به نمایشگاه آمده بود نیز سوال کردیم ؛ مادر چنین پاسخ داد: نمایشگاه با نام خود هیچ سنخیتی ندارد و از میان چند غرفه ی پوشاکی که وجود دارد نمی توان آنچه را که می خواهی پیدا کنی، در واقع همان مانتوهای جلو باز و پوشاکی که در مغازه های خارج از نمایشگاه وجود دارد در این جا نیز به چشم می خورد.

یکی از دخترها اما پاسخ جالبی داد: من فکر می کردم که در این نمایشگاه لباس هایی با سلیقه ی جوانان و با در نظرگرفتن جوانب ایرانی اسلامی پیدا خواهم کرد اما متاسفم برای برگزار کنندگان این نمایشگاه ، فکر می کنم با چنین نمایشگاهی بیشتر به شعور بازدیدکنندگان توهین کردند.

در ادامه ی بازدید از چند بانوی دیگر این سوال را پرسیدیم و هر یک به نحوی عدم رضایت خود را از نمایشگاه بیان می کردند.

باید گفت همه ی برگزارکنندگان و حامیان نمایشگاه چه اداره کل اموربانوان و استانداری و چه بخش خصوصی ، بایستی قبل از برگزار کردن نمایشگاه با هرعنوان و هدفی غرفه های خود را متناسب با نمایشگاه تنظیم کنند نه این که برای تامین بودجه های برگزاری یک نمایشگاه اکثر غرفه های خود را به خوراکی و صنایع دستی اختصاص دهند.

چرا که مردم و مخاطبین از راه دور و نزدیک برای تامین نیازهای خود متناسب با عنوان و هدف نمایشگاه حضور می یابند و وقتی که نیاز خود را در نمایشگاه نمی یابند بی شک اعتبار برگزارکنندگان زیر سوال خواهد رفت و اعتماد میان مردم و مسئولین گسسته خواهد شد.

 

 

 

انتهای پیام/

,

" زنان کویر " راهی این نمایشگاه شد تا دراولین نمایشگاه تخصصی پوشاک ایرانی، اسلامی هویت هایی را پیدا کند و به بررسی نمایشگاه بپردازد.

در بدو ورود چند بنر با عنوان حجاب و عفاف به چشم می خورد و چند غرفه ی خوراکی از جمله سوغات قزوین، محصولات شترمرغ، سوهان داغ قم خوش آمد گوی بازدید کنندگان بودند.

البته در این که درهمه ی نمایشگاهها،  چند غرفه ی خوراکی وجود دارد، شکی نیست و این توجیهی بود بر این که ابتدای ورودی نمایشگاه است و هنوز قضاوت زود است اما در ادامه ی راه هیچ تغییری حاصل نشد و چشمان مان همچنان به غرفه های خوراکی و صنایع دستی آزرده می شد.

به واقع تفاوت این نمایشگاه با سایر نمایشگاه های دیگر در این بود که اکثر غرفه های خود را به خوراکی ، ترشیجات، سوغات شهرهای مختلف، آش خاله جون و ننه جون اختصاص داده بود.

در هیاهوی غرفه های خوراکی و صنایع دستی؛ غرفه هایی که تعدادشان از انگشتان دست هم کمتر بود به پوشاک اختصاص داشت؛ غرفه هایی که بر خلاف نام نمایشگاه هیچ سنخیتی با پوشاک ایرانی، اسلامی نداشت.

جالب است که حتی غرفه های پوشاک نیز نمی توانستند نام این نمایشگاه را به یدک بکشند چرا که محتوای این غرفه ها چیزی جز لباس عروس ،مانتوهای جلو باز، بدون دکمه و حتی آخرین متد پوشاک غرب که بر روی لباس نوشته هایی حک می شود، وجود داشت.

 

 

راستی در این نمایشگاه غرفه ای مظلوم چون حجاب و عفاف در گوشه ای غصه می خورد؛ غرفه ای که بنظر می رسید به همت اداره ی اسناد و کتابخانه ی ملی، ایجاد شده بود و در آن اسنادی درموضوعیت حجاب و کشف حجاب به نمایش گذاشته شده بود.

 

سوال این جا است اگر به فردی بگویند که در شهرمان اولین نمایشگاه تخصصی پوشاک ایرانی ، اسلامی دایر شده است ، چه انتظاری از این نمایشگاه خواهد داشت؟

بی شک این توقع زیادی نیست که  در یک نمایشگاه آن هم با عنوان پوشاک ایرانی اسلامی ، به دنبال طرح ها و لباس های اسلامی و ایرانی اصیل باشیم، لباس هایی که افرادی با تحقیق و طراحی به عرضه گذاشته و توانسته اند نیاز واقعی یک جوان که تنوع طلبی و طراحی زیبا باشد را تامین کند.

درهیاهوی غرفه های خوراکی و صنایع دستی به سوی بازدیدکنندگان این نمایشگاه رفتیم تا از آنان در رابطه با این نمایشگاه سوال کنیم و این که آیا توانسته نیاز شما را با توجه به نام و هدف نمایشگاه تامین کند؟

بانویی که کودکی در آغوش داشت در پاسخ به سوالمان گفت: نمایشگاه ترشک و لواشک است، همین.

در غرفه ای دیگر از یک مادر که به همراه دو دختر خود به نمایشگاه آمده بود نیز سوال کردیم ؛ مادر چنین پاسخ داد: نمایشگاه با نام خود هیچ سنخیتی ندارد و از میان چند غرفه ی پوشاکی که وجود دارد نمی توان آنچه را که می خواهی پیدا کنی، در واقع همان مانتوهای جلو باز و پوشاکی که در مغازه های خارج از نمایشگاه وجود دارد در این جا نیز به چشم می خورد.

یکی از دخترها اما پاسخ جالبی داد: من فکر می کردم که در این نمایشگاه لباس هایی با سلیقه ی جوانان و با در نظرگرفتن جوانب ایرانی اسلامی پیدا خواهم کرد اما متاسفم برای برگزار کنندگان این نمایشگاه ، فکر می کنم با چنین نمایشگاهی بیشتر به شعور بازدیدکنندگان توهین کردند.

در ادامه ی بازدید از چند بانوی دیگر این سوال را پرسیدیم و هر یک به نحوی عدم رضایت خود را از نمایشگاه بیان می کردند.

باید گفت همه ی برگزارکنندگان و حامیان نمایشگاه چه اداره کل اموربانوان و استانداری و چه بخش خصوصی ، بایستی قبل از برگزار کردن نمایشگاه با هرعنوان و هدفی غرفه های خود را متناسب با نمایشگاه تنظیم کنند نه این که برای تامین بودجه های برگزاری یک نمایشگاه اکثر غرفه های خود را به خوراکی و صنایع دستی اختصاص دهند.

چرا که مردم و مخاطبین از راه دور و نزدیک برای تامین نیازهای خود متناسب با عنوان و هدف نمایشگاه حضور می یابند و وقتی که نیاز خود را در نمایشگاه نمی یابند بی شک اعتبار برگزارکنندگان زیر سوال خواهد رفت و اعتماد میان مردم و مسئولین گسسته خواهد شد.

 

 

 

انتهای پیام/

,

" زنان کویر " راهی این نمایشگاه شد تا دراولین نمایشگاه تخصصی پوشاک ایرانی، اسلامی هویت هایی را پیدا کند و به بررسی نمایشگاه بپردازد.

,

در بدو ورود چند بنر با عنوان حجاب و عفاف به چشم می خورد و چند غرفه ی خوراکی از جمله سوغات قزوین، محصولات شترمرغ، سوهان داغ قم خوش آمد گوی بازدید کنندگان بودند.

,

, ,

البته در این که درهمه ی نمایشگاهها،  چند غرفه ی خوراکی وجود دارد، شکی نیست و این توجیهی بود بر این که ابتدای ورودی نمایشگاه است و هنوز قضاوت زود است اما در ادامه ی راه هیچ تغییری حاصل نشد و چشمان مان همچنان به غرفه های خوراکی و صنایع دستی آزرده می شد.

,

به واقع تفاوت این نمایشگاه با سایر نمایشگاه های دیگر در این بود که اکثر غرفه های خود را به خوراکی ، ترشیجات، سوغات شهرهای مختلف، آش خاله جون و ننه جون اختصاص داده بود.

,

, ,

در هیاهوی غرفه های خوراکی و صنایع دستی؛ غرفه هایی که تعدادشان از انگشتان دست هم کمتر بود به پوشاک اختصاص داشت؛ غرفه هایی که بر خلاف نام نمایشگاه هیچ سنخیتی با پوشاک ایرانی، اسلامی نداشت.

,

جالب است که حتی غرفه های پوشاک نیز نمی توانستند نام این نمایشگاه را به یدک بکشند چرا که محتوای این غرفه ها چیزی جز لباس عروس ،مانتوهای جلو باز، بدون دکمه و حتی آخرین متد پوشاک غرب که بر روی لباس نوشته هایی حک می شود، وجود داشت.

,

, ,

 

,

, ,

 

,

راستی در این نمایشگاه غرفه ای مظلوم چون حجاب و عفاف در گوشه ای غصه می خورد؛ غرفه ای که بنظر می رسید به همت اداره ی اسناد و کتابخانه ی ملی، ایجاد شده بود و در آن اسنادی درموضوعیت حجاب و کشف حجاب به نمایش گذاشته شده بود.

,

, ,

 

,

, ,

سوال این جا است اگر به فردی بگویند که در شهرمان اولین نمایشگاه تخصصی پوشاک ایرانی ، اسلامی دایر شده است ، چه انتظاری از این نمایشگاه خواهد داشت؟

,

بی شک این توقع زیادی نیست که  در یک نمایشگاه آن هم با عنوان پوشاک ایرانی اسلامی ، به دنبال طرح ها و لباس های اسلامی و ایرانی اصیل باشیم، لباس هایی که افرادی با تحقیق و طراحی به عرضه گذاشته و توانسته اند نیاز واقعی یک جوان که تنوع طلبی و طراحی زیبا باشد را تامین کند.

,

درهیاهوی غرفه های خوراکی و صنایع دستی به سوی بازدیدکنندگان این نمایشگاه رفتیم تا از آنان در رابطه با این نمایشگاه سوال کنیم و این که آیا توانسته نیاز شما را با توجه به نام و هدف نمایشگاه تامین کند؟

,

بانویی که کودکی در آغوش داشت در پاسخ به سوالمان گفت: نمایشگاه ترشک و لواشک است، همین.

,

در غرفه ای دیگر از یک مادر که به همراه دو دختر خود به نمایشگاه آمده بود نیز سوال کردیم ؛ مادر چنین پاسخ داد: نمایشگاه با نام خود هیچ سنخیتی ندارد و از میان چند غرفه ی پوشاکی که وجود دارد نمی توان آنچه را که می خواهی پیدا کنی، در واقع همان مانتوهای جلو باز و پوشاکی که در مغازه های خارج از نمایشگاه وجود دارد در این جا نیز به چشم می خورد.

,

یکی از دخترها اما پاسخ جالبی داد: من فکر می کردم که در این نمایشگاه لباس هایی با سلیقه ی جوانان و با در نظرگرفتن جوانب ایرانی اسلامی پیدا خواهم کرد اما متاسفم برای برگزار کنندگان این نمایشگاه ، فکر می کنم با چنین نمایشگاهی بیشتر به شعور بازدیدکنندگان توهین کردند.

,

در ادامه ی بازدید از چند بانوی دیگر این سوال را پرسیدیم و هر یک به نحوی عدم رضایت خود را از نمایشگاه بیان می کردند.

,

باید گفت همه ی برگزارکنندگان و حامیان نمایشگاه چه اداره کل اموربانوان و استانداری و چه بخش خصوصی ، بایستی قبل از برگزار کردن نمایشگاه با هرعنوان و هدفی غرفه های خود را متناسب با نمایشگاه تنظیم کنند نه این که برای تامین بودجه های برگزاری یک نمایشگاه اکثر غرفه های خود را به خوراکی و صنایع دستی اختصاص دهند.

,

چرا که مردم و مخاطبین از راه دور و نزدیک برای تامین نیازهای خود متناسب با عنوان و هدف نمایشگاه حضور می یابند و وقتی که نیاز خود را در نمایشگاه نمی یابند بی شک اعتبار برگزارکنندگان زیر سوال خواهد رفت و اعتماد میان مردم و مسئولین گسسته خواهد شد.

,

, ,

 

,

, ,

 

,

, ,

 

,

, ,

انتهای پیام/

,

 

]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه