به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از خبرنگار سلام لردگان؛ 24 دی ماه مصادف با سالروز پرپر شدن 13 دانش آموز به همراه معلمشان در روستای سفیلان لردگان است.

با بررسی هایی که از سایت ها، خصوصا سایت آموزش و پرورش داشته ایم متاسفانه هیچ کسی به این حادثه ی غم انگیز اشاره ای نمی کند و یا اینکه مراسم گرامی داشتی برای این عزیزان از دست رفته گرفته شود ...
 

محمود رییسی در گزارش خود می نویسد، بیست و چهارم دی ماه که می شود، دوباره از حلقوم بخاری های نفتی،اندوه دود اندود به هوا بر می خیزد به گونه ای که حتی گاهی دود سپید هم ، برای بام های خانه ها اتفاق خوبی نیست.

معلم مدرسه قرار بود داماد شود و نشد، بچه ها قرار بود حالا حالاها، بچگی کنند و نکردند و املای پنجشنبه بچه ها میان دود و آتش نیمه تمام باقی ماند.

مدرسه، آتش را از یاد نبرد، بخاری ها هنوز اندوهگین سوختن و سوزاندند.

هنوز، سرما همان سرماست،با درجه ای بالاتر و پایین تر و دانش آموزان رفیق دیرینه گرما و سرمای کلاس و بخاری های نفتی و نارفیق بازی که آتش این میان از خودش درآورد.

خداحافظ ،بیست و چهارم دی ماه آن سال، روزگار جولان بخاری نفتی در میان دیوار و میله ها و مدرسه تازه ساخت.

خداحافظ ، بچه های پنجشنبه سوخته میان آن نیمکت ها، که تازه به روستا آورده شده بودند.

آن آتش که بر تقویم از بیست و چهارم دی ماه بیرون افتاد، شعله های مهیبی بود که 13 پروانه روستای ˈسفیلانˈ شهرستان لردگان از توابع استان چهارمحال وبختیاری را به کام خود فرو برد.

کودکان روستای ˈ سفیلان ˈ در دی ماه سال 83 بر اثر آتش گرفتن بخاری کلاس درس خود، نامشان برای همیشه در دفتر معلم شان غیبت خورد.

یادش بخیرˈ فاطمه صادقیˈ،ˈمیثم صادقیˈ،ˈ زینب صادقیˈ یادش بخیر، ˈ الهام جلیل پیرانˈ و همه همکلاسی های زمستان 83 با آن عکس یادگاری، که میان آتش شعله های بخاری نفتی کلاس، روزهای نیامده زندگی را فریاد می زنند.

مدرسه روستای ˈ سفیلان ˈ با خاطره ای از ضجه های سرخ کودکانه اش، به تاریخ پیوست تا برای همیشه ابدی شود.

هنوز ،صدای مادر ˈمیثم صادقی ˈ از انتهای روستا به گوش می آید،'ˈ رودم ! رودم ! عیدی برایت آورده امˈ' و میثم نه توان گرفتن عیدی مادر را داشت و نه دیگر بوسه بر دستان مادر می زد.

13 پروانه سوخته در آتش علم، دیگر در غم داشتن کفش ، لباس و مانتو را نداشتند و روستای سفیلان شاید،غم انگیزترین روستای جغرافیا کره خاکی شد.

آه خداحافظ ، آن سالها ، آن زمستان که رفت و روی سیاهی اش به کلاس درسی ماند که سیزده دانش آموز را در خود به کام مرگ فرستاد و باعث شد سرما از روستای سفیلان دست خالی نرود و با خود 13 سیب گونه سرخ نچیده را از سیب ستان وجود پدران و مادران این روستا بچیند.

در دی ماه سال 83 بر اثر آتش گرفتن بخاری نفتی کلاس در روستای ˈ سفیلانˈ بخش ˈ خانمیرزا ˈ از توابع شهرستان ˈ لردگان ˈ 13 دانش آموزکلاس چهارم و پنجم دبستان به دیدار معبود شتافتند.

یزدان خسروی ˈ مزار نوشته ای دارد ˈآتش نوشت ˈ که هنوز برای آن 13تن دانش آموز سفیلانی سوخته،دارد املای آن دهقان فدارکار ˈ را ترجمان می کند.

شور این شرح، حکایت معلمی بود که به خاطر دانش آموزان به آب و آتش زد که هم خود سوخت و هم دانش آموزان اش و سالها بعد کلمه سوختن را منتشر کردند.

تعداد دانش آموزان این مدرسه 42 نفر بودند که این مدرسه، دو نوبته بود و آتش سوزی در نوبت صبح مدرسه رخ داد.

حالا سالهاست از آن حادثه می گذرد و آتش،گاهی سر می کشد از بخاری های نفتی و گاهی به شصت ناز ، دست و صورت را نوازش می کند، اما بچه های سفیلان ،هرگز از یادها نرفته اند.

شهرستان لردگان در 160 کیلومتری شهرکرد مرکز چهارمحال و بختیاری واقع شده است و  سفیلان ، به خاطره دانش آموزانش در که آتش زنده سوختند، در حافظه همه روزنامه ها باقی ماند.

یادشان گرامیباد...

انتهای خبر/