همرزم شهید کریمی افزود:بعد از احداث پل خضر1، در یک کیلومتری آن، پل خضر 2 هم راه اندازی شد.حاج داوود برای این کار زحمات زیادی کشید. هرگز راضی نشد که سوابقش در سپاه را به ما بگوید تا اینکه تعدادی از فرمانده هان رده بالای سپاه، او را در فاو شناختند و به ما معرفی کردند؛بعد از آن روز حاج داوود همچنان به کارش ادامه داد و اعتقاد داشت که در جبهه پست و مقام معنی ندارد.

 

 

زواره درباره مجروحیت شیمیایی حاج داوود گفت:حاجی در فاو شیمیایی شد. بعد از پایان دوران دفاع مقدس،عوارضش حاد شد و پزشکان با معالجه اش پی به مصدومیت شیمیایی بردند.

 

 

وی اضافه کرد: بعد از پایان دوران دفاع مقدس، زمستان 1367حاج  داوود را در تهران دیدم. آن روزها از مسئولیت ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور استعفا داده بود. به او پیشنهاد کرده بودند که ریاست سازمان تربیت بدنی کشور را بپذیرد اما حاجی میل به این کار نداشت.بعد از بروز مجروحیت شیمیایی اش، مدتی در بیمارستان  ساسان بستری شد. با اینکه غده های مختلفی در بدنش به وجود آمده بود، اما از روحیه بالایی برخوردار بود و هرگز به دلیل چنین وضعیتی، اظهار ناراحتی نکرد. او از لحاظ روحی خیلی خوب بود و همیشه شکرگذار خداوند بود.همیشه می گفت:«راضی ام به رضای خدا...» سرانجام هم به شهادت رسید.

 

 

زواره با اشاره به خصوصیات اخلاقی شهید کریمی و همچنین پیام تسلیت امام خامنه ای به مناسبت شهادت حاج داود گفت: حاج داوود فرد با تواضعی بود.او با حضورش در فاو، این موضوع را به همه ما ثابت کرد.وی همیشه به شخصیت باطنی و انسانیت افراد توجه داشت و به پست و مقام بی توجه بود و در پی شهادت شهید حاج داوود کریمی، مقام معظم رهبری در پیامی فرمودند: «آن مرد با ایمان و ایثارگر را در همه دوران پس از انقلاب دارای صدق و صفا شناختم.» و اینکه رهبرانقلاب وی را داری صدق و صفا شناختند، واقعا ارزشمند است.

 

 

علیرضا زواره در پایان خاطر نشان کرد:هرگز خاطره آخرین دیدارمان را فراموش نمی کنم. او از همه ما حلالیت می طلبید و می گفت که خودش را برای رفتن آماده کرده است. او با یاد خدا،دردهایش را تحمل می کرد و همیشه خوشحال بود که در راه حق قدم برداشته است و در راه اسلام به شهادت می رسد.