به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آرمان زنان، فرض کنید یک زن بشود شهردار اصفهان و سکان شهر را به دست بگیرد. آن  موقع چه اتفاقی رخ می دهد؟!

برخی از سیاسیون معتدند زنان نباید وارد مباحث شهری به طور غلیظ شوند چرا که اگر این اتفاق رخ داد شهر دگرگون می شود.

دیدگاه های زنان درباره شهر می تواند بسیار ظریف و متفاوت تر از مردان باشد اما این موضوع را نباید نادیده گرفت که زنان در عرصه های مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی پیش از انقلاب نیز حضور داشتند و وجود زنان در این عرصه ها برای کشور کارآمد بوده است. چه بسیار از تفکراتی که با ایده های زنانه به بار می نشست و تفکری خوب و پابرجا به دست می آمد.

نقش بی بدیل زنان در پیروزی انقلاب اسلامی بر کسی پوشیده نیست. زنان و دختران دانشگاهی که با پخش کردن اعلامیه های حضرت امام خمینی (ره) قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و ترویج انقلاب اسلامی در دانشگاه ها وخانه ها توانستند به قطب بزرگ سیاسی کشور تبدیل شوند.

زنان امروزی نیز با ورود به عرصه سیاست راه را برای رسیدن به کرسی های بزرگ کشوری هموار کرده اند. کاندیداتوری بیش از صدها زن در کشور برای به دست آوردن کرسی شوراهای اسلامی شاهدی بر این ادعاست.

زنان امروزی علاوه بر اینکه می خواهند در عرصه های اجتماعی و فرهنگی وارد شوند تب ریاست و منصبت های کشوری نیز به جان آنها افتاده است اما با این وجود آیا می توان زمام امور یک شهر را به یک زن واگذار کرد؟ آیا زنان می توانند کرسی های ریاست و سیاست را در کشور به دست بگیرند؟ با توجه به این موضوع باید دید نظر زنان در این خصوص چیست؟

فاطمه میثاقی زن ۵۵ ساله و بازنشسته فرهنگی است. او که دل خوشی از کاندیداتوری زنان برای شورای شهر ندارد می گوید: زن یعنی لطافت؛ زن نمی تواند مدیریت یک شهر را به دست بگیرد چرا که از لحاظ روانشناسی خلق و خوی زنان برای مدیریت نمی تواند مانند خلق و مردان برای مدیریت باشد و این دو موجود باید هر کدام بر اساس خلقیاتی که دارند وارد عرصه های کشور شوند. به عنوان مثال زنان چون می توانند مادر باشند برای تعلیم و تربیت کارآمدی بهتری دارند پس می توانند معلمان خوبی باشند.

از سویی دیگر منیژه باقریان که دانشجوی معماری است می گوید: زنان می توانند مدیران شهری خوبی باشند زیرا درایت و کاردانی زنان نسبت به مردان بسیار بیشتر است. زنان می توانند به عنوان مدیران کاردان و با درایت بهترین تفکر را برای داشتن شهری زیبا پیاده کنند، تفکری که در کنار آن لطایف زنانه به کار می رود.

مریم احمدی که خود از زنان شاغل در بخش های شهری است می گوید: زن اگر نیاز به درآمد نداشته باشد نباید سر کار برود، هر چند که با دنیای اقتصادی امروز و تورم های همه ساله نیاز است که همه زنان در همه عرصه های اجتماعی و سیاسی و اقتصادی وارد شوند اما تا جایی که می شود زنان باید همان نقش همسری و مادری را ایفا کنند. من به عنوان یک زن شاغل به شخصه از وارد شدن زنان در عرصه سیاست خوشم نمی آید. چون زنی که وارد سیاست می شود ممکن است تمام مشکلات کاری را به داخل خانه بیاورد. نه اینکه زنان شاغل دیگر این کار را انجام نمی دهند اما سیاست به گونه ای است که همه انسان ها را به سمت خود می کشاند.

اما به عقیده زیبا کیانی که وکیل دادگستری است و کار وکالت انجام می دهد زن می تواند شهردار باشد و حتی به طور کامل مدیریت شهری را به عهده بگیرد. چه بسا که تفکر یک زن با جزیی نگری هایی که دارد بسیار کارسازتر از تفکر یک مرد است که به صورت کلی به جوانب خود نگاه می کند و کلیات را در نظر می گیرد.

تصمیم گیری با شماست …

انتهای پیام/