به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا، علی بن محمد نوفلی می‌گوید: شنیدم از او (امام صادق علیه‌السلام) که فرمود: گاه می‌شود که بنده‌ای برای نماز شب برمی‌خیزد در حالی که خواب بر او غلبه می‌کند و به سمت راست و چپ مایل می‌شود (و از خستگی و شدت خواب) چانه او به روی سینه‌اش می‌چسبد، در این حال خداوند متعال به درهای آسمان و زمین فرمان می‌دهد و آنها برای او گشوده می‌گردند.

سپس به فرشتگان فرماید: به این بنده من نظر کنید که برای نزدیک شدن به من، چه سختی هایی را بر خود روا می‌دارد در حالی که من این عمل را بر او واجب نکرده‌ام.

و او امیدوار به سه چیز از جانب من می‌باشد: اول آنکه گناهانش را بیامرزم، دوم آنکه توفیق توبه را به او ارزانی دارم، سوم آنکه روزی او را فراوان کنم؛ ای فرشتگان! شاهد باشید که خواسته‌های او را برآورده کردم.

متن حدیث:

عن علی بن محمد النوفلی قال سمعته یقول إن العبد لیقوم فی اللیل فیمیل به النعاس یمینا و شمالا و قد وقع ذقنه علی صدره فیأمر الله تبارک و تعالی أبواب السماء فتفتح ثم یقول للملائکة انظروا إلی عبدی ما یصیبه فی التقرب إلی بما لم أفترض علیه راجیا منی لثلاث خصال ذنبا أغفره له أو توبة أجددها له أو رزقا أزیده فیه فأشهدکم ملائکتی أنی قد جمعتهن له.

انتهای پیام/