به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از پیرغار در یادداشتی نوشت: ما را چه رسد که با این قلمهای شکسته و بیانهای نارسا در وصف شهیدان و جانبازان و مفقودان و اسیرانی که در جهاد فی سبیل الله جان خود را فدا کرده و یا سلامت خویش را ازدستدادهاند یا به دست دشمنان اسلام اسیرشدهاند، مطلبی نوشته یا سخنی بگوییم؟ زبان و بیان ما عاجز از ترسیم مقام بلند پایهی عزیزانی است که برای اعتلای کلمهی حق و دفاع از اسلام و کشور اسلامی جانبازی نمودهاند.
روز 26 مرداد 1369 ، میهن اسلامی شاهد حضور پرستوها سبکبالی بود که پس از سالها زندان در اسارتگاه ،قدم به خاک پاک میهن اسلامی خود میگذاشتند. قاصدک آزادی در چنین روزی پیامآور رهایی شده و این پرستوها ِاز بند رسته به آغوش گرم ملت خود بازگشتند. میهن اسلامی ، چراغانی بود و شعف و سروری وصفناپذیر از حضور این رسولان انقلاب و جنگ، سراسر ایران را فراگرفته بود.
مسئله اسارت طولانی این ملت بهنوبه خود امتحان دیگری بود که ملت ما با موفقیت آن را به انجام رسانده و اسرای ما همانند ملت ایران از خود آزادمردی نشان دادند و سرانجام با موفقیت و سرافرازی به وطن بازگشتند.
نخستین واکنش اسرای سرافراز،بوسه بر خاک ایران و ریختن اشک شوق بود
اسراى سرافراز ایرانى از چند نقطه مرزى با تشریفات وارد کشور شدند و نخستین واکنش آنان، بوسه بر خاک ایران و ریختن اشک شوق بود. زیارت مرقد مطهر حضرت امام خمینى(ره) و همچنین بیعت با جانشین خلف وى حضرت آیتالله خامنهاى، از نخستین برنامهها و اقدامات مشترک آزادگان سرافراز ایرانى بود.
مقام معظم رهبرى درباره آزادگان چنین فرمودهاند: «یکى از چیزهایى که شمارا، دلهایتان را زنده نگه مىداشت، پر امید نگه مىداشت، یاد آن چهره و روحیه پرصلابت امام عزیزمان بود. آن بزرگوار هم خیلى به یاد اسرا بودند.
حال پدرى را که فرزندانش به این شکل از او دور شده باشند، راحت مىشود فهمید.... شما در دوران اسارت، شرایط سختى را گذراندید، اما درعینحال با حفظ دین و اعتقادات و دلبستگی خود به اسلام، امام و انقلاب، موجب افتخار و آبرومندى ملت خود در برابر دشمن شدید.
ثبت وقایع اسارت، پلى است براى انتقال فرهنگ اسارت
آزادگان، گنجینههاى ارزشمندى هستند که در درون آن، فرهنگ انسانساز دوران اسارت نهفته است. ثبت وقایع اسارت، پلى است براى انتقال فرهنگ اسارت از درون اردوگاهها به شهرهاى میهن اسلامىمان، ایران.
روز 26 مرداد سال 1369، میهن اسلامى شاهد حضور آزادگان سرافرازى بود که پس از سالها اسارت در زندانها و اسارتگاههای مخوف رژیم بعث عراق، قدم به خاک پاک میهن اسلامى خود گذاشتند.
آزادگان، باایمان راسخ خود در برابر همه فشارهاى جسمى و روحى دشمنان ایستادند و روابط اجتماعى جامعه کوچک اردوگاهى خود را بر پایه اخلاق حسنه بنا نهادند و از شکنجههاى مزدوران بعث هراسى به خود راه ندادند.
آزادگان، صبورتر از سنگ صبور و راضىترین کسان به قضاى الهى بودند
آزادگان، صبورتر از سنگ صبور و راضىترین کسان به قضاى الهى بودند. اینان سینههایى فراختر از اقیانوس داشتند که از همهجا و همهکس بریده و به خدا پیوسته بودند، آزاده نامیده شدند چون از قید نفس و نفسیات رهایى یافته بودند.
در پایان باید یادى هم از سرور آزادگان، مرحوم حجتالاسلاموالمسلمین ابو ترابی داشته باشیم که بهعنوان مرشد اردوگاهها نقشى کلیدى در وحدت و انسجام آزادگان، روحیهبخشى و تحمل سختىها داشتند و به 40 هزار آزاده ایرانى درس حماسه و غیرت دادند.
,
,
,
,
,
, نخستین واکنش اسرای سرافراز،بوسه بر خاک ایران و ریختن اشک شوق بود,
,
, .
,
,
, .
,
,
, .... , .,
,
, ثبت وقایع اسارت، پلى است براى انتقال فرهنگ اسارت,
,
, .,
,
,
, 26 , .,
,
, .
,
,
, آزادگان، صبورتر از سنگ صبور و راضىترین کسان به قضاى الهى بودند,
,
, .,
,
,
,
انتهای پیام/
]