به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛  وجود امام علیه‏السلام بزرگترین دغدغه خلیفه عباسی بود. معتصم که او را بزرگترین خطر برای دستگاه خلافت و پادشاهی خود می‏دید، برای از میان برداشتن آن حضرت راهی را می ‏جست که کار آمدتر و کم ضررتر باشد. او پس از سبک و سنگین کردن‏ های فراوان ام ‏الفضل دختر مأمون و همسرامام جواد علیه ‏السلام را بهترین گزینه برای عملی ساختن هدف شوم خود یافت. از نظر معتصم، ام‏ الفضل می‏توانست بدون انگیزش هیاهو و آشوب در میان امت، براحتی امام جواد علیه ‏السلام را بکشد.

معتصم دو ویژگی مطلوب در ام‏ الفضل می ‏دید که می ‏توانست در کشتن امام جواد علیه‏ السلام انگیزه خوبی برای او باشد:

نخست: ام ‏الفضل پیوند و وابستگی محکمی با خط خلافت عباسی داشت، زیرا دختر خلیفه سابق [مأمون] و برادرزاده خلیفه وقت [معتصم] بود. وانگهی از نظر اعتقادی نیز در شرایطی نبود که امامت را به پیوندهای خویشاوندی ترجیح دهد؛ لذا به آسانی تسلیم خواسته معتصم شده و طرح او را در مورد امام جواد علیه ‏السلام عملی می ‏کرد.

دوم: حسادت و کینه او نسبت به امام جواد علیه‏ السلام بود، زیرا ام ‏الفضل از داشتن فرزند محروم بود و از دیگر سو، امام علیه‏ السلام زنان دیگری داشت که یکی از آنان امام هادی علیه‏ السلام را برای حضرت به دنیا آورد و دیگر این که حسادت او از دید مردم پنهان نبود. تاریخ نگاران در این باره آورده ‏اند: «مردم نقل می ‏کردند که: ام ‏الفضل طی نامه ‏ای خطاب به پدرش از ابوجعفر شکایت کرده، نوشته بود: او با بودن من، همسر[ان] دیگری برگزیده است و همین امر حسادت مرا بر می ‏انگیزد.

مأمون در پاسخ دخترش نوشت: تو را به همسری او در نیاوردم تا حلالی ‏را بر او حرام کنم. مبادا از این پس چنین مطالبی را برای من بنویسی!».(6)

پس از مرگ مأمون، معتصم در تکاپو بود تا راهی برای کشتن ابوجعفر علیه ‏السلام بیابد. از آن‏جا که می ‏دانست ام ‏الفضل [از این که او همسر دیگری نیز دارد] از او رویگردان و سخت نسبت به او خشمگین است، او را برای انجام این مأموریت مناسب یافت و ام‏ الفضل نیز پیشنهاد او را پذیرفت.

وی مقداری انگور رازقی را به زهر آلوده کرد و برای ابوجعفر آورده، نزد او گذارد. چون ابوجعفر از آن انگور خورد ام ‏الفضل از کرده خود پشیمان شد و گریه سر داد. ابوجعفر به او گفت: چرا گریه می کنی؟ به خدا سوگند، خدا به فقری جبران‏ ناپذیر و به بیماری ای که نتوان پنهانش کرد گرفتارت خواهد نمود.

ام‏ الفضل در اثر نفرین ابوجعفر از ناحیه اندام زیرین خود دچار بیماری شد و هرچه اندوخته بود هزینه بیماری خود کرد و تهیدست شد، به گونه ای که بر او ترحم کرده، اندک مالی به او می ‏دادند. سرانجام، آن بیماری ام‏ الفضل را از پای درآورد.(8)

امام جواد علیه‏ السلام با خوردن انگور زهرآلودی که ‏ام ‏الفضل فراهم آورد، سخت رنجور شد و مسموم از دنیا رفت؛ اما تا واپسین دم از یاد خدا غافل نبود و نام و ذکر حضرتش را بر زبان داشت.

با وفات او یکی دیگر از ستارگان درخشان امامت و رهبری معصومِ اسلام، خاموشی گرفت. هرچند عامل ظاهری به شهادت رساندن امام جواد علیه ‏السلام کینه و حسادت زنانه بود، اما در واقع، اختلاف دیرینه حق و باطل بود که این جنایت را بر صفحه تاریخ نگاشت و طاغوت روزگار معتصم عباسی، حق و حقیقت را که در وجود امام جواد علیه‏ السلام تبلور داشت، تحمل نکرده، آن حضرت را از میان برداشت.

انتهای پیام/ غ