به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آرمان زنان؛ «عدالت جنسیتی در سیاست‌های کلان محقق شود»؛ این خبری است که معصومه ابتکار معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور به خبرگزاری فارس گفته است.

به اعتقاد او میزان دسترسی برابر برای زنان در بسیاری از زمینه‌ها یکسان نیست و باید عدالت جنسیتی در سیاست‌های کلان محقق شود. حالا گفته خانم ابتکار اگر به منصه ظهور بنشیند چه اتفاقی می افتد.

ما منکر حضور زنان در کنار مردان در همه رده های سیاسی و مسئولیت های کلان کشوری نیستیم اما به نظر می رسد که وارد شدن زنان به این عرصه به زنانه شدن سیاست کمک می کند و اینجاست که پای عاطفه و مهربانی به سیاست باز می شود و در کنار آن زنان می شوند رییس و زیر دستان خود را از مردان انتخاب می کنند.

در سال های گذشته حرف شنوی مردان از زنان کم بوده است و این موضوع تا حدی به اثبات رسیده است اگر همین گونه پیش رود این اتفاق خواهد افتاد و زمام امور کشور به دست زنان می افتد. نه اینکه زنان صلاحیت و شایستگی نداشته باشند با این اتفاق ممکن است در اغلب مواقع از نقش مادری و همسری خود دور ani و بیشتر توجهشان به موضوعات سیاسی جلب شود.

زنان در پیروزی انقلاب اسلامی نقش انکارناپذیری داشته اند. شاید هیچ کس به اندازه امام خمینی (ره)، بر نقش زنان در تاثیر و تاثرات اجتماعی واقف نبود. این بار زن ایرانی به فرمان امام از خانه برون شده و دوشادوش مردش در کوچه و خیابان های شهر فریاد مرگ بر شاه و مرگ بر ظلم و استبداد سر داد و همراه او به تعبیر حضرت امام بلکه جلوتر از او مشت های گره کرده اش را به نشانه اعتراض و خشمی انقلابی بر مظاهر طاغوت کوبید؛ همراه مردش فریاد کرد؛ پا بر زمین کوبید و شبانه الله اکبر گفت و روزانه در تظاهرات خیابانی؛ خواسته های انقلابی اش را مطرح کرد. اما اگر خدای ناکرده زنان با تغییرات یا سانسورهای غرض‌ورزانه و سوگیرانه دچار انحراف شوند دنیای زنان به فنا می رود.

حالا اگر زنان نقش مادری و همسری را فراموش نکنند و بتوانند همراه با این دو نقش در موضوعات سیاسی وارد شوند چندان نامطلوب به نظر نمی آید همچنان که برخی از زنان جامعه علاوه بر مادر و همسر بودن شاغل نیز هستند و برای کمک به اقتصاد خانواده تلاش می کنند. اما اگر پای قدرت در میان آید معلوم نیست که چه اتفاقی رخ دهد.

به عنوان مثال کمتر می شود که یک زن سیاست مدار کشوری همسر مردی شود که از لحاظ پایگاه اجتماعی از او کمتر است یا همسر مردی شود که به لحاظ عنوان شغلی پایین تر باشد همه این ها در صورتی مناسب است که زنان بر مردان فخر فروشی نکنند و بخواهند در همه کارها سنگ یک من شوند و حرف حرف خودشان باشد.

آنچه در قرآن، روایات و احادیث آمده است سخن از لطیف بودن جنس زن است؛ به نظر می رسد مشاغل سیاسی و مشاغلی که با رنگ و بوی سیاست عجین شده است مشاغلی لطیف نیست که با جنس زن مطابقت کند.

شاید زن فقط پشت میز نشسته باشد اما فعالیت هایی که دارد از نوع فعالیت های سخت و طاقت فرسا برای زن است. بازدید و افتتاح پروژه ها، رفتن از این شهر به آن شهر شاید هر ماه چند بار باعث می شود که زن خستگی به تنش بماند و بخواهد ساعت ها استراحت کند.

سیستم بدنی زن هم که جای خود را دارد. این مطالب گفته نشد که بگوییم زن ضعیف است و از پس هر کاری بر نمی آید اما ظرافت زنانه مانع می شود تا بتواند کارهای سنگین انجام دهد.

گاهی در برخی از پست ها زنان به حالت نمادین فقط یک عنوان کشوری را یدک می کشند و تمام اجرای برنامه ها به دست افراد دیگری است که مرد هستند.

مریم منشوری یکی از جامعه شناسان در این باره به خبرنگار ما گفت: نام عدالت جنسیتی که در برنامه های کشوری به کار برده می شود به این معنی نیست که زنان و مردان باید برنامه هایی مشابه و یکسان در جامعه داشته باشند و این موضوع تنها به این معناست که زنان و مردان از حقوق مساوی برخوردار هستند و هیچ برتری نسبت به یکدیگر ندارند.

به اعتقاد این جامعه شناس فرایند تدوین برنامه‌ها، تخصیص منابع و منافع به زنان و مردان به صورت منصفانه است؛ بدون هیچ‌گونه تبعیضی بر اساس جنس (یعنی زن یا مردبودن)؛ این یعنی عدالت جنسیتی.

وی اضافه کرد: عدالت جنسیتی به معنای برنامه‌های یکسان و مشابه برای زنان و مردان نیست، بلکه آنچه مدنظر است، رفتار منصفانه با زنان و مردان بر اساس نیاز‌ها و علایق آنان است.

چنین فرایندی می‌تواند در برخی از مواقع به برنامه‌ها و اقدامات یکسان و در موارد دیگری به برنامه‌ها و برخوردهای متفاوت میان زنان و مردان منجر شود؛ در هر حال حقوق انسانی، مسئولیت‌ها و فرصت‌های هر دو جنس هم‌رتبه خواهد بود؛ بنابراین عدالت جنسیتی مفهومی نسبی است که در پی برخورد منصفانه با مسائل زنان و مردان در خانواده و جامعه است.

انتهای پیام/