وی افزود: آیت‌الله بهجت اجازه ندادند که پشت رساله ایشان آیت‌الله بنویسند و ایشان نوشتند «العبد محمدتقی بهجت» و بر سر مزار ایشان در حرم حضرت معصومه (س) نیز همین عنوان نوشته شده است.

 

این استاد حوزه ادامه داد: این موضوع مساله اخلاقی و عرفانی است که شخصیتی که دست به چنین کاری می‌زند خود را متواضع می‌کند و آیت‌الله سیستانی نیز به همین انگیزه این اقدام را انجام دادند.

 

غرویان با انتقاد از تلاش برخی برای استفاده القاب و عناوینی در مورد آنها، گفت: واقعیت این است که در جامعه ما عناوین، آثاری دارد هر چند که این القاب و عناوین اعتباری هستند اما آثار حقیقی نیز دارند و تفاوت ایجاد می‌کنند. عناوین دانشگاهی مانند استاد و دکتر نیز از این گزند مصون نیستند. جایی کسی مدارج علمی بسیاری طی کرده و مستحق عنوان دکتری یا آیت‌اللهی است، اما چنین عناوینی را به او اطلاق نکرده و از او دریغ می‌کنند که این نیز جفا و غلط است.

 

وی اظهار کرد: از سوی دیگر برخی نیز القاب بسیاری برای خود می‌نویسند یا به اطرافیان خود می‌گویند که این القاب را تکرار کنند تا میان دیگران نیز جا بیفتد که از این افرادِ سوء استفاده‌کنندهِ نیز زیاد داریم. در مطبوعات ما نیز متاسفانه این مساله رعایت نمی‌شود و القابی به برخی افراد اطلاق می‌شود که استحقاق آن را ندارند یا برعکس از کسانی که مستحق القابی هستند این القاب و عناوین را دریغ می‌کنند. حجت‌الاسلام را آیت‌الله می‌نویسند و آیت‌الله را حجت‌الاسلام. ما در این موضوع ضابطه و قانون مشخصی نداریم یا اگر باشد نیز رعایت نمی‌شود.

 

این استاد حوزه ادامه داد: کسانی که به دنبال عناوین هستند نقص، کمبود و خلائی دارند که می‌خواهند با این عناوین این خلاءها را پر کنند، اما واقعیت با این عناوین عوض نمی‌شود. کسی که اطلاعاتش در حد اجتهاد نیست با صدها عنوان نمی‌تواند قوه اجتهاد پیدا کند و کسی که مجتهد است اگر عناوین شایسته او را نگویند نیز از معلومات آن فرد کم نمی‌شود. انسان اگر به نفس خود مراجعه کند واقعیت خودش را می‌بیند. 

 

انتهای پیام/