به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس، میترا خسروبیک - امروز دهم ربیع الاول سال 1439 قمری است و درست 1467 سال پیش در چنین روز حضرت محمد(ص) با حضرت خدیجه (س) ازدواج کردند. بنابر گفته مورخان حضرت خدیجه، دختر خویلد بن اسد، پیش از ازدواج با رسول خدا( ص) دو ازدواج داشت که همسرانش فوت کرده بودند و از آن ازدواج ها دو فرزند یک دختر و یک پسر نیز داشت.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,
ثروتی که از همسران قبلی خدیجه بنت خویلد بن اسد، برایش باقی مانده بود با مدیریت درست و تجارت های قابل قبول بعد از گذشت چند سال به ثروتی هنگفت تبدیل شد که چشم طمع بسیاری از بزرگان عرب را برای به دست آوردن این ثروت بر خدیجه انداخته بود.
بعد از پیمان مضاربه که پیمانی تجاری بین خدیجه (س) و محمد بن عبدالله (ص) بسته شد و سفر تجاری با موفقیت های مالی خوب به پایان رسید، خدیجه که از غلام خود صحبت های زیادی از امانتدارى امین قریش خوش رفتاری و خوش اخلاقی و صمیمیت وى شنیده بود، عشق چنین فردی را در دل نگه داشت تا روزی که خبری شنید که گویا ابوطالب و فاطمه بنت اسد، عمو و زن عموی "محمد" (ص) در پی پیدا کردن همسری مناسب برای محمد امین هستند.
خدیجه (س) "نفیسه دختر علیه" را به نزد پیامبر صلی الله علیه و آله فرستاد و عشق و علاقه خویش نسبت به آن حضرت و آمادگى ازدواج با وى را ابراز کرد و محمدامین نیز این درخواست خدیجه را با خانواده خود مطرح و با مشورت و کسب رضایت از آنها به خواستگاری خدیجه رفت .
آن زمان خدیجه 40 سال و حضرت محمدسلام الله 25 ساله بودند. خدیجه بانوی ثروتمند و عزیز مکه بود و محمدامین، یتیم عبدالله ! در خواست آنها از سوی خدیجه پذیرفته شد و عقدشان با مهریه ای که خود عروس ضامنش شد، جاری گشت.
امروز ازدواج حضرت محمد (ص) و حضرت خدیجه (س) مورد توجه بسیاری از افرادی است که قصد تشکیل خانواده با دختری با فاصله سنی زیادتر از خود را دارند و یا مورد توجه دخترانی است که قصد ازدواج با مردانی از طبقه بسیار پایین تر از خود را در سر می پرورانند.
شکوه زندگی حضرت خدیجه و حضرت محمد(ص) و میزان عشق و علاقه این زوج نسبت به هم الگو و سکینه القلوب کسانی شده است که شاید قصد ازدواجی از نظر تفات سنی و مالی چون پیامبر و همسرش را دارند.
در حالی که در انتخاب خدیجه سلام الله و حضرت محمد(ص) توجه به نکاتی که شاید مورد غفلت قرار گرفته است ، خالی از تجربه و فایده نیست. اینکه محمدامین و خدیجه بنت خویلدبن اسد نه بر اساس معیارهای مادی و نه بر اساس شناختی کوتاه مدت به عقد یکدگیر درآمدند بلکه دنیای آنها دنیایی معنوی و شناخت شان شناخت بر اساس باید ها و نبایدهای عقلانی و واقعی بود.
حضرت خدیجه علیهاالسلام از اشراف زادگان اصیلی بودکه اصالت خانوادگی و نجابت ذاتی او در مکه، زبانزد خاص و عام بود. او با وجود ثروت فراوان، هرگز از راه نجابت و عفت فاصله نگرفت و بنابرقول تاریخ همیشه مال و ثروتش را در راه دستگیری بینوایان و خانواده های بی سرپرست به کار می برد. اصالت، نجابت و محاسن اخلاقی حضرت خدیجه زبان زد خاص و عام بود.
این موارد برای اینکه مردی چون محمد(ص) و قبیله او را مشتاق به ازدواج با خدیجه کند کم نبود. از طرف دیگر در احادیث منابع شیعه و اهل سنت آمده است که حضرت خدیجه(س) بنت خویلد بن اسد، در دانش و اطلاع به کتب زمان خود معروف بوده است و همین امر درست زمانی که خرافه و نکبت عصر جاهلیت عرب را در تاریخ رقم می زد ، برای پیشبرد اهداف محمد(ص) در کنار بانویی که بتواند همراه و یاری رسان او باشد، نقطه قوت و وجه تمایز خدیجه با سایر زنان بود.
خدیجه سلام الله قبل از ازدواج با پیامبر به عقل و کیاست نیز بر دیگرزنان برتری داشت و در آن زمان او را «طاهره»، «مبارکه»، «سیده نسوان» و «ملکه بطحاء» می‌نامیدند. او از کسانی بود که انتظار قدوم پیامبر (ص) را می‌کشید و همیشه از علمای آن زمان نبوت آن حضرت را جویا می‌شدند.
اسم او به واسطه همین قدرت تشخیص و بصیرت بنابر فرمایش پیامبر (ص) در بین چهار زنی است که به کمال رسیدند. « از احادیث مشهور میان شیعه و اهل سنت این حدیث است که پیغمبر(ص) فرمود: از مردان گروه زیادی به کمال رسیدند ولی از میان زنان فقط چهار زن به کمال رسیدند:آسیه دختر مزاحم، زن فرعون، مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد.»
از طرف دیگر عروس نیز دست به کم انتخابی نزده بود! او خدای نکرده براساس میل و هوس و نه بر اساس مادیات به سمت یتیم عبدالله گرایش پیدا نکرده بود! خدیجه (س) بانویی که از کرامات و فضایل و دانشش در سطور بالا گفتیم ، جوانی از قبیله قریش را انتخاب کرد که به امین بودن معروف بود.
در ناصیه محمد(ص) عزت و بزرگی را می دید که با هیچ ترازوی مادی قابل سنجش نبود، او سال ها قبل از رسالت محمد(ص) همسرش را پیامبر گونه می دید و همین امر باعث شد که مال و ثروت خود را در راه اسلام خرج کرد.
طوری که پیامبر (ص) بعد از وفات خدیجه (س) هر وقت نام وی را می آورد می گریست در جواب اعتراض و حسادت عاشیه به این میزان علاقه فرمود: « او هنگامی مرا تصدیق کرد که شما تکذیبم کردید، و به من ایمان آورد وقتی که شما به من کافر بودید و برای من فرزند زایید که شما عقیم ماندید. عایشه گوید :از آن پس هرگاه میخواستم به نزد رسول خدا(ص) تقرب جویم به وسیله نام خدیجه تقرب میجستم.»
تمام آنچه به عنوان معیارهای انتخاب از سوی پیامبر و خدیجه سلام الله مورد توجه قرار گرفت امروزه نیز با گذشت بیش از 1460 سال می تواند راه گشای یک انتخاب درست باشد ، انتخابی که تضمین کننده پیوند مقدسی است که حاصل آن آرامش و حس سعادتمندی و فرزندان صالحی است که گلی از گل های بهشتند. همچون ازدواج حضرت علی علیه السلام و فاطمه سلام الله که ما شاهد قرینه ای از انتخاب در مقایسه با رسول مکرم اسلام و خدیجه کبری هستیم از تفاوت سنی 15 سال بزرگتر بودن داماد تا مادیاتی که در اندازه های نزدیک به فقر و تهیدست ترین مردم روزگار بود آنچه هم کفو بودن این عروس ها و داماد ها را رقم زد ، همان اصالت و شأنیت خانوادگی، سواد های معنوی و فکری و سبک زندگی شان بود که تضمین کننده حیات طیبه زندگی مشترک است.
انتهای پیام/ غ
ثروتی که از همسران قبلی خدیجه بنت خویلد بن اسد، برایش باقی مانده بود با مدیریت درست و تجارت های قابل قبول بعد از گذشت چند سال به ثروتی هنگفت تبدیل شد که چشم طمع بسیاری از بزرگان عرب را برای به دست آوردن این ثروت بر خدیجه انداخته بود.
بعد از پیمان مضاربه که پیمانی تجاری بین خدیجه (س) و محمد بن عبدالله (ص) بسته شد و سفر تجاری با موفقیت های مالی خوب به پایان رسید، خدیجه که از غلام خود صحبت های زیادی از امانتدارى امین قریش خوش رفتاری و خوش اخلاقی و صمیمیت وى شنیده بود، عشق چنین فردی را در دل نگه داشت تا روزی که خبری شنید که گویا ابوطالب و فاطمه بنت اسد، عمو و زن عموی "محمد" (ص) در پی پیدا کردن همسری مناسب برای محمد امین هستند.
خدیجه (س) "نفیسه دختر علیه" را به نزد پیامبر صلی الله علیه و آله فرستاد و عشق و علاقه خویش نسبت به آن حضرت و آمادگى ازدواج با وى را ابراز کرد و محمدامین نیز این درخواست خدیجه را با خانواده خود مطرح و با مشورت و کسب رضایت از آنها به خواستگاری خدیجه رفت .
آن زمان خدیجه 40 سال و حضرت محمدسلام الله 25 ساله بودند. خدیجه بانوی ثروتمند و عزیز مکه بود و محمدامین، یتیم عبدالله ! در خواست آنها از سوی خدیجه پذیرفته شد و عقدشان با مهریه ای که خود عروس ضامنش شد، جاری گشت.
امروز ازدواج حضرت محمد (ص) و حضرت خدیجه (س) مورد توجه بسیاری از افرادی است که قصد تشکیل خانواده با دختری با فاصله سنی زیادتر از خود را دارند و یا مورد توجه دخترانی است که قصد ازدواج با مردانی از طبقه بسیار پایین تر از خود را در سر می پرورانند.
شکوه زندگی حضرت خدیجه و حضرت محمد(ص) و میزان عشق و علاقه این زوج نسبت به هم الگو و سکینه القلوب کسانی شده است که شاید قصد ازدواجی از نظر تفات سنی و مالی چون پیامبر و همسرش را دارند.
در حالی که در انتخاب خدیجه سلام الله و حضرت محمد(ص) توجه به نکاتی که شاید مورد غفلت قرار گرفته است ، خالی از تجربه و فایده نیست. اینکه محمدامین و خدیجه بنت خویلدبن اسد نه بر اساس معیارهای مادی و نه بر اساس شناختی کوتاه مدت به عقد یکدگیر درآمدند بلکه دنیای آنها دنیایی معنوی و شناخت شان شناخت بر اساس باید ها و نبایدهای عقلانی و واقعی بود.
حضرت خدیجه علیهاالسلام از اشراف زادگان اصیلی بودکه اصالت خانوادگی و نجابت ذاتی او در مکه، زبانزد خاص و عام بود. او با وجود ثروت فراوان، هرگز از راه نجابت و عفت فاصله نگرفت و بنابرقول تاریخ همیشه مال و ثروتش را در راه دستگیری بینوایان و خانواده های بی سرپرست به کار می برد. اصالت، نجابت و محاسن اخلاقی حضرت خدیجه زبان زد خاص و عام بود.
این موارد برای اینکه مردی چون محمد(ص) و قبیله او را مشتاق به ازدواج با خدیجه کند کم نبود. از طرف دیگر در احادیث منابع شیعه و اهل سنت آمده است که حضرت خدیجه(س) بنت خویلد بن اسد، در دانش و اطلاع به کتب زمان خود معروف بوده است و همین امر درست زمانی که خرافه و نکبت عصر جاهلیت عرب را در تاریخ رقم می زد ، برای پیشبرد اهداف محمد(ص) در کنار بانویی که بتواند همراه و یاری رسان او باشد، نقطه قوت و وجه تمایز خدیجه با سایر زنان بود.
خدیجه سلام الله قبل از ازدواج با پیامبر به عقل و کیاست نیز بر دیگرزنان برتری داشت و در آن زمان او را «طاهره»، «مبارکه»، «سیده نسوان» و «ملکه بطحاء» می‌نامیدند. او از کسانی بود که انتظار قدوم پیامبر (ص) را می‌کشید و همیشه از علمای آن زمان نبوت آن حضرت را جویا می‌شدند.
اسم او به واسطه همین قدرت تشخیص و بصیرت بنابر فرمایش پیامبر (ص) در بین چهار زنی است که به کمال رسیدند. « از احادیث مشهور میان شیعه و اهل سنت این حدیث است که پیغمبر(ص) فرمود: از مردان گروه زیادی به کمال رسیدند ولی از میان زنان فقط چهار زن به کمال رسیدند:آسیه دختر مزاحم، زن فرعون، مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد.»
از طرف دیگر عروس نیز دست به کم انتخابی نزده بود! او خدای نکرده براساس میل و هوس و نه بر اساس مادیات به سمت یتیم عبدالله گرایش پیدا نکرده بود! خدیجه (س) بانویی که از کرامات و فضایل و دانشش در سطور بالا گفتیم ، جوانی از قبیله قریش را انتخاب کرد که به امین بودن معروف بود.
در ناصیه محمد(ص) عزت و بزرگی را می دید که با هیچ ترازوی مادی قابل سنجش نبود، او سال ها قبل از رسالت محمد(ص) همسرش را پیامبر گونه می دید و همین امر باعث شد که مال و ثروت خود را در راه اسلام خرج کرد.
طوری که پیامبر (ص) بعد از وفات خدیجه (س) هر وقت نام وی را می آورد می گریست در جواب اعتراض و حسادت عاشیه به این میزان علاقه فرمود: « او هنگامی مرا تصدیق کرد که شما تکذیبم کردید، و به من ایمان آورد وقتی که شما به من کافر بودید و برای من فرزند زایید که شما عقیم ماندید. عایشه گوید :از آن پس هرگاه میخواستم به نزد رسول خدا(ص) تقرب جویم به وسیله نام خدیجه تقرب میجستم.»
تمام آنچه به عنوان معیارهای انتخاب از سوی پیامبر و خدیجه سلام الله مورد توجه قرار گرفت امروزه نیز با گذشت بیش از 1460 سال می تواند راه گشای یک انتخاب درست باشد ، انتخابی که تضمین کننده پیوند مقدسی است که حاصل آن آرامش و حس سعادتمندی و فرزندان صالحی است که گلی از گل های بهشتند. همچون ازدواج حضرت علی علیه السلام و فاطمه سلام الله که ما شاهد قرینه ای از انتخاب در مقایسه با رسول مکرم اسلام و خدیجه کبری هستیم از تفاوت سنی 15 سال بزرگتر بودن داماد تا مادیاتی که در اندازه های نزدیک به فقر و تهیدست ترین مردم روزگار بود آنچه هم کفو بودن این عروس ها و داماد ها را رقم زد ، همان اصالت و شأنیت خانوادگی، سواد های معنوی و فکری و سبک زندگی شان بود که تضمین کننده حیات طیبه زندگی مشترک است.
انتهای پیام/ غ
ثروتی که از همسران قبلی خدیجه بنت خویلد بن اسد، برایش باقی مانده بود با مدیریت درست و تجارت های قابل قبول بعد از گذشت چند سال به ثروتی هنگفت تبدیل شد که چشم طمع بسیاری از بزرگان عرب را برای به دست آوردن این ثروت بر خدیجه انداخته بود.
بعد از پیمان مضاربه که پیمانی تجاری بین خدیجه (س) و محمد بن عبدالله (ص) بسته شد و سفر تجاری با موفقیت های مالی خوب به پایان رسید، خدیجه که از غلام خود صحبت های زیادی از امانتدارى امین قریش خوش رفتاری و خوش اخلاقی و صمیمیت وى شنیده بود، عشق چنین فردی را در دل نگه داشت تا روزی که خبری شنید که گویا ابوطالب و فاطمه بنت اسد، عمو و زن عموی "محمد" (ص) در پی پیدا کردن همسری مناسب برای محمد امین هستند.
خدیجه (س) "نفیسه دختر علیه" را به نزد پیامبر صلی الله علیه و آله فرستاد و عشق و علاقه خویش نسبت به آن حضرت و آمادگى ازدواج با وى را ابراز کرد و محمدامین نیز این درخواست خدیجه را با خانواده خود مطرح و با مشورت و کسب رضایت از آنها به خواستگاری خدیجه رفت .
آن زمان خدیجه 40 سال و حضرت محمدسلام الله 25 ساله بودند. خدیجه بانوی ثروتمند و عزیز مکه بود و محمدامین، یتیم عبدالله ! در خواست آنها از سوی خدیجه پذیرفته شد و عقدشان با مهریه ای که خود عروس ضامنش شد، جاری گشت.
امروز ازدواج حضرت محمد (ص) و حضرت خدیجه (س) مورد توجه بسیاری از افرادی است که قصد تشکیل خانواده با دختری با فاصله سنی زیادتر از خود را دارند و یا مورد توجه دخترانی است که قصد ازدواج با مردانی از طبقه بسیار پایین تر از خود را در سر می پرورانند.
شکوه زندگی حضرت خدیجه و حضرت محمد(ص) و میزان عشق و علاقه این زوج نسبت به هم الگو و سکینه القلوب کسانی شده است که شاید قصد ازدواجی از نظر تفات سنی و مالی چون پیامبر و همسرش را دارند.
در حالی که در انتخاب خدیجه سلام الله و حضرت محمد(ص) توجه به نکاتی که شاید مورد غفلت قرار گرفته است ، خالی از تجربه و فایده نیست. اینکه محمدامین و خدیجه بنت خویلدبن اسد نه بر اساس معیارهای مادی و نه بر اساس شناختی کوتاه مدت به عقد یکدگیر درآمدند بلکه دنیای آنها دنیایی معنوی و شناخت شان شناخت بر اساس باید ها و نبایدهای عقلانی و واقعی بود.
حضرت خدیجه علیهاالسلام از اشراف زادگان اصیلی بودکه اصالت خانوادگی و نجابت ذاتی او در مکه، زبانزد خاص و عام بود. او با وجود ثروت فراوان، هرگز از راه نجابت و عفت فاصله نگرفت و بنابرقول تاریخ همیشه مال و ثروتش را در راه دستگیری بینوایان و خانواده های بی سرپرست به کار می برد. اصالت، نجابت و محاسن اخلاقی حضرت خدیجه زبان زد خاص و عام بود.
این موارد برای اینکه مردی چون محمد(ص) و قبیله او را مشتاق به ازدواج با خدیجه کند کم نبود. از طرف دیگر در احادیث منابع شیعه و اهل سنت آمده است که حضرت خدیجه(س) بنت خویلد بن اسد، در دانش و اطلاع به کتب زمان خود معروف بوده است و همین امر درست زمانی که خرافه و نکبت عصر جاهلیت عرب را در تاریخ رقم می زد ، برای پیشبرد اهداف محمد(ص) در کنار بانویی که بتواند همراه و یاری رسان او باشد، نقطه قوت و وجه تمایز خدیجه با سایر زنان بود.
خدیجه سلام الله قبل از ازدواج با پیامبر به عقل و کیاست نیز بر دیگرزنان برتری داشت و در آن زمان او را «طاهره»، «مبارکه»، «سیده نسوان» و «ملکه بطحاء» می‌نامیدند. او از کسانی بود که انتظار قدوم پیامبر (ص) را می‌کشید و همیشه از علمای آن زمان نبوت آن حضرت را جویا می‌شدند.
اسم او به واسطه همین قدرت تشخیص و بصیرت بنابر فرمایش پیامبر (ص) در بین چهار زنی است که به کمال رسیدند. « از احادیث مشهور میان شیعه و اهل سنت این حدیث است که پیغمبر(ص) فرمود: از مردان گروه زیادی به کمال رسیدند ولی از میان زنان فقط چهار زن به کمال رسیدند:آسیه دختر مزاحم، زن فرعون، مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد.»
از طرف دیگر عروس نیز دست به کم انتخابی نزده بود! او خدای نکرده براساس میل و هوس و نه بر اساس مادیات به سمت یتیم عبدالله گرایش پیدا نکرده بود! خدیجه (س) بانویی که از کرامات و فضایل و دانشش در سطور بالا گفتیم ، جوانی از قبیله قریش را انتخاب کرد که به امین بودن معروف بود.
در ناصیه محمد(ص) عزت و بزرگی را می دید که با هیچ ترازوی مادی قابل سنجش نبود، او سال ها قبل از رسالت محمد(ص) همسرش را پیامبر گونه می دید و همین امر باعث شد که مال و ثروت خود را در راه اسلام خرج کرد.
طوری که پیامبر (ص) بعد از وفات خدیجه (س) هر وقت نام وی را می آورد می گریست در جواب اعتراض و حسادت عاشیه به این میزان علاقه فرمود: « او هنگامی مرا تصدیق کرد که شما تکذیبم کردید، و به من ایمان آورد وقتی که شما به من کافر بودید و برای من فرزند زایید که شما عقیم ماندید. عایشه گوید :از آن پس هرگاه میخواستم به نزد رسول خدا(ص) تقرب جویم به وسیله نام خدیجه تقرب میجستم.»
تمام آنچه به عنوان معیارهای انتخاب از سوی پیامبر و خدیجه سلام الله مورد توجه قرار گرفت امروزه نیز با گذشت بیش از 1460 سال می تواند راه گشای یک انتخاب درست باشد ، انتخابی که تضمین کننده پیوند مقدسی است که حاصل آن آرامش و حس سعادتمندی و فرزندان صالحی است که گلی از گل های بهشتند. همچون ازدواج حضرت علی علیه السلام و فاطمه سلام الله که ما شاهد قرینه ای از انتخاب در مقایسه با رسول مکرم اسلام و خدیجه کبری هستیم از تفاوت سنی 15 سال بزرگتر بودن داماد تا مادیاتی که در اندازه های نزدیک به فقر و تهیدست ترین مردم روزگار بود آنچه هم کفو بودن این عروس ها و داماد ها را رقم زد ، همان اصالت و شأنیت خانوادگی، سواد های معنوی و فکری و سبک زندگی شان بود که تضمین کننده حیات طیبه زندگی مشترک است.
انتهای پیام/ غ
ثروتی که از همسران قبلی خدیجه بنت خویلد بن اسد، برایش باقی مانده بود با مدیریت درست و تجارت های قابل قبول بعد از گذشت چند سال به ثروتی هنگفت تبدیل شد که چشم طمع بسیاری از بزرگان عرب را برای به دست آوردن این ثروت بر خدیجه انداخته بود.
بعد از پیمان مضاربه که پیمانی تجاری بین خدیجه (س) و محمد بن عبدالله (ص) بسته شد و سفر تجاری با موفقیت های مالی خوب به پایان رسید، خدیجه که از غلام خود صحبت های زیادی از امانتدارى امین قریش خوش رفتاری و خوش اخلاقی و صمیمیت وى شنیده بود، عشق چنین فردی را در دل نگه داشت تا روزی که خبری شنید که گویا ابوطالب و فاطمه بنت اسد، عمو و زن عموی "محمد" (ص) در پی پیدا کردن همسری مناسب برای محمد امین هستند.
خدیجه (س) "نفیسه دختر علیه" را به نزد پیامبر صلی الله علیه و آله فرستاد و عشق و علاقه خویش نسبت به آن حضرت و آمادگى ازدواج با وى را ابراز کرد و محمدامین نیز این درخواست خدیجه را با خانواده خود مطرح و با مشورت و کسب رضایت از آنها به خواستگاری خدیجه رفت .
آن زمان خدیجه 40 سال و حضرت محمدسلام الله 25 ساله بودند. خدیجه بانوی ثروتمند و عزیز مکه بود و محمدامین، یتیم عبدالله ! در خواست آنها از سوی خدیجه پذیرفته شد و عقدشان با مهریه ای که خود عروس ضامنش شد، جاری گشت.
امروز ازدواج حضرت محمد (ص) و حضرت خدیجه (س) مورد توجه بسیاری از افرادی است که قصد تشکیل خانواده با دختری با فاصله سنی زیادتر از خود را دارند و یا مورد توجه دخترانی است که قصد ازدواج با مردانی از طبقه بسیار پایین تر از خود را در سر می پرورانند.
شکوه زندگی حضرت خدیجه و حضرت محمد(ص) و میزان عشق و علاقه این زوج نسبت به هم الگو و سکینه القلوب کسانی شده است که شاید قصد ازدواجی از نظر تفات سنی و مالی چون پیامبر و همسرش را دارند.
در حالی که در انتخاب خدیجه سلام الله و حضرت محمد(ص) توجه به نکاتی که شاید مورد غفلت قرار گرفته است ، خالی از تجربه و فایده نیست. اینکه محمدامین و خدیجه بنت خویلدبن اسد نه بر اساس معیارهای مادی و نه بر اساس شناختی کوتاه مدت به عقد یکدگیر درآمدند بلکه دنیای آنها دنیایی معنوی و شناخت شان شناخت بر اساس باید ها و نبایدهای عقلانی و واقعی بود.
حضرت خدیجه علیهاالسلام از اشراف زادگان اصیلی بودکه اصالت خانوادگی و نجابت ذاتی او در مکه، زبانزد خاص و عام بود. او با وجود ثروت فراوان، هرگز از راه نجابت و عفت فاصله نگرفت و بنابرقول تاریخ همیشه مال و ثروتش را در راه دستگیری بینوایان و خانواده های بی سرپرست به کار می برد. اصالت، نجابت و محاسن اخلاقی حضرت خدیجه زبان زد خاص و عام بود.
این موارد برای اینکه مردی چون محمد(ص) و قبیله او را مشتاق به ازدواج با خدیجه کند کم نبود. از طرف دیگر در احادیث منابع شیعه و اهل سنت آمده است که حضرت خدیجه(س) بنت خویلد بن اسد، در دانش و اطلاع به کتب زمان خود معروف بوده است و همین امر درست زمانی که خرافه و نکبت عصر جاهلیت عرب را در تاریخ رقم می زد ، برای پیشبرد اهداف محمد(ص) در کنار بانویی که بتواند همراه و یاری رسان او باشد، نقطه قوت و وجه تمایز خدیجه با سایر زنان بود.
خدیجه سلام الله قبل از ازدواج با پیامبر به عقل و کیاست نیز بر دیگرزنان برتری داشت و در آن زمان او را «طاهره»، «مبارکه»، «سیده نسوان» و «ملکه بطحاء» می‌نامیدند. او از کسانی بود که انتظار قدوم پیامبر (ص) را می‌کشید و همیشه از علمای آن زمان نبوت آن حضرت را جویا می‌شدند.
اسم او به واسطه همین قدرت تشخیص و بصیرت بنابر فرمایش پیامبر (ص) در بین چهار زنی است که به کمال رسیدند. « از احادیث مشهور میان شیعه و اهل سنت این حدیث است که پیغمبر(ص) فرمود: از مردان گروه زیادی به کمال رسیدند ولی از میان زنان فقط چهار زن به کمال رسیدند:آسیه دختر مزاحم، زن فرعون، مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد.»
از طرف دیگر عروس نیز دست به کم انتخابی نزده بود! او خدای نکرده براساس میل و هوس و نه بر اساس مادیات به سمت یتیم عبدالله گرایش پیدا نکرده بود! خدیجه (س) بانویی که از کرامات و فضایل و دانشش در سطور بالا گفتیم ، جوانی از قبیله قریش را انتخاب کرد که به امین بودن معروف بود.
در ناصیه محمد(ص) عزت و بزرگی را می دید که با هیچ ترازوی مادی قابل سنجش نبود، او سال ها قبل از رسالت محمد(ص) همسرش را پیامبر گونه می دید و همین امر باعث شد که مال و ثروت خود را در راه اسلام خرج کرد.
طوری که پیامبر (ص) بعد از وفات خدیجه (س) هر وقت نام وی را می آورد می گریست در جواب اعتراض و حسادت عاشیه به این میزان علاقه فرمود: « او هنگامی مرا تصدیق کرد که شما تکذیبم کردید، و به من ایمان آورد وقتی که شما به من کافر بودید و برای من فرزند زایید که شما عقیم ماندید. عایشه گوید :از آن پس هرگاه میخواستم به نزد رسول خدا(ص) تقرب جویم به وسیله نام خدیجه تقرب میجستم.»
تمام آنچه به عنوان معیارهای انتخاب از سوی پیامبر و خدیجه سلام الله مورد توجه قرار گرفت امروزه نیز با گذشت بیش از 1460 سال می تواند راه گشای یک انتخاب درست باشد ، انتخابی که تضمین کننده پیوند مقدسی است که حاصل آن آرامش و حس سعادتمندی و فرزندان صالحی است که گلی از گل های بهشتند. همچون ازدواج حضرت علی علیه السلام و فاطمه سلام الله که ما شاهد قرینه ای از انتخاب در مقایسه با رسول مکرم اسلام و خدیجه کبری هستیم از تفاوت سنی 15 سال بزرگتر بودن داماد تا مادیاتی که در اندازه های نزدیک به فقر و تهیدست ترین مردم روزگار بود آنچه هم کفو بودن این عروس ها و داماد ها را رقم زد ، همان اصالت و شأنیت خانوادگی، سواد های معنوی و فکری و سبک زندگی شان بود که تضمین کننده حیات طیبه زندگی مشترک است.
انتهای پیام/ غ
,
ثروتی که از همسران قبلی خدیجه بنت خویلد بن اسد، برایش باقی مانده بود با مدیریت درست و تجارت های قابل قبول بعد از گذشت چند سال به ثروتی هنگفت تبدیل شد که چشم طمع بسیاری از بزرگان عرب را برای به دست آوردن این ثروت بر خدیجه انداخته بود.
,,
بعد از پیمان مضاربه که پیمانی تجاری بین خدیجه (س) و محمد بن عبدالله (ص) بسته شد و سفر تجاری با موفقیت های مالی خوب به پایان رسید، خدیجه که از غلام خود صحبت های زیادی از امانتدارى امین قریش خوش رفتاری و خوش اخلاقی و صمیمیت وى شنیده بود، عشق چنین فردی را در دل نگه داشت تا روزی که خبری شنید که گویا ابوطالب و فاطمه بنت اسد، عمو و زن عموی "محمد" (ص) در پی پیدا کردن همسری مناسب برای محمد امین هستند.
,,
خدیجه (س) "نفیسه دختر علیه" را به نزد پیامبر صلی الله علیه و آله فرستاد و عشق و علاقه خویش نسبت به آن حضرت و آمادگى ازدواج با وى را ابراز کرد و محمدامین نیز این درخواست خدیجه را با خانواده خود مطرح و با مشورت و کسب رضایت از آنها به خواستگاری خدیجه رفت .
,آن زمان خدیجه 40 سال و حضرت محمدسلام الله 25 ساله بودند. خدیجه بانوی ثروتمند و عزیز مکه بود و محمدامین، یتیم عبدالله ! در خواست آنها از سوی خدیجه پذیرفته شد و عقدشان با مهریه ای که خود عروس ضامنش شد، جاری گشت.
,,
امروز ازدواج حضرت محمد (ص) و حضرت خدیجه (س) مورد توجه بسیاری از افرادی است که قصد تشکیل خانواده با دختری با فاصله سنی زیادتر از خود را دارند و یا مورد توجه دخترانی است که قصد ازدواج با مردانی از طبقه بسیار پایین تر از خود را در سر می پرورانند.
,شکوه زندگی حضرت خدیجه و حضرت محمد(ص) و میزان عشق و علاقه این زوج نسبت به هم الگو و سکینه القلوب کسانی شده است که شاید قصد ازدواجی از نظر تفات سنی و مالی چون پیامبر و همسرش را دارند.
,,
در حالی که در انتخاب خدیجه سلام الله و حضرت محمد(ص) توجه به نکاتی که شاید مورد غفلت قرار گرفته است ، خالی از تجربه و فایده نیست. اینکه محمدامین و خدیجه بنت خویلدبن اسد نه بر اساس معیارهای مادی و نه بر اساس شناختی کوتاه مدت به عقد یکدگیر درآمدند بلکه دنیای آنها دنیایی معنوی و شناخت شان شناخت بر اساس باید ها و نبایدهای عقلانی و واقعی بود.
,,
حضرت خدیجه علیهاالسلام از اشراف زادگان اصیلی بودکه اصالت خانوادگی و نجابت ذاتی او در مکه، زبانزد خاص و عام بود. او با وجود ثروت فراوان، هرگز از راه نجابت و عفت فاصله نگرفت و بنابرقول تاریخ همیشه مال و ثروتش را در راه دستگیری بینوایان و خانواده های بی سرپرست به کار می برد. اصالت، نجابت و محاسن اخلاقی حضرت خدیجه زبان زد خاص و عام بود.
,,
این موارد برای اینکه مردی چون محمد(ص) و قبیله او را مشتاق به ازدواج با خدیجه کند کم نبود. از طرف دیگر در احادیث منابع شیعه و اهل سنت آمده است که حضرت خدیجه(س) بنت خویلد بن اسد، در دانش و اطلاع به کتب زمان خود معروف بوده است و همین امر درست زمانی که خرافه و نکبت عصر جاهلیت عرب را در تاریخ رقم می زد ، برای پیشبرد اهداف محمد(ص) در کنار بانویی که بتواند همراه و یاری رسان او باشد، نقطه قوت و وجه تمایز خدیجه با سایر زنان بود.
,,
خدیجه سلام الله قبل از ازدواج با پیامبر به عقل و کیاست نیز بر دیگرزنان برتری داشت و در آن زمان او را «طاهره»، «مبارکه»، «سیده نسوان» و «ملکه بطحاء» می‌نامیدند. او از کسانی بود که انتظار قدوم پیامبر (ص) را می‌کشید و همیشه از علمای آن زمان نبوت آن حضرت را جویا می‌شدند.
,,
اسم او به واسطه همین قدرت تشخیص و بصیرت بنابر فرمایش پیامبر (ص) در بین چهار زنی است که به کمال رسیدند. « از احادیث مشهور میان شیعه و اهل سنت این حدیث است که پیغمبر(ص) فرمود: از مردان گروه زیادی به کمال رسیدند ولی از میان زنان فقط چهار زن به کمال رسیدند:آسیه دختر مزاحم، زن فرعون، مریم دختر عمران، خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد.»
,از طرف دیگر عروس نیز دست به کم انتخابی نزده بود! او خدای نکرده براساس میل و هوس و نه بر اساس مادیات به سمت یتیم عبدالله گرایش پیدا نکرده بود! خدیجه (س) بانویی که از کرامات و فضایل و دانشش در سطور بالا گفتیم ، جوانی از قبیله قریش را انتخاب کرد که به امین بودن معروف بود.
,در ناصیه محمد(ص) عزت و بزرگی را می دید که با هیچ ترازوی مادی قابل سنجش نبود، او سال ها قبل از رسالت محمد(ص) همسرش را پیامبر گونه می دید و همین امر باعث شد که مال و ثروت خود را در راه اسلام خرج کرد.
,طوری که پیامبر (ص) بعد از وفات خدیجه (س) هر وقت نام وی را می آورد می گریست در جواب اعتراض و حسادت عاشیه به این میزان علاقه فرمود: « او هنگامی مرا تصدیق کرد که شما تکذیبم کردید، و به من ایمان آورد وقتی که شما به من کافر بودید و برای من فرزند زایید که شما عقیم ماندید. عایشه گوید :از آن پس هرگاه میخواستم به نزد رسول خدا(ص) تقرب جویم به وسیله نام خدیجه تقرب میجستم.»
,تمام آنچه به عنوان معیارهای انتخاب از سوی پیامبر و خدیجه سلام الله مورد توجه قرار گرفت امروزه نیز با گذشت بیش از 1460 سال می تواند راه گشای یک انتخاب درست باشد ، انتخابی که تضمین کننده پیوند مقدسی است که حاصل آن آرامش و حس سعادتمندی و فرزندان صالحی است که گلی از گل های بهشتند. همچون ازدواج حضرت علی علیه السلام و فاطمه سلام الله که ما شاهد قرینه ای از انتخاب در مقایسه با رسول مکرم اسلام و خدیجه کبری هستیم از تفاوت سنی 15 سال بزرگتر بودن داماد تا مادیاتی که در اندازه های نزدیک به فقر و تهیدست ترین مردم روزگار بود آنچه هم کفو بودن این عروس ها و داماد ها را رقم زد ، همان اصالت و شأنیت خانوادگی، سواد های معنوی و فکری و سبک زندگی شان بود که تضمین کننده حیات طیبه زندگی مشترک است.
,,
انتهای پیام/ غ
,]