وی ادامه داد: سرّ این که باید همیشه به یاد خدا بود بر اساس دو نکته است، یکی از آنها به خاطر جذب خیر است، چون خدای متعال «دائم الفیض علی البریة» و «دَائِمَ الفَضلِ عَلَی البریَّة» است و این‌طور نیست که افاضه الهی تعطیل‌بردار باشد.

 

به گزارش ایسنا به نقل از حوزه‌نیوز، وی اضافه کرد: خداوند «باسط الیدین بالعطیّة» است. وقتی دائماً خدای متعال به ما فیض می‌رساند، ما هم باید ذکر کثیر داشته باشیم، یعنی یاد او در دل و نام او بر لب، می‌شود ذکر کثیر. اگر خداوند«دائم الفیض» است، باید دائماً به یاد فیّاض باشیم تا دائماً از فیض الهی بهره مند بشویم.

 

این مرجع تقلید در تشریح دومین دلیل لزوم کثرت یاد خداوند، گفت: دشمن دائماً وسوسه می‌کند. مگر ابلیس شب و روز دارد و انسان را آرام می‌گذارد؟! در خواب هم مزاحم آدمی است. پس اصرار قرآن کریم بر یاد خدا برای مقابله با وسوسه‌های شیطانی است.

 

وی با تاکید بر لزوم شناخت خداوند، تصریح کرد: مقام ذات در دسترس احدی نیست و حقیقتی بسیط و نامتناهی است، اکتناه صفات ذات هم چون نامتناهی و بسیط است در دسترس احدی نیست. هیچ عقلی به کُنه ذات اقدس الهی راه ندارد، اما آن مقداری که شناخت خدا ممکن است آن راه باز است. چراکه ما با فعل خدا، فیض خدا، وجه خدا و نور خدا کار داریم.

 

جوادی‌آملی در پایان خاطرنشان کرد: یاد خدا طنابی است که اگر انسان آن را بگیرد، از هر سقوطی نجات می‌یابد. البته یاد و نامی که انسان را به مقامی می‌رساند و جزء مخلَصین می‌کند، تنها یاد مبدأ و توحید نیست، چون توحید به تنهایی مشکل ما را حل نمی‌کند، آن چه مشکل ما را حل می‌کند این است که خدا از ما مسئولیت می‌خواهد. ما نیامده‌ایم که در گودال گناه فرو رویم.

انتهای پیام/