به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از پیشمرگ روح الله، پیشمرگ مسلمان کرد شهید سنجر فرشته فرزند جعفر در سال 1339 در روستای دله مرز از توابع بخش اورامان شهرستان سروآباد در خانواده ای از تبار محرومین دیده به جهان هستی گشود.

نبود امکانات آموزشی، مانع از تحصیل سنجر شد و ایشان از همان بدو دوران کودکی رنج کار و تلاش را بر خود هموار کرد و در کنار دیگر اعضای خانواده به جنگ فقر رفت.

سنجر همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی به دفاع از انقلاب اسلامی و امام خمینی(ره) برخاست و بدون هیچ واهمه ای در برابر دین ستیزان ضدانقلاب ایستاد.

مادر شهید نقل می کند:

فرزندم از مخالفت با عناصر ضدانقلاب پروایی نداشت و علنی باورهای آنها را نقد می کرد. جوانان روستا را دور خودش جمع می کرد و درباره انقلاب اسلامی با آن ها صحبت می کرد. خیلی وقت ها من به این نحوه عملکرد او معترض می شدم و می گفتم: تو باید جنبه های امنیتی لازم را رعایت کنی. اما سنجر در جواب من می گفت: «مادر جان! نگران نباش، من مدافع حق هستم و به امید خدا نیروهای ضدانقلاب به زودی رسوا خواهند شد».

زمانی که شهید کاک عثمان فرشته به جمع پیشمرگان مسلمان کرد پیوست و فرماندهی آنان را در منطقه سروآباد عهده دار شد، سنجر برای همراهی با ایشان عازم شهر شد. من در مخالفت با این اقدام فرزندم گفتم: پسرم! پیوستن به پیشمرگان مسلمان کرد در این شرایط معامله با هستی و وجود است، این کار را نکن. اما سنجر خندید و گفت: «مادر! حساب همه چیز را کرده ام؛ آگاهانه می روم و به نیروهای اسلامی کمک می کنم».

شهید فرشته بعد از پیوستن به سازمان پیشمرگان مسلمان کرد در اندک زمانی به چهره ای شاخص تبدیل شد و آوازه اش همه جار را فراگرفت. آن چه شهید فرشته را از دیگران متمایز می کرد دو ویژگی شاخص ایشان بود؛ یکی شهامت و دیگری جایگاهی که در قلب مردم پیدا کرده بود.

مردم و اهالی منطقه به دلیل صداقت در عمل عاشقش شده بودند و به صورت گسترده و وسیعی با ایشان همکاری می کردند، هر جا اطلاعاتی از ضدانقلاب پیدا می کردند آن را به سنجر انتقال می دادند. هر وقت عناصر ضدانقلاب تسلیم می شدند و توبه می کردند، شهید فرشته از آنها می خواست مسلح شوند چون بر این باور بود، توبه واقعی زمانی است که شما گذشته سیاه خود را جبران کنید، لذا اکثر آنها به صف رزمندگان سپاه اسلام ملحق می شدند و صادقانه برای جبران گذشته خود تلاش می کردند.

این دلاورمرد مسلمان، پس از مدت ها تلاش و فداکاری سرانجام در روز بیست و نهم فروردین ماه سال 1361 در روستای پایگلان در درگیری با اشرار ضدانقلاب به دوستان شهیدش ملحق شد و آسمانی شد.

انتهای پیام/