به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا با گذشت بیش از یک ماه از انتصاب وزرا و رای اعتماد مجلس به آنها، هنوز برخی سازمانها و ارگانها همچنان از تبریک گفتن به آقایان وزرا برای تصدی حکم خودشان در دولت یازدهم کوتاه نیامدهاند و این تبریکها به تفصیل در آگهیهای صفحه اول روزنامههای اقتصادی دیده میشود.
, شبکه اطلاع رسانی دانا,فارس نوشت: برخی از سازمانها و ارگانها با وجود قرار گیریدر سال حماسه اقتصادی و سیاسی، به جای پیگیری مطالبات حماسه اقتصادی، برای درج آگهی تبریک برای آقایان وزراف تنها صفحات اول روزنامههای پر تیراژ اقتصادیی را انتخاب میکنند که از جمله میتوان به اتاق بازرگانی ایران، یک موسسه مالی و اعتباری، یک انجمن صنفی، یک شرکت مهندسی و یک شرکت بیمه تجارت اشاره کرد.
,
بنابراین گزارش به نظر میرسد مسئولان این سازمانها به جای درج آگهی در روزنامهها به این شکل و صرف هزینههای سنگین به دنبال آن باشند، تا تبریک خود را در فرمتهای بسیار ارزانقیمتتر مثل درج در سایت سازمان خودشان و یا ارسال ایمیل به فرد مورد نظر انجام دهند و هزینهای که در این بخش انجام میشود، برای اطلاعرسانی صحیح و منصفانه در سازمان خودشان به کار برند.
,علی طیبنیا وزیر اقتصاد پیشتر از سازمانها و ارگانها و نهادها خواسته بود، تا از ارسال دستهگل و پیام تبریک به شکلهای مختلف خودداری کنند.
,در همین زمینه مشرق می نویسد: بعد از آنکه وزرای اقتصادی دولت یازدهم که اکثرا بیشترین آرا را به خود اختصاص دادند با پشتوانه بالایی وارد دولت شدهاند و فعالیت خود را به طور رسمی در عالیترین مقام وزارتخانهها آغاز کردند.
,برخی وزرا پس از انتخاب توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی در خانه ملت از بسیاری شرکتها درخواست کردند تا پیام تبریک ارسال نکرده و متقبل هزینه نشود.
,با وجود تأکید این وزرا، هیأت مدیره و مدیران عامل بسیاری از شرکتهای تجاری با ارسال تاج های گل صدها هزار تومانی و درج پیامهای تبلیغاتی میلیونی در صفحه اول روزنامههای پرتیراژ، ارادت خود را به وزیران جدید اعلام میکنند.
,,
,
ارسال دسته گل پارس خودرو برای علی ربیعی
,در میان این آگهیهای تبلیغاتی که در اکثر روزنامههای پرتیراژ منتشر شده نام رئیس دفتر رئیس جمهور (محمد نهاوندیان)، وزیر نفت (بیژن نامدار زنگنه)، وزیر صنعت، معدن و تجارت (نعمتزاده)،وزیر بهداشت و درمان (سید حسن قاضی زاده هاشمی)و .....به چشم میخورد که در یکی از این آگهی ها نام شرکتی دیده می شود که انحصار تهیه قطعات خودرو را در اختیار دارد و امیدواریم که وزیر صنعت جدید با اتخاذ تدابیر شایسته ای پای این شرکت رانتخوار را از صنعت خودروی کشور کوتاه کند.
,,
نگاهی به جدول تعرفه های تبلیغاتی در روزنامه همشهری پی خواهید برد که درآمد این روزنامه فقط از آگهی های امروز در رابطه با تبریک به وزرا رقمی حدود 80 میلیون تومان خواهد بود.
,با این همه این رسم ناخوشایند همچنان پابرجاست و دفاتر بازرگانی روزنامههای کثیرالانتشار، با درآمدهای صدها میلیونی روزهای خوشایندی را دارند سپری می کنند!
,,
,
,
,
کم ندیدهایم با انتصاب یک فرد به سمتی، سیل پیامهای تبریک، نصب پرده و بنر و ... به سمت منزل یا محل کار وی روانه میشود؛ برخی از سر حسن نظر به این انتخاب و برخی هم به اقتضای دیگر. اصلا گاهی برای پیشی گرفتن در تبریک و برجسته شدن اسم تبریک گوینده ـ که اگر درباره نصبی در مقیاس کشوری رخ داده باشد چشم و همچشمی میشود که جا دارد مورد توجه قرار گیرد.
چند روز از کسب رأی اعتماد وزرا از مجلس و آغاز به کار رسمی کابینه دولت یازدهم گذشته، ولی کافی است به نیمتای پایینی روزنامههای کثیرالانتشار نگاهی انداخته و در مقام قیاس آنها با روزهای گذشته برآییم تا با کمال ناباوری دریابیم که حجم پیامهای تبریک چاپ شده در این رسانههای نوشتاری شدت گرفته است؛ گویی برخی تازه این راه تبریک گفتن و مزیتهای آن را به یاد آوردهاند!
,
,
,
,
,
جالب اینجاست که برخی وزرا در پیشبینی این اتفاق، از همان روز کسب رأی اعتماد مجلس، خواستار آن شدند که پیام تبریکی برایشان نفرستند و کسی متقبل هزینه از این باب نشود تا جایی که یکی از وزرا در اقدامی جالب توجه، این درخواست را مکتوب برای رسانهها و خبرگزاریها فرستاد و حتی در ستون تبلیغات برخی روزنامهها به چاپ سپرد تا شاید آگاهی مردم از این رویکرد، مانعی هر چند کوچک در این راه رسم شده سالهای گذشته شود؛ اما گویا توفیق چندانی به دست نیاورد.
,
,
,
بدین ترتیب، هنوز روند تبریکهای روزنامهای ادامه داشته و دور از ذهن نیست با انتصاب دیگر مدیران دولتی، به ویژه انتصاب انبوه استانداران، فرمانداران، بخشداران و ... به تجارتی گزاف برای صاحبان و مالکان روزنامهها تبدیل شود؛ هرچند هستند روزنامههایی که به دلایلی، صفحات خود را به تبریکگویان نفروختهاند. دلایلی مانند چهارچوبهای قوی و حرفهای، برآمدن از خاستگاه متفاوت با دولت مستقر و ... .
البته این اتفاق تا اندازهای موجه است، زیرا شور و شوق برآمده از انتخاب دکتر روحانی، به ویژه با توجه بحثهای مطرح در دوران پیش از انتخابات و با در نظر گرفتن کسب آرای حداکثری توسط ایشان در میدان رقابت با هفت نامزد دیگر ریاستجمهوری، آن چنان امیدی به جامعه تزریق کرده که اگر همین دستاورد حفظ شود، قطعا نه تنها موج گرانی و اتفاقات سؤالبرانگیزی مانند تلاطم بازارهای مختلف یارای عرض اندام خواهند یافت و نه سرمایههای اجتماعی در سطوح گوناگون از دست خواهد رفت.
از این بعد نیکاندیشانه و از سر خرسندی که بگذریم، حتما حق خواهید داد که انتشار پیام تبریکی که هزینه گزافی برای چاپ آن پرداخت شده، میتواند سرآغاز شکلگیری ماجراهای نامطلوبی بوده و یا دستکم به نوعی وزیر منتخب را در تنگنا گذارد، زیرا نه روی خوشی دارد محبت را بی پاسخ بگذاریم و نه میتوان فرد تبریک گوینده را حتی عتاب و خطاب قرار داد.
,
,
,
,
,
,
,
دقت کنید؛ از فشاری سخن میگوییم که ناخواسته وارد میشود، وگرنه کیست که نداند برخی از پیام های تبریک، بسان سلام گرگ هستند که بی طمع نیست، زیرا میتوان به جرأت ادعا کرد تبریک در این سطح گاه راهی برای تغییر رنگ و یا لاپوشانی حقایقی از طرف تبریک گوینده به شمار میآید.
شاید نیازی به ذکر مثال نباشد، ولی برای آن که ذهنمان منحرف نشده و ماجرا روشنتر شود، بد نیست که تصور کنیم هر کدام از ما انتخاب شده و به چنین سمتهای مهمی منصوب شده باشیم؛ آن وقت اگر پیامهای تبریکی به دستمان برسد که لا به لایشان نام افرادی به چشم بخورد که آشنا نیستند و یا نه، آشنا هستند ولی پیشتر چه بسا چشم دیدنمان را هم نداشتند. آیا غیر از این است که یا آن فرد مثل داستان فیلمهای سطحی متحول شده و خواستار اعلام رسمی این موضوع است یا این که به طمعی این کار را انجام داده و هزینه کرده است؟!
شاید بد نباشد که وزرا و دیگر مسئولانی که منصوب خواهند شد، نام تبریک گویان را جایی یادداشت کنند تا در ادامه عیار این افراد دستشان بیاید.
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
انتهای پیام/
]