به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از رادکانا؛ اینجا غرب گلستان است. یک طرفمان خلیج گرگان است و دریای خزر و آنسو هم جنگل های هیرکانی با چشمه های کم نظیری که قرن هاست محبتش را در رگ های رود جاری ساخته است تا شادابی و طراوت در طبیعت سبز مانا باشد. شاید با کمی اغراق بتوان گفت که ما دقیقا در دل آب هستیم.

“این روزها کام‌ بسیاری از شالیزارهای ما تشنه است.”

بارندگی کم است. گرمای هوا کم‌سابقه است و تبخیر بیش از حد متعارف.

چند سالی هست که می گویند و می بینیم که کم آبی امان محصولات مان را بریده است.

شاید از گذشته ها تاکنون درست مدیریت نکردیم که حتما هم همینطور است.

نفهمیدیم آب مایه حیات است.

بی رویه مصرف کردیم. مدیریت مصرف آب در کشاورزی را به امان خدا رها کردیم و هنوز هم سیستم آبیاری ما در مزارع، همان سیستم دوران کُندُس پادشاه است.

زهکشی نداریم. در مصرف آب حساب و کتاب نداریم و ذخیره منابع زیر زمینی را به مرز بحران رساندیم.

کانال های انتقال آب در مزارع ما بخش اعظم آب را می بلعد.
الگوی کشت را نتوانستیم تغییر بدهیم.

نهادهای مسئول به صورت دقیق و جدی نظارت نکردند.

با چاههای غیر مجاز برخورد نشد.

چاههای صنعتی به شالیزارها آب می فروشند و دهها گلایه دیگر …

این هم آخر و عاقبتش که مزارع ما در دل آب تشنه است.🌊

اسماعیل البرزی

انتهای پیام/