کشورهای عرب حوزه خلیج (فارس) این مسأله را مطرح کردند که "عرصه سوریه را برای ایرانیان و ترک‌ها رها نکنید" و اقداماتی را در این زمینه انجام دادند اما علی رغم افزایش سطح نمایندگی دیپلماتیک اردن در سوریه، تمجید بحرین از این کشور، غنیمت شمردن تداوم همکاری میان قاهره و دمشق از سوی مصر و روی باز امارات به سوریه، موانعی به صورت ناگهانی ظاهر شدند که اجازه مصالحه عربستان و سوریه را ندادند.

 

پیش بینی می‌شد که سوریه به اتحادیه عرب بازگردد اما فشارهای آمریکا مانع از این مساله و برقراری دوباره روابط با سوریه شد. موضوع به همین شاخص‌ها خلاصه نشده بلکه از حد تصمیم «دولت عمیق» یا دولت پنهان آمریکا مبنی بر تکمیل جنگ علیه سوریه و هدف قرار دادن شخص بشار اسد، رئیس جمهوری این کشور فراتر رفت. عنوان این تصمیم "جنگ اقتصادی" است اما هدف از آن ریشه کن کردن نظام سوریه و یا فراهم کردن زمینه برای شکست آن در انتخابات ریاست جمهوری آتی این کشور است.

 

 آنچه جنگ نظامی موفق به تحقق آن نشد، جنگ اقتصادی آن را از طریق برافروختن خشم مردم تضمین می‌کند، طوری که این خشم در سایه تخریب مؤسسات نفتی در مناطق مختلف در اثر جنگ‌های برنامه‌ریزی شده و همچنین به دنبال کمبود سوخت‌های گرمایشی و مواد اولیه دیگر آغاز شده است.

 

طبق اطلاعات به دست آمده، سه کشتی حامل نفت و گاز پس از ممانعت از ورود به آب‌های منطقه‌ای سوریه چندین ماه است که در حوالی قبرس منتظر اجازه ورود هستند و زمانی نیز که سوری‌ها اقدام به انتقال گاز از طریق کشتی‌های کوچک می‌کنند با هشدارهای آمریکا مبنی بر هدف قرار دادن این کشتی‌ها مواجه می‌شوند، همانطور که این کشور دو کشتی حامل گاز تانزانیا و ترکیه را در سواحل روسیه در دریای سیاه غرق کرد.

 

آمریکا به این حد اکتفا نکرده و اسامی صادرکنندگان و انتقال دهندگاه گاز را در لیست تحریم قرار داد و تحت تحریم‌های شدید اقتصادی از کشورهای وارد کننده صنایع و تولیدات کشاورزی از سوریه خواست که دیگر از این کشور تولیداتی را وارد نکنند. همزمان با این موضوع کنگره آمریکا به اتفاق آرا تحریم‌های تازه واشنگتن با عنوان "قانون سزار" را علیه حامیان سوریه اعمال کرد. هدف از این طرح "له کرد نظام سوریه زیر پای مردم" است تا اینکه حامیان اسد حمایت از وی را رها کرده و نسبت به او خشمگین شوند. چرا الآن باید این کار را بکنند؟ منابع مطلع می‌گویند که رئیس جمهوری سوریه در برابر این فشارهای سیاسی و نظامی غرب به ویژه آمریکا تسلیم نشده است.

 

واشنگتن پس از شکست گزینه نظامی علیه سوریه در نتیجه حمایت روسیه و ایران و همچنین اقدام ترامپ مبنی بر خروج نیروهای خود از سوریه بدون اطلاع دولت عمیق به گزینه جنگ اقتصادی که علیه کشورهای ایران، روسیه و دیگر کشورها اعمال کرده پناه برد با این تفاوت که سوریه بر اثر جراحت ناشی از هشت سال جنگ و خونریزی، آسیب‌های زیادی را از این تحریم می‌بیند و بدون مقابله مردمی، همبستگی ملی و حمایت هم‌پیمانان گذر از آن برایش دشوار خواهد بود.

 

منابع مطلع همچنین به "کوتاهی" چین در قبال دمشق و متوقف کردن برخی از پروژه‌ها از سوی شرکت‌های چینی از ترس تحریم‌های آمریکا اشاره کردند که قرار بود در خاک سوریه اجرا شوند.

 

برنامه ریزان این طرح به دنبال تحقق یکی از این سناریوها هستند؛ یک: تضعیف نظام سوریه به منظور مقدمه چینی برای نابودی آن از طریق کاهش حمایت مردمی از آن به واسطه بحران اقتصادی، دوم؛ وارد کردن بشار اسد به یک مهلکه مردمی در انتخابات که وی را از صحنه سیاسی دور می‌کند، سوم؛ تحمیل تشکیل یک دولت با مشارکت مخالفان به منظور آماده سازی زمینه برای مرحله آینده، چهارم نیز تحمیل گزینه‌های سیاسی به دمشق به منظور دوری از ایران، پاسخگویی به شروط اسرائیل در جنوب و تجنب از سناریوهای مذکور است.

 

بنابراین باید دید که آیا ملت سوریه این فرصت را از واشنگتن می‌گیرند؟ و یا اینکه تحریم اقتصادی سخت‌تر از جنگ نظامی است و با نفوذ سریع به هر خانواده و خانه‌ای اهداف خود را محقق می‌سازد؟ این جنگ اقتصادی در حال حاضر همزمان با انفجارهای تروریستی که مجددا در حال شکل‌گیری بوده در جریان است و به نوبه خود اعتماد مردم به حکومت سوریه را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد.

منبع: ایسنا

انتهای پیام