به گزارش سرویس چندرسانه ای شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛زمستان کم کم سرود خداحافظی خود را سر می دهد؛ تا آمدن فصل بهار چیزی نمانده و آرام آرام صدای پای بهار می آید. در سرزمین مادری من ؛ بهار ، بوی صفا و صمیمیت ، تازگی ، صلح و آشتی می دهد . در سرزمین مادری من ، مردمانی از جنس مروارید زندگی می کنند که مهمان نوازی آنان زبانزد عموم جهانیان است.