به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از "تیتریک"؛ سیاستمداران فرانسوی با ریشه‌های خود در حاکمیت استعماری از لفاظی ضد مسلمانان برای به دست آوردن رأی استفاده می کنند.

از زمان حملات 11 سپتامبر تاکنون، دعوت سیاستمداران غربی علیه گروه های افراطی که ادعا دارند به نام اسلام عمل می کنند عادی بوده است، اما به نظر می رسد که برخی از سیاست های معرفی شده توسط کشورهای اروپایی شیوه های اصولی اسلامی را هدف قرار می دهند.

در این مثال، فرانسه در میان چندین کشور اروپا است که پوشاندن صورت (پوشیه زدن) را منع کرده است. این کشور همچنین پوشیدن روسری در مؤسسات دولتی را ممنوع کرده است.

چنین سیاست هایی که نمادهای محترم مسلمانان را هدف قرار می دهند با ادعاهایی که مقامات با اجبار مسلمانان به کنار گذاشتن نمادهای مشهودِ تفاوت آنها در حال ادغام جوامع مسلمان به جامعه وسیع تر هستند، توجیه شدند.

سیاستمداران گذشته و فعلی فرانسه علیرغم اجرای این اقدامات، مدت زیادی را در جهت اطمینان از اینکه مذهب یا مسلمان بودن جوامعی که هدف قرار می گیرند مشکل ساز نیست، صرف کرده اند.

این نمونه های معاصر و تاریخی تقابل فرانسه با مردم مسلمان در طول دوره استعمار است که این ادعا را صحیح نشان نداده و آن را در معرض بحث قرار می دهد.

گرچه استثنائاتی وجود دارد، اما طرز تفکر غالب امپریالیست فرانسوی نسبت به موضوعات مسلمانان این کشور صراحتا ضد اسلامی است.

در مثال قابل توجه از قرن 19 ام الجزایر که تا زمان استقلال در سال 1962 تحت استعمار فرانسه بود، تابعیت فرانسه به بومیان محلی عرب و بربر داده نمیشد مگر اینکه آنها منکر ایمان خود شوند و هرگونه ارتباط با ابعاد فرهنگ های اسلامی مانند زبان عربی را رها کنند.

نکته آخر، در اعلان های سیاسی اخیر مکرون به ویژه تصمیم او برای حذف واحدهای درسی عربی و ترکی در مدارس دولتی برابر است.

به گفته "بدران بِن لاسِن" دانشگاه قطر: "درخواست دولت فرانسه برای ادغام به این نیت است که مسلمانان را به طور کامل از هر چیزی که مرتبط با اسلام است اعم از؛‌ دیدگاه های آنها درباره زندگی و عمل به آیین های مذهبی جدا کند."

ظاهرا برنامه های مکرون با هدف کاهش نفوذ خارجی در مسیری است که مسلمانان فرانسه به ایمان خود عمل کرده و تعبیر غالب اسلام را با ارزش های ادعا شده فرانسه تراز می کنند.

دولت فرانسه برای این منظور امامت های خود در داخل کشور را مطابق با نسخه مصوب دین اسلامِ خود آموزش می دهد.

به گفته بِن لاسِن، این امر به منظور سازگارتر کردن جامعه مسلمانان با دولت فرانسه است. این سیاست به هیچ وجه محدود به جمعیت مسلمان خود فرانسه نیست، بلکه در سیاست خارجی مکرون نیز منعکس می شود.

او به عنوان یک رئیس جمهور خودخوانده در مقابله با آنچه که او آن را "اسلام گرایی" توصیف می کند به دنبال همکاری نزدیک با رهبرانِ جهانِ ناقض حقوق بشر مانند؛‌ "عبدالفتاح السیسی" رئیس جمهور مصر و "محمد بن زاید" ولیعهد امارات متحده عربی بوده است.

برنامه فرانسه برای ایجاد اسلام فرانسوی و ترورهای هدفمندِ چهره های مسلمان در یمن با کمک امارات متحده عربی که رهبران مذهبی را در خانه زندانی می کند انجام خواهد شد.

بعلاوه، باید دید که مکرون از روش السیسی برای مقابله با افراط گرایی فرضی چه چیزی یاد می گیرد.

پس از سرنگونی "محمد مرسی" تنها رهبر دموکراتیک مصر در سال 2013، السیسی به بهانه مبارزه با افراط گرایی بیش از 800 نفر فعال طرفدار دموکراسی را در میدان رابعه قاهره قتل عام کرد.

گذشته از زمینه تاریخی، مکرون نیز از لکه دار کردن مسلمانان در انتخابات بهره مند می شود.

با توجه به اقتصاد رو به زوال فرانسه و جنبش مداوم جلیقه زردها بدون هیچ اثری از ناپدید شدن، مسئله اسلام حوزه ای است که مکرون می تواند توجه رأی دهندگان را به خود جلب کند.

انتهای پیام/