به گزارش خبرنگار اقتصادی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ انعقاد قراردادهای دوجانبه و چندجانبه با سایر کشورها یک روال مرسوم در دنیا است و از جمله مصوبات برنامه ششم توسعه است که در واقع انعقاد پیمانهای پولی دوجانبه و چندجانبه با کشورهای طرف تجاری ایران مورد تاکید قرار گرفته است.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,چین از گذشتههای دور دارای روابط تجاری با ایران بوده و بهویژه در سالهای اخیر این روابط در حجم بیشتر، شکل معناداری در روابط اقتصادی دو تمدن کهن پیدا کرده است.
,دشمنان بهدلیل عناد با ایران اسلامی، بهانههای واهی مطرح می کنند تا شاید بتوانند از طریق منحرف کردن افکار عمومی به مسئولان کشورمان فشار بیاورند.
,همه کشورها برای پیشرفت با سایر دول رابطه برقرار کرده و ابعاد مختلفی را در ارتباطات بینالمللی تقویت میکنند.
,بیش از 100 کشور در برجام با ایران تفاهمنامه بستند و علاقه داشتند با ایران مراوده اقتصادی و تجاری داشته باشند و این پتانسیلها و جذابیتهای متنوع کشورمان را نشان میدهد.
,ایران اسلامی در معاهدات خود عهدشکنی نکرد ولی آمریکا و سپس اروپاییها رفتار خلاف مقررات و توافق صورت گرفته پیش گرفتند.
,این قرارداد برنامه غرب برای به انزوا کشاندن کشورمان را بههم میریزد و با آمدن تکنولوژی جدید به داخل کشور که با اجرایی شدن بخشهای مختلف لاجرم رخ میدهد، زمینه توسعه و ایجاد شغل نیز فراهم میشود.
,تا جایی که دولت با تاکید اعلام کرده، در قرارداد با چین هیچ نکته مبهمی وجود ندارد و در متنی که کشورهای غربی از این قرارداد منتشر کردهاند، مقرر شده 600 میلیارد دلار از سوی طرف چینی در حمل و نقل و انبارداری، آبادانی ساحل مکران و جزایر جنوب کشورمان، ترخیص کالای بندرعباس و... هزینه و در ۲۵ سال سهم خود را برداشت کند.
,چین از روابط با ایران همچون یک منبع قابل اطمینان برای تأمین انرژی در دوره طولانی استفاده کرده و ایران نیز از رابطه متقابل با چین برای فروش نفت و خرید کالا بهره میبرد که وجود این روابط در عرصه بینالمللی موجب ایجاد جو سیاسی مثبت و کنترل فشارهای ابرقدرتهای زورگو میشود.
,این قرارداد در شرایط فشار حداکثری آمریکا برای تحریم ایران منعقد شده و اگر غربیها چنین اقدامی انجام داده بودند، اکنون بهعنوان سند افتخار در رسانههای خود به تبلیغ آن میپرداختند.
,این قرارداد اگر اجرا شود و مفاد آن موارد مندرج در متن منتشر شده باشد، با بسیاری از اقدامات قبلی دولت متفاوت است.
,این نکته را نباید فراموش کنیم که آمریکا در زمان پهلوی هم با موفقیت ایران مخالف بود و رژیم پهلوی برای تامین فولاد و مباحث هستهای به شرق روی آورد و شاهد بدعهدی آمریکا بود و این تجربهها نشان میدهد نباید امروز کار مثبتی را بهدلیل اختلاف سلیقه سیاسی به حاشیه ببریم و بستن این قرارداد در واقع یک مفر اقتصادی قابل توجه در شرایط تحریم است. طرف مقابل ما در این قرارداد قدرت اقتصادی دوم دنیا محسوب میشود و حتی تولید ناخالص آن از آمریکا بیشتر است.
,30 درصد این قرارداد کالایی و 70 درصد ارز (یوان) است و باید توجه داشت یوان در حال تبدیل شدن به پول جهانی است و طرف چینی مکلف است از نیروی کار ایرانی استفاده کند و در اینصورت هزینه تمام شده برای پرداخت به نیروی انسانی برای طرف چینی هم ارزانتر تمام میشود.
,ایران پیشنهاد مشابه به چند کشور دیگر داده که در صورت انعقاد قرارداد بسیار خوب است، چنانچه پیشتر گفته شد انعقاد قراردادهای مالی دوجانبه و چندجانبه از جمله مصوبات برنامه ششم توسعه است.
,سرمایهگذاری خارجی خیلی از اماکن را آباد کرده است که مثال عینی آن دبی است و در حوزههای مختلف تاثیر مثبت دارد. انتقال تکنولوژی با انتقال سرمایه رخ میدهد، چراکه توسعه با ابزاری از جمله تکنولوژی رخ میدهد که این حوزه با توجه به وجود نیروی انسانی بااستعداد و تحصیلکرده فراوان در کشورمان، روند توسعه را شتاب میبخشد.
,بیشک نحوه اجرای قرارداد باید مورد نظارت قرار بگیرد ولی مخالفان هم بهتر است بروند مفاد این قرارداد را بخوانند و با دید کارشناسی نظر بدهند و از اظهارنظر بیهوده خودداری کنند.
,محسن فولادی
,,
انتهای پیام/
]