به گزارش حوزه نیوز، ایشان بیان کرد: ما امروز در کنار سفره حوزه نجف نشسته‎ایم، زیرا همه ما اذعان داریم که اگر خروجی حوزه نجف را از ما بگیرند؛ دستمان خالی می‎ماند؛ کفایه، رسایل، کتب اربعه و شرایع و شروح شرایع و… همگی از این جمله هستند و ما امروز از همان ها استفاده می کنیم.

 

این مرجع تقلید خاطرنشان کرد: سوال اینجاست که چرا بعد از گذشت صدها سال هنوز ما نتوانستیم کتابی پرمغزتر از این کتب بنویسیم.

 

ایشان گفت: حقیقت امر اینجاست که این بزرگان، معصوم و امامزاده نبودند، بلکه همه آنها مثل ما طلبه بودند، ولی خوب درس خواندند و از همه مهمتر این که اگر حوزه نجف، نجف شد به خاطر نوع و عرضه مدیریت سید مرتضی بود.

 

وی بیان کرد: ایشان با نوع مدیریت خود توانستند شاگردانی چون شیخ طوسی پرورش دهند که دو کتاب از کتب اربعه را بنویسند؛ ایشان با مکنت ارثی خود توانست به شکلی مدیریت کند که چنین خروجی بزرگی از حوزه نجف تولید شود؛ هنر بزرگ او نیز شاگرد پروری بود.

 

آیت الله جوادی آملی خاطرنشان کرد: باید به یاد داشته باشیم که شاگرد پروری از رموز اصلی در موفقیت در این کار است؛ اگر مثل ایشان شاگرد پروری کنیم، موفق خواهیم شد؛ حوزه را باید حوزویان نگاه دارند و اگر حوزه را رها کنند قطعا این روند به تضعیف حوزه منجر خواهد شد.

 

ایشان گفت: نباید اجازه دهیم که استعدادهای ناب حوزه بدون اینکه پرورش یابند جذب دستگاه‌های دیگر شوند. وقتی وارد فیضیه می شوم و می بینم اطلاعیه‌های جذب بخش های مختلف را نصب کرده اند، قلبا ناراحت می شوم، چون این کار نهال فروشی است و ما نباید اجازه دهیم که طلبه ای که استعداد رهبر و مرجع شدن را داراست، به این سطح راضی شود.

 

این مرجع تقلید با ذکر این مطلب که رهبر معظم انقلاب و مراجع تقلید خروجی این حوزه هستند، خاطرنشان کرد: باید به شکلی کار کنیم که چنین محصولاتی را بتوانیم به بهترین شکل تولید کنیم.

 

ایشان بر لزوم استقلال حوزه تاکید کرد و افزود: حوزه باید مستقل باشد و نباید معطل دولتی خاص بماند، زیرا اگر حوزه مستقل نباشد خروجی‌های حوزه نیز مستقل نخواهند بود و اگر امروز مراجع و رهبری مستقل هستند به برکت حوزه مستقل است.

 

حضرت آیت الله جوادی آملی خاطرنشان کرد: حوزه مستقل دیگر تحت تاثیر دولت‎ها نیست؛ زیرا دولت‎ها همگی بر اساس منافع و شرایط خود تصمیم می‎گیرند و به همین دلیل حوزه نباید خود را تابع این تفکرات کند؛ شعار «نه شرقی و نه غربی» بهترین شعار است، زیرا در یک باغ سه نوع درخت دارد؛ گروه اول درخت‌هایی که در سایه شرق هستند و بخشی که در سایه غرب هستند و گروهی از درختان نیز در وسط باغ هستند؛ شگفت است که تنها درختانی که در وسط باغ هستند درست رشد می‎کنند؛ زیرا زیر سایه کسی نیستند و نور آفتاب را به کاملا درک می کند.

 

انتهای پیام/گ