غلامرضا رفیعی در ابتدای صحبت‌هایش درباره نقش دیپلماسی در بعد بین‌الملل گفت:ما دچار ایرادات و کسری‌های زیادی در این زمینه هستیم. بسیاری از مشکلاتی که سر ورزش ایران می‌آید ناشی از عدم توجه به دیپلماسی ورزشی است. ورزش به جز مسابقات و میادین ورزشی، اداره کلان ورزش و فدراسیون‌ها نباید با انگیزه و دخالتهای سیاسی همراه و ارتباطی با اغراض و آرمان‌های سیاسی و ملی یک کشور داشته باشد.

وی ادامه داد: یکی از مهمترین کارکردهای ورزش از زمان جنگ جهانی اول و دوم، مسابقات فوتبال بود. ورزش همیشه در خدمت صلح جهانی بوده است. اساسنامه فدراسیون‌های بین المللی را ببینید، مقدمه اساسنامه این است که ورزش در خدمت صلح جهانی فارغ از هر گونه فعالیتهای سیاسی، قومی، مذهبی و نژادی باشد. همین موضوع اهمیت بالای ورزش را نشان می‌دهد.

رفیعی افزود: زمانی که امنیت ملی یک کشور به مخاطره می‌افتد، مسابقات ورزشی در آن کشور لغو می‌‍شود. همانطور که بازی تیم ملی ایران در اردن با عراق برگزار شد. کشور همسایه در برخی از مسابقات ورزشی موفق به میزبانی نشد. ورزش و صلح و امنیت جهانی به هم مرتبط هستند و باعث تعمیق روابط سیاسی کشورها شده است.

مشاور حقوقی فدراسیون فوتبال اضافه کرد: کارکردی که دیپلماسی، ورزش و روابط بین المللی را در کنار هم قرار داده، استفاده از سفیران ورزشی است. سازمان بهداشت جهانی سفیران مبارزه با ایدز را دارد،یونیسف از ورزشکاران و قهرمانان کشور ها استفاده می‌کند و در بسیاری از کشورها احترام به خاطر حضور مشاهیر و قهرمانان کسب می‌کند. چرا که ورزش به دیپلماسی و دیپلماسی ورزشی احتیاج دارد. اکنون در دیوان حکمیت ورزش در انتخابات هیات رئیسه فدراسیون فوتبال، در انتخابات ارکان قضایی فیفا و ای اف سی، یک تقسیم بندی جغرافیایی صروت گرفته یک مرجع ممکن است از 2 یا چند کشور از آسیا، اروپا، آمریکا و افریقا عضو داشته باشد.به این ترتیب پست‌های جغرافیایی با تکیه زدن بر مناسب ورزشی پیش می‌آید و رقابت در آن در حوزه جغرافیایی است. سازمان های بن المللی وابسته به سازمان ملل متحد در تقسیم پست ها ، تقسیم بندی جغرافیایی می‌کنند تا نقش دیپلماسی به چشم بیاید وبه جایگاه ورزش کشور کمک کند.

وی افزود: در برزیل داسیلوا را متهم به دخالت در میزبانی جام جهانی ، درباره المپیک زمستانی یا جام جهانی قطر کرده بودند.در واقع در دولت ها اتفاقاتی که ورزش رخ می‌دهد به خاطر ارتباطی است که ورزش به غرور ملی، هویت ملی و پویایی آن نقش میدهد و باعث می شود روحیه ورزشی در آن کشور یا استان ایجاد شود. به عنوان مثال در مازندران ورزش پهلوانی و در آبادان فوتبال واقعا نقش پر رنگی دارد.

وی در خصوص اینکه ورزش به غرور ملی ربط دارد یا به موضوعات سیاسی گفت: زمانی که یک تیم پیروز می شود، سازمان صدا و سیما چه کلیپ هایی را برای مردم از رسانه ملی پخش می کند؟ این امر در راستای برانگیختن شور ملی است. منظور من از غرور ملی به بعد منفی مربوط نبود.

 

مشاور امور حقوقی رئیس فدراسیون در ادامه درباره حضور نمایندگان ایران در سازمان های بین المللی گفت: یکی از قصه های پرغصه فدراسیون های ورزشی ما این است که جز موارد خیلی استثنایی به جرات می‌گویم در دو دهه گذشته در سازمان‌های بین المللی ورزشی افراد ایرانی که عضو کمیته ای شدند نمایندگان ضعیفی بودند؛ با اینکه خودشان از مدیران فدراسیون‌ها بودند.

وی اضافه کرد: در بحث تقسیم بندی جغرافیایی ما شاهد نان قرض دادن هم بودیم. با وجود رئیس و دبیرکل فدراسیون، شما در سه پست یک نامزد معرفی کردید و بعضا فردی به فیفا معرفی شده است که در سنوات گذشته حتی یک بار هم به فدراسیون فوتبال نیامده‌اند. کسانی هستند که نمی توانند حتی یک ایمیل چک کنند. حداقل دیپلماسی ورزشی این است که زبان آن سازمان را بلد باشند و بیایند یک صندلی جمهوری اسلامی ایران در رشته های والیبال، بوکس و فوتبال و ... را اشغال کنند. متاسفانه روی این اتفاقات هم هیچ نظارتی نیست. برای اولین بار سه حقوقدانی که به زبان انگلیسی تسلط دارند و در حقوق ورزش کار کرده و می‌توانند حرف بزنند در مباحث مختلف به فیفا معرفی کردیم.

رفیعی بیان کرد: کادر جدید مدیریتی فدراسیون رو به رو است که پرداختن از آن یک مثنوی هفتادمن کاغذ نیاز دارد. دنیای کنونی اتاق شیشه ای است و کسی چیزی را نمی تواند پنهان کند. شما تصور کنید مشکلات فدراسیون فوتبال فقط مشکلات مالی نیست. تمام نیروی انسانی متخصص نیستند. ورزش چهار ستونش قانون است قوانین و مقررات مسابقات است. واقعا الان باید شما چراغ دستتان بگیرید در بعضی از فدراسیون ها حتی فدراسیون فوتبال بخواهیم بگردیم متخصصین را پیدا کنیم و نامزد کنیم و آن فرد بتواند حداقل شرایط حضور در سازمان های بین المللی را داشته باشند. گنج واقعی نیروی انسانی است.

 

غلامرضا رفیعی در بخش دیگری این گفت‌وگوی تلویزیونی باز هم به اهمیت نیروهای خبره در مراجع بین‌المللی اشاره کرد و گفت: ما نیاز به نیروهای انسانی خبره داریم که مسلط به زبان باشند.انتظارات ما از نماینده ها باید متناسب با سمت و پستشان باشد. وقتی شخصی در پست یا سازمان قرار میگیرد قطعا در کلیه فراینده های تصمیم گیری مشارکت دارد. نفس حضور در جلسه بات تسلط کامل به زبان انگلیسی بازدارندگی ایجاد میکند تا حق کشور متبوع را ضایع نکننند. اما ما مدیرانی داریم که با مترجم در جلسات شرکت می‌کنند و در زیر مجموعه آنها تصمیم علیه کشور خودمان گرفته می‌شود. 

رفیعی ادامه داد: مشکلات و چالشهای ورزشی بین المللی مختلف است. ما در فوتبال در سطح فیفا و ای اف سی پست و جایگاه کم نداریم . حتی در بالاترین رده ها دارای جایگاه هستیم و نمایندگان ما حضور دارند. شرایط بعضی از این مدیران به گونه ای است که انگار خودشان یا فدراسیون انها را برای این سمت کاندید کرده‌اند ولی خروجی خاصی نمی‌بینیم. ما در کشور دانش اموخته ی رشته های حقوق و ورزش در سطوح کارشناسی و کارشناسی ارشد کم نداریم که به زبان هم مسلط هستند. باید از آنها استفاده شود. ما با وجود داشتن پست‌های مناسب در فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا نتوانسته‌ایم اتفاقات خوبی را برای فوتبال خودمان رقم بزنیم. این پست‌هایی که دارند نه به درد خودشان می‌خورد و نه به درد کشورشان و دود این موضوع هم فقط به چشم فوتبال رفته است.

 

وی در پاسخ به این سوال که اگر فرض را بر این بگذاریم که علاقمندان نظر بدهند که باید سیاست ها دچار تغییر شود، برای بیرون رفت آن باید چه کار کنیم؟ گفت: این امر باز میگردد به به تربیت بر نیروی انسانی و نظارت بر آنها. نظارت بر عمکلرد اعضای هیات رئیسه و روسای مختلف.

رفیعی افزود: کشورهای دیگر چطور این راه را رفته‌اند؟ آنها فقط بازیکن شنا یا فوتبال تربیت نمی‌کنند بلکه نیروی انسانی تربیت می‌کنند. در فوتبال از نحوه سوت زدن داور تا دعاوی و اختلافات ورزشی همه چیز قانون محور است. اگر می‌خواهیم جایگاه شایسته‌ای داشته باشیم باید نیروی کارآمد تربیت کنیم و نظارت دقیق بر آن داشته باشیم. نظارت از سوی کمیته ملی المپیک و رزارت ورزش باید صورت بگیرد. مسئولین ورزش باید آمار بگیرند چه پست هایی و چه انتخاباتی در چه مقطعی است و نفراتی که از سوی فدراسیون‌ها معرفی می شوند فقط تشریفاتی نباشد و رزومه فرد را بالا ببرد. در برنامه نود می‌گفتیم حقوق ورزش. الان همه می دانند حقوق ورزشی چیست. 

وی ادامه داد: درخواستم این است که دانشگاه‌ها بیایند"رشته حقوق ورزش" را راه اندازی کنند. در بخش پژوهش قوانین در مقررات را ملزم کنیم. شاید نتوان به اجبار بگویم فرد باید زبان انگلیسی بلد باشد یا هر مورد دیگر اما میتوان نیروی انسانی تربیت کرد. استفاده از دانش آموختان حقوق و حقوق ورزش است که باعث می شود موفق تر باشیم.نسل جدیدی یا شاید 5 سال آینده روی کار می‌آیند که از نظر مطالعات حقوقی و تحصیلات، هم علاقمند هستند و هم تالیف کردند.

مشاور امور حقوقی رئیس فدراسیون فوتبال گفت: اگر دقت کرده باشید رییس کمیته بین المللی المپیک یک وکیل است. ورزشی که با دیپلماسی شروع شده، تک تک اجزای آن آداب دیپلماسی هم می خواهد. از نوع پوشش و رفتار تا برخورد و به موقع پاسخ دادن. شما به خاطر دارید زمانی که آرژانتین با انگلستان بازی کرد به دلیل کدورت دیرینه، رسانه ها می‌گفتند وقتی آرژانتین، انگلیس را شکست داد یا ایران زمانی که امریکا را برد چه حسی بود؟ احساس شور و شعف بود از زننده گل که گریه می کرد تا شادی مردم در کشور.

رفیعی در بخش دیگری از گفتوگوی خود به اهمیت استفاده از نیروی کارآمدی و آموزش آنها اشاره کرد و گفت: باید نیرو تربیت و آنها را آموزش بدهیم. با منافع دراز مدت ورزش کشور را در اولویت قرار بدهند تا نتیجه نظر سنجی تغییر کند.

غدکتر غلامرضا رفیعی در پاسخ به این سوال که تکلیف میزبانی چه شد و باید تیم ملی فوتبال ایران به بحرین برود، افزود: ما تلاش کردیم که دستور موقت بگیریم و نمی توانیم تضمین کنیم. بدون اینکه از حق خود عدول کنیم یا انصراف از شکایت ما باشد ناگزیز هستیم که به بحرین برویم. اما پرونده ما در دادگاه عالی ورزش باز است. اما بعید میدانم 16 روز قبل از بازیها رای صادر شود، یکسری حقوق داریم و باید ببینیم نظر دادگاه CAS چه خواهد بود. داستان فوتبال ساحلی، پرونده ویلموتس، شستا و میزبانی، میوه های دلنچسب آن به بار نشست که هیات رئیسه جدید فدراسیون کار خود را شروع کرده و در ابتدای شروع کار خود، با این مشکل بزرگ رو به رو شده است. باور کردنی نیست چه میزان فشار بر روی دوش عزیزی خادم و هیات رئیسه فدراسیون فوتبال است. این اتفاق، تبعات به جای مانده از مدیران قبلی است.

رفیعی در پایان گفت: ما تمام تمرکزمان برای حضور در مقدماتی جام جهانی است. شما شک نکنید اتفاقی که در بحث میزبانی رخ داد باز می‌گردد به نیروی کارآمد در کنفدراسیون فوتبال آسیا. اگر فردی قوی حضور داشت، مکاتبات را رصد می کرد، آن را می‌خواند و قدرت پیش بینی داشت میتوانست از اتفاق ناگوار جلوگیری شود. الان هم ما از بنیان‌گذاران کنفدراسیون فوتبال آسیا هستیم. اقامه دعوای ما با AFC باعث نمی‌شود رابطه ما کنفدراسیون فوتبال آسیا بر هم بخورد. در پایان ما تمام تلاشمان بر این است در روند رو به رشد حرکت کنیم و از موضع خود نیز کوتاه نخواهیم آمد.