به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ رجبی، کارشناس سیاسی در گفتگو با دیارآفتاب؛ با اشاره به فساد در دوره پهلوی گفت: رژیم پهلوی اعتقادی به مبانی دینی نداشتند و به خاطر اعتقادات ملت ایران تظاهر به دین‌داری می‌کردند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, دیارآفتاب,وی افزود: رژیم پهلوی برای مقابله با دین اسلام، جریان ضد دینی در کشور ازجمله بهائیت و انجمن حجتیه را تقویت می کردند.
رجبی اظهارکرد: در دوره پهلوی، بهائیت از انزوای سیاسی و اجتماعی درآمده و ارتقای شرایط آنها تا حدی بود که سر از دستگاه حاکمه و پست‌های کلیدی و مهم درآوردند.
این کارشناس سیاسی اظهارکرد: در رژیم پهلوی، مردم نقشی در اداره حکومت نداشتند، نخبگان اجتماعی مدنظر نبودند و به آنها توجه نمی شد و رژیم بر اساس منافع خود تصمیم میگرفت.
وی گفت: فساد اخلاقی رژیم پهلوی از عدم اعتقاد به مبانی دینی نشات می گرفت و در رژیم پهلوی، گسترش فساد و ابتذال در جامعه به راحتی قابل رویت بود.
رجبی افزود: درباریان هم در مسیر فساد اخلاقی در تبعیت از اربابشان سر از پا نمی شناختند. در این میان علم و ایادی، گوی سبقت را از دیگران ربوده بودند.
کارشناس سیاسی اظهارکرد: پهلوی با ساختارهای مروج فساد و محتوای تولیدات فرهنگی از فیلم و کتاب در راستای عادی سازی فساد اخلاقی استفاده می کرد.
وی گفت: گسترش سایه استعمار و استبداد همچنان بر سیاست‌ها و رفتارهای فرهنگی دوران پهلوی جز تضعیف اقتدار این حکومت و پیدایش بحران‌ها و نابسامانی‌های فرهنگی و اجتماعی نتیجه‌ای نداشت.
کارشناس سیاسی اظهارکرد: ویژه خواری شخص شاه و امتیاز برای دربار و خانواده خود و رشوه های که به صورت علنی گرفته می شد، سبب شکل گیری طبقه ویژه و با نفوذ شد.
وی گفت: دریافت رشوه از افراد ثروتمند کشور همواره مورد توجه درباریان و اطرافیان آنان بود و هر روز شیوه‌های جدیدی برای اخذ آن ابداع می‌شد.
رجبی با اشاره به اینکه خاندان پهلوی ثروت ملت ایران را به غارت بردند خاطر نشان کرد: محمدرضا و فرح پهلوی هنگام فرار از ایران، بخش اعظمی از جواهرات سلطنتی توسط چمدان‌های متعدد در کنار مبالغ هنگفتی ارز از کشور خارج کردند.
انتهای پیام/
وی افزود: رژیم پهلوی برای مقابله با دین اسلام، جریان ضد دینی در کشور ازجمله بهائیت و انجمن حجتیه را تقویت می کردند.
,رجبی اظهارکرد: در دوره پهلوی، بهائیت از انزوای سیاسی و اجتماعی درآمده و ارتقای شرایط آنها تا حدی بود که سر از دستگاه حاکمه و پست‌های کلیدی و مهم درآوردند.
,این کارشناس سیاسی اظهارکرد: در رژیم پهلوی، مردم نقشی در اداره حکومت نداشتند، نخبگان اجتماعی مدنظر نبودند و به آنها توجه نمی شد و رژیم بر اساس منافع خود تصمیم میگرفت.
,وی گفت: فساد اخلاقی رژیم پهلوی از عدم اعتقاد به مبانی دینی نشات می گرفت و در رژیم پهلوی، گسترش فساد و ابتذال در جامعه به راحتی قابل رویت بود.
,رجبی افزود: درباریان هم در مسیر فساد اخلاقی در تبعیت از اربابشان سر از پا نمی شناختند. در این میان علم و ایادی، گوی سبقت را از دیگران ربوده بودند.
,کارشناس سیاسی اظهارکرد: پهلوی با ساختارهای مروج فساد و محتوای تولیدات فرهنگی از فیلم و کتاب در راستای عادی سازی فساد اخلاقی استفاده می کرد.
,وی گفت: گسترش سایه استعمار و استبداد همچنان بر سیاست‌ها و رفتارهای فرهنگی دوران پهلوی جز تضعیف اقتدار این حکومت و پیدایش بحران‌ها و نابسامانی‌های فرهنگی و اجتماعی نتیجه‌ای نداشت.
,کارشناس سیاسی اظهارکرد: ویژه خواری شخص شاه و امتیاز برای دربار و خانواده خود و رشوه های که به صورت علنی گرفته می شد، سبب شکل گیری طبقه ویژه و با نفوذ شد.
,وی گفت: دریافت رشوه از افراد ثروتمند کشور همواره مورد توجه درباریان و اطرافیان آنان بود و هر روز شیوه‌های جدیدی برای اخذ آن ابداع می‌شد.
,رجبی با اشاره به اینکه خاندان پهلوی ثروت ملت ایران را به غارت بردند خاطر نشان کرد: محمدرضا و فرح پهلوی هنگام فرار از ایران، بخش اعظمی از جواهرات سلطنتی توسط چمدان‌های متعدد در کنار مبالغ هنگفتی ارز از کشور خارج کردند.
,انتهای پیام/
,]