به گزارش سرویس چنرسانه ای شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ خزانه برنج به قطعه زمین کوچکی اطلاق می‌شود که در داخل زمین اصلی یا خارج از مزرعه قرار دارد. از آنجائیکه بذور برنج در شرایط غرقابی توانایی جوانه‌زنی را نخواهند داشت، بنابراین جهت استفاده از حداکثر بذور و داشتن مزرعه‌ای یک دست ابتدا بذور را در فضای کوچکترین تحت شرایط خاص کشت کرده و پس از آماده شدن و رشد نشاها آن را به زمین اصلی منتقل و نشاء می‌کنند. محل آن باید در مکانی انتخاب شود که خاک آن به خوبی شخم خورده و دارای هوموس یا کود دامی کاملاً پوسیده باشد. خزانه باید به صورت شمالی جنوبی احداث شود تا هم بیشترین نور خورشید را دریافت کند و هم از وزش‌ بادهای غربی ـ شرقی مصون بماند. بهتر است که محل برای سهولت در عملیات آبیاری و مراقبت‌های دیگر، در نزدیکی خانه کشاورز باشد.
بیشتر ارقام برنج نسبت به سرما حساس هستند، به نحوی که سرما موجب از بین رفتن نشاها در خزانه‌ برنج و حتی در زمین اصلی می‌شود. برای جلوگیری از خسارت‌های سرما در اوایل بهار و کمک به زودرس کردن نشاها، بعد از بذرپاشی، روی بستر خزانه را با نایلون می‌‌پوشانند. روش کار به این ترتیب است. که روی بستر خزانه، کمان‌های چوبی، فلزی یا فایبرگلاس به فاصله‌های تقریباً ۵۰ سانتی‌متر از هم قرار داده و روی کمان‌ها را با نایلون‌ می‌پوشانند.