به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا به نقل از کُردتودی، چندین آرایشگاه مختلف نه درمحله های مختلف که در کنار هم و در یک محله، انواع مختلف نرخ برای هرنوع آرایش صورت و مو ارائه می کنند و هر کدام کار خود را بهتر از هم صنفی های دیگر خود می دانند در حالیکه سر آخر کار همه آن ها در اغلب اوقات مورد رضایت مشتریان نیست و تنها عایدی مراجعه این مکان های زیبایی ساز خالی کردن جیب خانم ها و ناراحتی روان آن ها از نوع آرایشی است که بر چهره و موی آن ها انجام شده است.

هرچند آرایشگری و فعالیت در این صنف جزو مشاغل خدماتی محسوب می شود اما اکنون آرایشگران در سنندج بیشتر به تاجرانی مانند شده اند و بیشتر از آنکه در ردیف مشاغل خدماتی قرار گیرند در ردیف بنگاههای اقتصادی بزرگ هستند که با نرخ های نجومی و خارج از عرف تنها به فکر پرکردن صندوق بساط خود هستند و البته برای مال اندوزی بیشتر در بسیاری از اوقات لوام آرایشی بی کیفیت و ارزان جایگزین وسایل بهداشتی استاندارد می شود تا سود حاصل از کار بیشتر شود.

یقینا آنچه باعث تاسف می شود اینکه در این نوع تجارت مولفه ارزشمند نه سلامت مشتریان و نه رضایت آنان بلکه فقط و فقط کسب درآمد بیشتر به هر طریقی است که در این بین خلاء نبود نظارت و مدیریت کارآمد برای جلوگیری از نابسامانی وضعیت فعالیت آرایشگران بیش از پیش ملموس می شود.

امروزه که زیبایی مهمترین شاخص برای حضور در اجتماع به شمار می رود و شرط اصلی در یافتن اعتماد به نفس بویژه در میان قشر جوان و نوجوان است (ناشی از غفلت فرهنگی در جامعه) بازار آرایشگران کردستانی هم داغ داغ شده و از پس تنوع طلبی که به واسطه تبلیغات گسترده از مدهای جدید آرایشی ارائه می شود، در بسیاری از آرایشگاه های زنانه این شهر جای سوزن انداختن هم نیست.

با این اوضاع و در شرایطی که به صورت قارچ گونه بر تعداد آرایشگران سطح شهر افزوده می شود و البته نیازی که در جامعه برای وجود این شغل وجود دارد، اقدام قابل قبولی از سوی نهادهای نظارتی در این زمینه انجام نشده است و آرایشگران به صورت کاملا سلیقه ای نسبت به نرخ گذاری خدمات خود اقدام می کنند و در این بین هم نه بازرسی و نه کنترلی از شرایط حاکم وجود ندارد.

قیمت های آرایشگراههای زنانه با تقسیم بندی جغرافیایی که در شهر وجود دارد تفاوت پیدا می کند، به عبارتی گویا مردم پول می دهند تا بسیاری از ناشناخته هایی که دودمانشان را برهم می زند در این مکان ها شناخته و آن ها را تجربه کنند و زمانیکه ناظری هم بر عملکرد این اماکن وجود نداشته باشد سودجویان با خیالی آسوده تر از هیچ اقدامی برای تامین منافع مالی خود دریغ ندارند.

برخی آرایشگران هزینه های بالای لوازم آرایشی و اجاره بها را دلیل اصلی بر این نرخ گذاری عنوان می کنند و مشتریان هم با اظهار نارضایتی از فضاهای آرایشگاه ها و لوازمی که بر چهره آن ها مورد استفاده قرار می گیرد، می گویند آرایش چهره آن ها بیشتر از یک ساعت دوام نیاورده است و خدمات گیرندگان دیگر از نواقص کار آرایشگران و بی دقتی آن ها اظهار گلایه می کنند.

البته نرخ آرایشگران براساس ایام سال و مناسبت های پیش رو هم فرق می کند و در نزدیکی های اعیاد و جشن ها سقفی برای قیمت های خود قائل نیستند و در این میان البته نوع مشتری هم بی تاثیر در دریافت حق الزحمه نیست.

برخی از لوازم آرایشی تقلبی که به دلیل ارزانی و قیمت پایینشان بازار گرمی دارند عوارض جبران ناپذیری را بر روی پوست زنان باقی می گذارند.

گسترش مدگرائی و توجه زنان و دختران و حتی برخی از پسران به زیبائی ظاهری در سرانه مصرف لوازم آرایشی در کشور تأثیر بسزایی داشته است این غریزه زیبایی دوستی باعث شده تا زمینه برای سوء استفاده برخی از افراد سودجو در بازار مهیا شده و با ورود کالاها و لوازم آرایشی تقلبی در بازار سود کلانی را نصیب خود کنند این افراد بدون توجه به عوارض خطرناک و گاها غیرقابل جبرانی که این لوازم تقلبی بر پوست مصرف کنندگان دارد این لوازم را وارد کشور کرده و به فروش می رسانند.

برای جلوگیری از مصرف لوازم آرایشی غیربهداشتی در کشور ضرورت دارد که مسئولان امر با پیگیری و تلاش همه جانبه از واردات قاچاق این محصولات جلوگیری و شرایط واردات قانونی را آسانتر کنند تجار و واردکنندگان بتوانند با دستیابی به سود معقول و منصفانه، محصولات آرایشی درجه یک را که فاقد عوارض و بیماری‌های گوناگون است وارد نمایند و همچنین شایسته است که وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دائماً نسبت به مصرف اجناس نامرغوب و عوارض آن به مردم هشدار بدهند.

لازم به ذکر متأسفانه عدم نظارت بر تمامی مشاغل چه از لحاظ کیفی و چه کمی مشکلات عدیده ای را برای مردم به وجود آورده است و باعث شده است تا عده ای سودجو از این بازار بلبشو سوءاستفاده کرده و اجناس بی کیفیت را با قیمتی گران عرضه نمایند.

انتهای پیام/