شاید کمتر کسی فکر می‌کرد که آخرین شب فصل بهار سال ۶۹ برای بسیاری از مردم این منطقه تلخ و دشوار تمام شود. شبی که با لرزیدن زمین بیش از ۳۵ هزار مرد و زن، کودک و نوجوان، پیر و جوان زیر خروار‌ها خاک ماندند.

 

شبی که با ترکیدن بغض زمین بیش از ۳۵ هزار نفر صبح فردا را ندیدند و از صبح فردای همان سال تا همین امروز که ۳۲سال از آن حادثه تلخ می‌گذرد گرد غم برچهره مردمان دیار زیتون مانده و هرسال نیز با نزدیک شدن به این زمان دوباره همان شب تلخ و روز‌های غمبار بعد از آن در ذهن بازماندگان یادآوری می‌شود.

 

جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا بود. بسیاری از مردم به ویژه جوانان رودبار و منجیل برای تماشای بازی فوتبال پای تلویزیون نشسته بودند. ساعت ۳۴ دقیقه بامداد بود که زمین لرزید. در آن ساعت زلزله‌ای به بزرگی ۷.۴ ریشتر شهر‌های رودبار و منجیل در استان گیلان و طارم در استان زنجان را لرزاند.

 

زلزله‌ای که شدت آن به حدی بود که در بخش‌هایی از استان‌های آذربایجان شرقی، تهران، مرکزی، مازندران، سمنان، همدان و کردستان نیز احساس شد.

 

زلزله ۳۱ خرداد ۶۹ رودبار و منجیل سبب نابودی شهر‌های رودبار، منجیل، لوشان و ۷۰۰ روستای اطراف آن و همچنین خسارت عمده به ۳۰۰ روستای دیگر شد.

 

این زلزله با توجه به وسعت آن براساس برآورد کارشناسان ۲۰۰ میلیارد دلار خسارت به همراه داشت. بر اثر آن ۱۰۰ خانه خشتی و گلی با خاک یکسان یا خسارات عمده دید. متاسفانه در این حادثه بیش از ۳۵ هزار نفر کشته، ۶۰ هزار نفر زخمی و ۵۰۰ هزار نفر بی‌خانمان شدند.

 

به گفته کارشناسان، این زلزله جزء ۱۰ زلزله مرگبار جهان در ۱۰۰ سال گذشته بوده است. زلزله‌ای که علاوه بر رودبار و منجیل و لوشان در شهر‌های دیگر استان گیلان اعم از رشت، آستانه اشرفیه، لاهیجان و صومعه‌سرا بیشترین خسارت را به بار آورد.

 

آن روز‌ها که همانند این سال‌ها تکنولوژی پیشرفت نکرده بود تا در کوتاه‌ترین زمان مردم از حال هم آگاه شوند. در زلزله رودبار – منجیل تا روز‌ها کسی اطلاع درستی از چند و چون حادثه یا میزان خسارت و کشته و زخمی و یا حتی شرایط منطقه نداشت.

 

خانه‌های ویران شده، صدای ناله و شیون زنان، مردان و کودکان صحنه تلخ را در برابر چشمان افرادی که برای کمک وارد منطقه شده بودند به نمایش گذاشته بود.

 

حالا که با برخی از بازماندگان زلزله رودبار صحبت می‌کنی هنوز می‌توانی غم بزرگ ناشی از آن حادثه و از دست دادن عزیزانشان را حس کنی. بغض‌های گره شده در گلو‌ها و نم اشک نشسته در چشم‌ها همه و همه نشان دهنده این است که خاطره تلخ زلزله رودبار و منجیل برای بازماندگان این حادثه تمامی ندارد. بازماندگانی که یکی از آن‌ها ۵۷ نفر، دیگری ۴۵ نفر و آن دیگری همه اعضای خانواده و فامیل خود را از دست داده است.

 

زلزله رودبار بزرگترین حادثه کشور بعد از جنگ تحمیلی بود ، رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی ضمن تسلیت به بازماندگان، این گونه حوادث تلخ را امتحان الهی دانستند و خود نیز در سفر به رودبار بر بازسازی بهتر از قبل این شهرستان تاکید کردند.

 

در سی و دومین سالگرد این حادثه دلخراش هنوز مردم رودبار داغدار قربانیان زلزله هستند و برای پیشگیری از بروز چنین اتفاقاتی، بر رعایت نکات فنی در ساخت و سازها تاکید دارند.

انتهای پیام