به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ سینما در همه کشورها از مظاهر تفریح و سرگرمی به شمار می رود و مردم با رفتن به سینما به نیت سرگرمی و گذران اوقات فراغت، سعی می کنند در آن محیط هر چند اندک از میزان استرس های روزانه خود بکاهند و ساعتی را به خوشی بگذرانند و حالا سینما در مرحله نخست و به نیت همان سرگرمی با تولید فیلم هایی اینچنینی سعی دارد تا بخشی از تفریح خانواده ها را تامین کند و در نگاهی سیاست ورز و در لایه های دیگر با تولید فیلم هایی از جنس مشکلات و آسیب های اجتماعی فرهنگی جامعه، تلاش دارد تا محتوای فیلم هایش را با نیازهای مخاطبانش نزدیک کند.

با نزدیک شدن جنس محتوای فیلم های سینمایی به نیازهای اجتماعی فرهنگی تماشاگران، آنها با حضور در سینما در کنار برطرف کردن نیازهایی از جنس سرگرمی، این ذهنیت و احساس در آنها بوجود می آید که با رفتن به سینما می توانند مشکلات، دردها و رویاهایشان را در پرده ای بزرگ تر ببینند، با دیدن آنها گریه کنند، بخندند و دل خوش به آینده ای روشن بمانند.

سینما مکانی است که افرادی در یک زمان و مکان مشخص در کنار هم ساعتی را می گذرانند، با هم می خندند، شاید دل برخی از آنها بلرزد و شاید اشکی هم ریخته شود بدون اینکه همدیگر را بشناسند و از حال یکدیگر باخبر باشند؛ اما سینما باعث می شود که همه آنها در آن ساعت در کنار هم، احساساتی شبیه به هم پیدا کنند و در اوج این معنا، باعث شود که هم رویا شوند.

قصه فوتبال هم ماجرایی شبیه به سینما دارد؛ کسانی که به استادیوم فوتبال می روند تا یکی از بازی های تیم ملی را تماشا کنند و بازیکنان را تشویق، اغلب نه همدیگر را می شناسند و نه از حال همدیگر خبر دارند؛ اما پدیده ای به نام «فوتبال» همه آنها را هم نیت و هم نگاه می کند تاجاییکه وقتی در یک بازی مهم و حساس تیم ملی ما گل می زند، تماشاگرانی که از نزدیک و در استادیوم کنار هم نشسته اند، با دیدن گل همدیگر را در آغوش می گیرند و یک صدا فریاد شادی سر می دهند و بعد از پایان بازی نیز حتی بدون خداحافظی از یکدیگر دور می شوند.

حالا فکر کنید که بخواهید فوتبال مهمی مثل جام جهانی را در سالن های سینما تماشا کنید؛ بدون شک این ماجرا می تواند حسن ها و مزیت های فراوانی به همراه داشته باشد؛ سینمای کشور ما در زمان کرونا ضررهای مالی فراوانی دیده است و یکی از طرح هایی که می تواند رونق دوباره ای به این سینما دهد، همین طرح تماشای فوتبال در سالنهای سینماست. بدون شک علاوه بر سود مالی، چون نام تیم ملی در میان است، حضور مخاطبان و ایجاد شادی و نشاط جمعی از دل این ماجرا می تواند به همدلی و نشاط ملی در جامعه کمک بیشتری کند.

اما وقتی متوجه می شویم که همه این استدلال ها با برچسب‌های خاصی گره می خورد و این ذهنیت در برخی مسئولان بوجود می آید که شاید این تجمع هایی سینمایی به بهانه فوتبال باعث شکل گرفتن ناآرامی هایی شود، همه این فرضیه ها را به تلخ کامی بدل می کند؛ فرصتی شیرین که به نظر می رسد با اندکی تعقل، تفکر و اعتماد به مردم،‌ حس شیرینی به همراه داشته باشد.

بیشتر بخوانید؛

شادی؛ حلقه گمشده این روزهای تلویزیون