به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ وقتی زوج حسین دوماری و پدرام پورامیری فیلم سینمایی «جاندار» را راهی جشنواره چند سال پیش فجر کردند، همه با اتفاق از ورود یک زوج هنرمند و سینما بلد به این حوزه خوشحال بودند، چون پیش از این آنها با فیلم کوتاه «نسبت خونی» استعداد خود را در سینما به رخ همگان کشیده بودند.
این همراهی با نویسندگی در فیلم سینمایی «شنای پروانه» و سریال های «یاغی» و «افرا» ادامه پیدا کرد و حالا این دو هنرمند برای جشنواره چهل و یکم، فیلم سینمایی «یادگار جنوب» را راهی پرده سینماها کرده اند.
همه منتظر بودند تا اتفاقی جدید و شاهکاری تازه از این زوج هنرمند بر پرده خودنمایی کند و پیش از جشنواره، برخی ها از این فیلم به عنوان سورپرایز جشنواره یاد می کردند.
اما با نمایش فیلم، مشخص شد که گویا همه پیش بینی ها غلط از آب درآمده است؛ مخاطب عملا در ۳۰ دقیقه اول فیلم با یک داستان کاملا غیر خطی و فلش بک ها و فلش فورواردهای متعدد روبرو می شود به نحوی که کاملا گیج می شود و نمی تواند با فیلم ارتباط برقرار کند؛ اینکه نویسنده بخواهد گره اصلی داستان را در ابهامی محظ قرار دهد که مخاطب با قصه او همراه شود، قطعا هنرمندی دیگری را در شکل روایت می طلبد. سال هاست که در عالم سینما این مدل مخفی کاری قدیمی و تاریخ مصرف آن به اتمام رسیده و حالا در ده دقیقه ابتدایی فیلم تماشاگر می خواهد خیلی سرراست با اصل ماجرا آشنا شود و این هنر نویسنده است که با اضافه کردن گره ها، پیرنگ ها و قصه های دیگر، مخاطب را با خود همراه کند؛ ماجرایی که در یادگار جنوب اتفاق نمی افتد و می شود این فیلم را یک پله عقب گرد در کارنامه این زوج هنرمند به حساب بیاوریم.