به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانا؛ پایان دوره دوم حضور کارلوس کی‌روش بر سکان هدایت تیم ملی فوتبال کشورمان که به‌نسبت دوره گذشته به مراتب دوره کوتاه‌مدت‌تری هم بود، فدراسیون فوتبال را با سردرگمی بسیار ملال‌آوری مواجه کرده که تکلیف نیمکت داغ تیم ملی با گذشت بیش از ۲ ماه از جام جهانی، هنوز مشخص نیست.
کی‌روش که پس از ثبت بدترین نتیجه تاریخ فوتبال ایران در ادوار جام‌جهانی، چمدان‌هایش را خیلی سریع و بدون فوت وقت به مقصد قطر بست و هدایت عنابی‌پوشان را تا پایان جام جهانی ۲۰۲۶ برعهده گرفت اما به‌نظر فدراسیون ایران بیش از اندازه روی ادامه کار با این سرمربی پرتغالی حساب کرده بود که الان دستش در پوست گردو مانده است.
فشارهای بسیار رسانه‌ای باعث شد تا بالاخره مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال زبان بگشاید و یک مربی ایرانی را مدنظر فدراسیون برای هدایت تیم ملی مناسب بداند؛ موضوعی که انگار هنوز مشخص نیست چرا که روز گذشته تاج در گفت‌وگویی عنوان داشت که هم گزینه‌های ایرانی و هم گزینه‌های خارجی در حال بررسی توسط او و هم‌کارانش هستند.
امروز جلسه هیأت‌رئیسه فدراسیون فوتبال در شهر چوار برگزار خواهد شد اما تعیین سرمربی جدید تیم ملی فوتبال کشورمان جزو دستور جلسه نیست و فقط بررسی اسامی احتمالی کادرفنی در آن لحاظ شده که نشان می‌دهد اهالی ساختمان گرانیتی خیابان سئول هیچ عجله‌ای برای تعیین تکلیف نیمکت یوزهای سپیدپوش پارسی ندارند.
این عدم تعجیل اگر به منزله بررسی دقیق تمام جوانب گزینه‌های احتمالی برای رخ ندادن فاجعه‌ای مثل قرارداد مارک ویلموتس باشد، اصلاً هم بد نیست اما باید این مسئله را درنظر داشت که نخستین فیفادی پس از جام جهانی ۲۰۲۲، از ۲۹ اسفندماه ۱۴۰۱ تا ۸ فروردین‌ماه ۱۴۰۲ خواهد بود و این فرصت تحت هیچ شرایطی نباید از دست فوتبال ایران برود.
با توجه به این که سرمربی‌گری تیم ملی اصولاً شغلی ۲۴ ساعته نیست و بازیکنان اکثراً در لیگ‌های باشگاهی مشغول فعالیت هستند، در فاصله کم‌تر از یک سال مانده با جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۳ فدراسیون فوتبال باید از کوچک‌ترین روزنه و فرصتی برای برپایی اردوهای تیم ملی و برگزاری مسابقات تدارکاتی استفاده کند، نه این که در وقت‌کشی اهتمام بورزد.
رئیس فدراسیون فوتبال با تأکید بر همین مسئله مدعی شده که "اگر سرمربی هم انتخاب کنیم مجالی برای اردو زدن نیست، چون نه کسی می‌آید و در کوران لیگ نمی‌شود بازیکنی از تیم‌ها گرفت" اما باید درنظر داشت که با خیال راحت به سراغ فیفادی رفتن و برنامه‌ریزی کردن مطابق خواسته‌های سرمربی جدید، کم‌ترین انتظار جامعه فوتبال از مجموعه فدراسیون و شخص اوست.
به‌طور حتم هر سرمربی جدیدی که به تیم ملی بیاید (فارغ از ملیت داخلی یا خارجی)، به مدتی زمان برای تطابق و دوره گذار نیاز خواهد داشت تا فلسفه فوتبالی‌اش را در تیم ملی پیاده کند و فضای تیم ملی را در دست بگیرد اما این عدم تعجیل آقایان که نوعی اهمال‌کاری مشتبه شده، باعث آن می‌شود که این پروسه به تعویق بیفتد و زمان از دست برود.
از بهانه تاج برای عدم معرفی سرمربی جدید تیم ملی تاکنون می‌توان دریافت که گزینه نهایی مدنظر فدراسیون فوتبال، کسی جز یک گزینه داخلی نیست و این درنگ و تعلل فقط به علت در پیش بودن رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا و حساسیت بالای لیگ برتر فوتبال کشورمان است که باعث عدم معرفی گزینه نهایی از بین ۲، ۳ مورد احتمالی شده است.
با این روند اصلاً دور از انتظار و بعید نیست که نشست امروز هیأت‌رئیسه بدون کوچک‌ترین تصمیمی درباره آینده تیم ملی به خوبی و خوشی پایان یابد و بازیکنان تیم ملی به‌جای اردو، تعطیلات عید نوروز ۱۴۰۲ را به تفریح و خوش‌گذرانی بپردازند؛ آن هم در شرایطی که سایر رقبا به برپایی اردو و برگزاری مسابقات تدارکاتی مشغول هستند.
شاید بد نیست که به متولیان فوتبال ایران یادآوری کنیم که در آستانه جام ملت‌های ۲۰۲۳ دیگر امثال ژاپن و کره‌جنوبی رقبای اصلی ما نیستند، بلکه عربستان‌سعودی، عمان، استرالیا، عراق و حتی قطر هم با توجه به سرمربی نام‌آشنایی که به‌خدمت گرفته، رقبای دست‌وپاگیری برای تیم ملی خواهند بود و آن‌وقت دیگر مجالی برای بهانه‌تراشی‌های معمول در کار نیست.