به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ تحقق سینمای ملی دیرزمانی است که بهعنوان یکی از اصلیترین شعارهای کلان بدنه مدیریت هنر هفتم در کشورمان مطرح میشود و در دولت سیزدهم، سازمان سینمایی این را به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر در راستای دستیابی به "سینمای تراز" همواره مورد تاکید و اهتمام قرار گرفته و در این مسیر، بنیاد سینمایی فارابی به عنوان یکی از مهم ترین دستگاه متولی حاکمیتی و حامی تولیدات ملی در عرصه سینما و اصلیترین موتور محرکه گام برداشتن برای تولید چنین آثار سینمایی در کشورمان معرفی شد. آنگونه که از زبان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز بر این امر تاکید شد که تولیدات این بنباد باید در تزاز فرهنگ انقلاب اسلامی باشد و همچنین رییس سازمان سینمایی نیز یکی از اولویتهای دولت سیزدهم در عرصه هنر سینما و یکی از اصلیترین فعالیتهای سازمان سینمایی در چهارساله نخست فعالیت این دولت را تولید آثار متنوع در جهت تامین نیاز طیف های مختلف جامعه عنوان کرده است. امروز، پس از گذشت یکسال و اندی از عملکرد سازمان سینمایی و این بنیاد می توان هدف گذاری درست و نیز، حرکت جدی سکانداران در مسیر استعلای سینمای ایران و رونق و رشد کمی و کیفی آن را مشاهد کرد.
با توجه به شرایط وخیم اقتصادی و تورم ناشی از سیاستهای سلطهجویانه غرب که منجر به تحریم ظالمانه مردم ایران شده است، تولید فیلم و در نتیجه اشتغال در سینما دیگر به تنهایی از عهده بخش خصوصی سینما برنمیآید و در جشنواره چهل و یکم فیلم فجر شاهد آثار متنوعی بودیم که با حمایت بنیاد سینمایی فارابی از مجموعه های عملیاتی سازمان سینمایی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تولید شده بودند که ضمن ایجاد تکثر و تنوع در سبد محصول سینمای ایران، منجر به ایجاد اشتغال و کسب درآمد مستقیم و غیرمستقیم برای بیش از دو هزار تن از اهالی سینما شده است.
عدالت محوری یکی از اضلاع سه گانه ( قانون گرایی، استانداردسازی و عدالت محوری) مطرح شده از سوی محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی بوده است. در این راستا، چند برنامه اساسی برای تحقق و بنیان گذاری گزاره های این موضوع در سینما طراحی گردید. از ماهها قبل، مدیران سازمان سینمایی برای نخستینبار در مدیریت سینما به سفرهای استانی روی آوردند تا ضمن تمرکززدایی از امکانات، از نزدیک در جریان مشکلات سینما و سینماگران در استانها و مناطق مختلف کشور قرار گیرند.
در جشنواره فجر امسال، برخی نتایج این سفرهای استانی ظهور و بروز پیدا کرد. نمایش اقلیمهای گوناگون از شمال تا جنوب و شرق تا غرب کشور در فیلمها و همچنین حضور فیلمسازان استانی با حمایت بنیاد سینمایی فارابی در جشنواره، نتیجه سیاست عدالت محوری رییس سازمان سینمایی بود.
از طرف دیگر در میان فیلمهای راه یافته به جشنواره امسال شاهد پایان افراد تکراری و حضور نامهای جدیدی در حوزه تهیهکنندگی و کارگردانی بودیم که این استعدادهای تازه از دید داوران هم پنهان نماندند و با داوری در جشنواره چهل و یکم فجر، به حق خود رسیدند.
به اذعان همه کارشناسان و صاحب نظران، سینمای ایران سال هاست که با بحران مخاطب و پدیده مخاطب گریزی مواجه شده است. عمده ترین عامل سلب اعتماد از مخاطبان به محتوای مخرب فیلمها و رواج گونه های ژانر نکبت و فیلمفارسی اسلامی مربوط می شود که قهر خانوادهها و ریزش مخاطب را به دنبال داشته است تا جایی که در نیمه دوم سال نود و هشت و قبل از کرونا، سینمای ایران ورشکسته شد و بیشتر آثار ضرر دادند. قصه پرغصه کرونا هم مزید بر علت شد تا روی کارآمدن دولت سیزدهم و سکانداری سینماگران در سازمان سینمایی و پایان محتوای مخرب و تصویر چرک یا سطحینگری فیلمفارسی در فیلمها.
کشور در شش ماهه دوم دستخوش ناآرامی هایی بود و این اتفاقات به طور واضح بر روی همه بخش های جامعه و کسب و کارهای اجتماعی لطمه زده است. طبیعی است که سینما از این چرخه بیرون نیست و چشم انداز آماری نشان می دهد که سالن های سینما از اواخر شهریورماه و تا ماهای ابان و آذر با ریزش جدی مخاطبان مواجه بوده است. این حالی است که در کنار رکود نسبی سالن های سینمایی در بخش های تولید فیلم در همه عرصه ها اعم از پلتفرم ها و تولیدات سینمایی هم با کاهش و حتی وقفه طولانی مدت روبرو شده ایم و شرایط عمومی جامعه فضا را برای تولید فیلم و حضورهای جمعی سلب کرده بود.
روند به گونه ای پیش می رفت که حتی خوشبین ترین کارشناسان هم از رسیدن به حد نصاب نسبی فیلم ها برای حضور در فجر و برگزاری جشنواره چهل و یکم مردد شده بودند.
در چنین شرایطی سازمان سینمایی با هم افزایی بنیاد سینمایی فارابی و مراکزی چون اوج و حوزه هنری در کنار مشارکت 51 درصدی بخش خصوصی دست به کاری مجاهدانه و جهادی زد.
بدون شک، در سالی که ناآرامیهای صورت گرفته سینما را هم متاثر کرده بود، برگزاری جشنواره فیلم فجر و پویا نگه داشتن سینما علیرغم تمام فشارها کار بزرگی بود که تیم سازمان سینمایی انجام دادند و زمینگیر نشدند و از طرفی علیرغم کسری بودجه، بنیاد سینمایی فارابی توانست از محلهای مختلف تامین بودجه کند تا کاری زمین نماند و به تولید و اشتغال سینما کمک کند تا بارقه امید به اصلاح نمایان شود.
در حالی که سازمان سینمایی و وزارت ارشاد با سیاست " آغوش باز و همدلی" به سراع جامعه هنری و رسانه ها رفته اند برخی از لیدرهای صنفی متاسفانه از سر بخل، غفلت، تجاهل و تنگ نظری های جناحی کاملا در زمین حریف خارجی و دشمنان این مرز و بوم بازی کرده اند.
اگر جشنواره امسال را ویترین اکران در نظر بگیریم، نقطه مشترک محتوای آثار آن، پایان ناامیدی و نکبت رایج در سینماست که سال هاست سینمای ایران را مهجور و ابتر ساخته بود. امسال در کارنامه تولیدات سال سینمایی شاهد بودیم که از تصویر چرک و پمپاژ ناامیدی به جامعه در فیلم ها خبری نبود. سینما بعنوان یک هنرصنعت میبایست بر مبنای زیبایی شناسی گام بردارد اما آنچه در این سالها دیدیم، فقدان مبانی هنرهای تجسمی در سینما و زیبایی شناسی بود. سینما یعنی جذابیت و کارخانه رویاسازی و قصهگویی؛ قطاری که اگر در مسیر درست قرار گیرد،خانوادهها نیز دوباره سوار آن خواهند شد و شاهد آشتی با سالنهای سینما خواهیم بود. مردم خسته از مشکلات اقتصادی، تحریمها و... دو ساعت در سینما میخواهند فراغ بال پیدا کنند نه آنکه به تماشای غلو شده مشکلات خود بنشینند.
همچنین، توجه به سینمای مغفول مانده کودک و نوجوان از دیگر دستاوردهای سیاستگذاری مدیریت سینمایی بود. سینمای کودک و نوجوان یکی از گونههای مهم سینما در دنیا است که سالهای متمادی بود که در جشنواره فیلم فجر به عنوان مهمترین رویداد فرهنگی سینمای کشور جایگاهی نداشت و غایب بود. نمایش و استقبال از انیمیشن سینمایی "بچه زرنگ" و دو فیلم رئال "هوک" و "کاپیتان" در جشنواره نشانگر توجه مدیران سازمان سینمایی در دولت کنونی به سینمای کودک و نوجوان به مثابه یکی از مولفه های جذب مخاطب در سینماست. سینمایی که در آینده ایران و نسل آیندهساز نقش مهمی دارد و با خوراک مناسب و توجه به آن میتواند سازنده فرهنگ بومی در برابر انبوه تولیدات سرازیر شده به کشور از آن سوی مرزها باشد و توازن لازم را بین آثار داخلی و خارجی ایجاد کند.
گویا حرکت سازمان سینمایی به سمت سینمای تراز آغاز شده و این نهال کاشته شده در حال شکوفایی و باروری است. شاخصه های موجود در آثار تولید شده که بخشی از آن ها در فجر به نمایش درآمد نشان می دهد سازمان سینمایی گام نخست را محکم و به درستی برداشته است. هر چند که چالش ها و بحران ها در یکساله اخیر همچون دست اندازهایی مسیر حرکت محمد خزاعی و تیمش را کند کرد اما هدفمندی و نشانه گذاری ها دقیق و بجاست.