به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ با مرور سرمقاله و یادداشت‌های روز روزنامه‌های کثیرالانتشار کشور، مطالبی از جمله تبعات کم‌توجهی به مدارس دولتی، سوم خرداد یعنی توانایی جوانان، چشم‌انداز صلح در سودان به چشم می‌خورد.
کیهان: در یادداشت روز خود با عنوان «تبعات کم‌توجهی به مدارس دولتی» نوشت: در سال‌های اخیر گرایش برخی خانواده‌ها به ثبت‌نام فرزندانشان در مدارس غیردولتی روندی افزایشی یافته است که این روند علت‌های مختلفی دارد. شاید بخشی از این افزایش تمایل ناشی از تغییر سبک زندگی در طبقاتی از اجتماع و مثلاً ارزش پیدا کردن نفس تحصیل در این مدارس یا تفاخر و... باشد اما در نگاه عمیق‌تر به لایه‌های دیگر این ماجرا، نگرانی والدینی را مشاهده می‌کنیم که به دلایل مختلف از شرایط مدارس دولتی رضایت کافی را ندارند و در کنار خانواده‌های متمول یا بیشتر برخوردار، طیف قابل توجهی از خانواده‌های متوسط هم در سال‌های اخیر حتی با وجود تحمل فشار و سختی‌های مالی، تحصیل فرزندانشان در مدارس غیردولتی را به مدارس دولتی ترجیح داده‌اند.
البته در همینجا باید تاکید کرد که نه می‌توان تمام مدارس غیردولتی را از نظر نیروی انسانی و امکانات و برنامه‌های استاندارد در یک سطح عالی و بدون اشکال دانست و نه اینکه همه مدارس دولتی را نامناسب و فاقد کیفیت تصور کرد. همچنان هستند مدارسی دولتی که از برخی مدارس غیردولتی ضعیف (که صرفا نان نام برخی از مدارس فعال و با برنامه غیردولتی دیگر را می‌خورند) بهترند اما اینجا سخن از شرایط غالب بر مدارس کشور است.
اطلاعات: فتح الله آملی در یادداشتی با عنوان «راستی شما آشنایی ندارید؟» چنین نوشت: يكي از دوستان كه سالهاست در آمريكا اقامت گزيده، همچنان گاهي به من زنگ مي زند و حال و احوال مي كند. مي گويد در اينجا وقتي قرار است ساختماني ساخته شود، سازنده بايد تعهد بدهد كه هيچ مزاحمتي نه براي عابرين و نه براي همسايگان، ايجاد نكند. اگر كارش آلودگي صوتي دارد، بايد به گونه اي عمل كند كه صدايش ديگران را آزار ندهد و خيلي سفت و سخت هم آن را اجرا مي كنند. در ايران هم قانوني مشابه اين داريم اما مثل بسياري ديگر از قوانيني كه در ايران وضع شــدند، مشكل همان قسمت دوم ماجراست كه اجرا نمی‌شــود يا اجراي آن نياز به پشتوانه اي قوي دارد. مثلا اگر ســازنده اي مزاحمت ايجاد كرد، شهردار شهر يا شهردار منطقه را بشناسيد و بتوانيد با يك تلفن از او بخواهيد تا كار طرف را بخواباند و مي خواباند؛ چون قانوني هست كه مي تواند به او استناد كند اما شما نمي توانيد و بايد راه طولاني و پر پيچ و خم شكايت را انتخاب كنيد كه داستانش مفصل است. پس مشكل فقط اين نيست كه براي آن قانوني نيســت بلكه از ابزاري كه بتوان آن قانون را اجرايي كرد برخوردار نيستيد.
داشتن آشنا يا نفوذ يا پارتي و... كه بتوان از مزاياي آن قانون استفاده كرد مهم است. همين حال كه در حال نوشته اين يادداشت هستم هر يكي دو دقيقه صداي گوشخراش دستگاه فرز از روبروي خيابان كوتاهي كه زير دفتر كار است مي آيد. چندين ماه است كه اين ناهنجاري آزارنده را تحمل مي كنيم. ساختماني هم در حال ساخت نيست. معلوم نيست طرف كارگاه سنگبري دارد يا چه چيزي!؟ تمام هم نمي شود.
جوان: رسول سنایی راد در یادداشتی با عنوان «سوم خرداد یعنی توانایی جوانان» این گونه نوشت: با وجود اینکه حمله ناجوانمردانه ارتش بعثی عراق به میهن اسلامی در شرایط به‌هم ریخته ایران پس از انقلاب و عدم آمادگی نیروهای مسلح و آشوب‌های گروهک‌های تجزیه‌طلب و برانداز و همچنین حمایت همه‌جانبه قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی از متجاوزان صورت گرفت، اما سرانجام پس از هشت سال نبرد نابرابر، متجاوزان بدون دستیابی به هیچ‌کدام از اهداف اعلامی خود مجبور به عقب‌نشینی شدند و این جنگ نابرابر به عنوان بخشی از تاریخ حماسه و افتخار ملت بزرگ ایران اسلامی برای کشور عزیزمان به ثبت رسید. بی‌تردید یکی از عوامل سرنوشت‌ساز در آن دوران سخت، حضور جوانان رشید، دلیر، با اخلاص و از جان گذشته‌ای است که در جایگاه خطیر فرماندهی ایفای نقش کردند؛ جوانانی که برای ادای وظیفه و رسالت خویش در دفاع از نظام و میهن اسلامی تا ایثار جان و پذیرش مرگ سرخ در میدان نبرد ایستادند و شرایط عبور از پیچ تاریخی سخت و جنگ نابرابر را فراهم آوردند. شهیدانی، چون شهبازی، همت، جهان آرا، حسن باقری، حاج‌قاسم سلیمانی، صیاد شیرازی، کاظمی، زین‌الدین، کاوه و خرازی که در رده سازمانی تیپ به بالا ایفای نقش کردند، جملگی در دهه سوم عمر خویش و اوج جوانی بوده‌اند و در حماسه‌هایی، چون فتح خرمشهر نقش کلیدی ایفا کرده‌اند. از این رو نام و یاد این عزیزان با حماسه و رشادت پیوند خورد، و هر زمان که بزرگداشت حماسه‌ای از دوران دفاع مقدس همچون سالروز آزادسازی خرمشهر مطرح باشد، نقش این عزیزان هم چشم‌نواز و افتخار‌آفرین به حساب می‌آید.
قدس: زینب اصغریان در مطلبی با عنوان «چشم انداز صلح در سودان» نوشت: شورای روابط خارجی آمریکا در مطلبی با عنوان «چشم‌انداز صلح در سودان» در موضعی جانبدارانه آورده است: در میان انبوهی از تلاش‌های بین‌المللی برای میانجی‌گری در بحران جاری در سودان، ایالات متحده نباید اجازه دهد صدای جامعه مدنی سودان خفه شود. این اندیشکده آمریکایی ادامه داد: از آنجایی که نیروهای امنیتی به رقابت برای کسب قدرت در سودان از طریق ایجاد رعب و وحشت ادامه می‌دهند، به نظر می‌رسد چشم‌انداز پایان بحران روز به روز دشوارتر می‌شود. «مذاکرات» عربستان سعودی تنها وعده‌ای کوچک برای کاهش درد و رنج مردم بود. بیشتر شاخص‌ها به ادامه جنگ اشاره می‌کنند و جریان اخبار بد و آتش‌بس‌های ناموفق نشان‌دهنده این است که بحران عمیق‌تر اجتناب‌ناپذیر است. اما دو حقیقت مهم در مورد سودان وجود دارد.
خراسان: کوروش شجاعی در مطلبی با عنوان «آن فتح سرنوشت ساز» چنین نوشت: ماجرای بازپس گیری خرمشهر عزیز از چنگال ارتش متجاوز صدام هنوز و همچنان دارای اسرار، شگفتی ها و دستاوردهای شگرفی است که ظرفیت بررسی های گوناگون از ابعاد مختلف توسط کارشناسان نظامی و تحلیل گران مسائل منطقه ای و جهانی را دارد. اما اشاره ای اجمالی به چند نکته: صدام و ارتش مکانیزه و کاملا مجهز او به انواع سلاح های پیشرفته گرچه عامل و مباشر حمله و تجاوز ناجوانمردانه به کشورمان بود اما او هیچ گاه بدون اجازه و چراغ سبز و حمایت قدرت های بین‌المللی و منطقه‌ای آن زمان جرئت انجام چنین اقدام تجاوزکارانه ای را نداشت. کمک های بی دریغ تسلیحاتی، نظامی و حمایت های آشکار و نهان سیاسی آن روزهای آنان از رژیم صدام و اعتراف های متعدد شان پس از پایان جنگ تحمیلی در زمینه حمایت از صدام موید این نکته مهم است. دیکتاتور متجاوز عراق با اتکا به ارتش مجهز و حمایت های منطقه ای و بین المللی، حمله به ایران را با رویای اشغال 48 ساعته خرمشهر و جداسازی خوزستان در کمتر از یک هفته و انجام مصاحبه پیروزی در تهران در سرمی پروراند، اما در همان اولین گام، مقاومت 40 روزه مدافعان خرمشهر، سد محکمی در مقابل او شد و اگرچه سرانجام پاره تن ایران به اشغال ارتش صدام درآمد اما او متوجه شد گرچه ایرانِ تازه انقلاب کرده و غیر آماده می توانست محل تحقق رویاهای صدام باشد ولی آن چه او و حامیانش توان درکش را نداشتند، اراده و روحیه سلحشوری و مقاومت و دلاوری مردمان این سرزمین بود که همه مبادلات آنان را برهم زد.