چگونه عسل اصل را از تقلبی شناسایی کنیم؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛  افسانه ها در مورد نحوه تشخیص عسل اصل از تقلبی زیاد است، برخی از آنها به واقعیت نزدیک بوده و می توان به آنها تا حدی اعتماد کرد، اما برخی دیگر را باید کنار گذاشت و به سراغ روش های علمی و جدید رفت.

در واقعیت هیچ یک از این تست ها برای تشخیص تقلبی بودن عسل کار نمی کند. رنگ، طعم و عطر عسل با توجه به نوع گلی که زنبورها از آن بازدید و شهد گیری می کنند می کنند تعیین می شود.

در واقع تنها راه تشخیص یک محصول با کیفیت، مطالعات آزمایشگاهی تخصصی است. البته گفته می شود بهترین راه تشخیص عسل آن است که یک هفته یا بعد از چند ماه متبلور شود. این موضوع بستگی به منشا عسل و دمای محیط دارد.

معمولاً عسل تقلبی را می‌توان در بازارهای عمومی و در غرفه‌های خیابانی یافت، جایی که فروشندگان شربت فروکتوز، تکه‌های موم و زنبورهای مرده را به آن اضافه می‌کنند تا باور کنند که این محصول خالص است.

مواردی که می تواند در تشخیص عسل اصل به شما کمک کند:

  1. مقدار چگالی عسل
  2. میزان اسیدیته
  3. مقدار قندها
  4. میزان رطوبت
  5. میزان ساکارز و هیدروکسی متیل

عسل تقلبی یا واقعی، چگونه آنها را شناسایی کنیم؟

عسل به دلیل داشتن مواد معدنی، ویتامین ها و عناصر کمیاب برای سلامتی افراد مفید است. مشکل اینجاست که گاهی اوقات بدون اینکه متوجه باشیم عسل تقلبی می خریم.

عسل‌های تقلبی معمولاً مخلوطی از عسل با محلول‌های گلوکز یا عسل‌های بی‌کیفیت با محتوای آب بالا هستند، زیرا از سلول‌های بدون اپرکولوم (که با موم پوشانده نشده‌اند) به دست می‌آیند.

خوشبختانه، آزمایش‌های ساده‌ای وجود دارد که می‌توانید در خانه انجام دهید تا  بررسی کنید که آیا عسلی که خریداری کرده‌اید خالص  و مرغوب است یا برعکس، تقلبی است یا حاوی آب زیادی است.

اولین کاری که قبل از خرید یک شیشه عسل باید انجام دهید این است که برچسب آن را بخوانید. بررسی کنید  که محصول شما دارای  فروکتوز بالا یا گلوکز تجاری نباشد.  این دو افزودنی هستند که اغلب برای "کشش" عسل و جلوگیری از جامد شدن آن استفاده می شود.

برخی از ویژگی هایی که ما عسل اصل را با آن می شناسیم عبارتند از:

  1. هیچ افزودنی ندارد
  2. پاستوریزه نشده است
  3. با شکر و شربت مخلوط نشده است
  4. با آب مخلوط نشده است

عسل اصل یک محصول ۱۰۰% طبیعی است که همانطور که از کندو استخراج می شود بسته بندی می شود. برای آشنایی با روش های تخصصی تر و کاربردی تر برای تشخیص عسل تقلبی از عسل طبیعی می توانید به مقاله سایت دکتر هانی راد مراجعه کنید.

چند روش ساده برای تشخیص عسل طبیعی؟

متأسفانه با چشم غیر مسلح حتی یک تولیدکننده هم نمی تواند عسل واقعی را از تقلبی تشخیص دهد. سازمان ثبت بهداشت نیز چیزی را تضمین نمی کند. فروشندگان فقط تأیید می کنند که محتوای عسلی که آنها به ما می فروشند بی ضرر است. 

  • عسل اصل بعد از مصرف معمولاً کمی خارش خفیف در قسمت گلو ایجاد می کند. البته گاهی اوقات ممکن است باعث سرفه نیز شود.
  • ترجیحاً عسل کریستالیزه بخرید، زیرا عسل واقعی همیشه متبلور می شود.
  • اگر در خانه هستید، یک چای بسیار تیره و داغ را امتحان کنید. با افزودن مقدار کم عسل به چای تیره، باید رنگ دم کرده آن به رنگ سفید و نیمه کدر تغییر کند.
  • و در نهایت سعی کنید همیشه از افراد مورد اعتماد خرید کنید که اصل عسلی که قصد خرید را دارید تضمین می کنند.

برای شروع، یک ارزیابی بصری از محصول باید انجام شود. نشانه واضحی که نحوه تشخیص عسل اصل از تقلبی را توضیح می دهد قوام مایع است که به احتمال زیاد نشان می دهد که محصول با شربت رقیق شده است. عسل نامرغوب معمولاً ویژگی های زیر را نشان می دهد:

  • سازگاری ناهمگن
  • رنگ ناهموار
  • وجود رسوب در زیر میز
  • وجود بوی ترش یا طعم کامل
  • احساس سوزش خفیفی در گلو ایجاد نمی کند
  • بافت زمختی دارد.
  • و غیره

 نتیجه گیری

عسل که بزرگترین هدیه زنبورهای عسل به بشریت است، قرن ها در صنایع غذایی و دارویی به طور مکرر استفاده شده است. اگرچه این ماده مغذی که معجزه طبیعت است بسیار مفید است، اما عسل های تقلبی که در سال های اخیر به وجود آمده اند، سلامت انسان را تهدید می کنند. به این ترتیب، بسیاری از مردم اکنون در تعجب هستند که چگونه عسل تقلبی را از عسل اصل تشخیص دهند.

روش ها و راهکارها برای تشخیص زیاد است، اما بهترین گزینه برای این کار، برگه آزمایش است که باید از زنبورستان و یا آزمایشگاه دریافت کنید.

علاوه بر این برای خرید عسل طبیعی شهد گرفته شده از گیاهان دارویی باید به یک زنبورستان قابل اعتماد و معتبر مانند زنبورستان دکتر هانی راد مراجعه کنید. در این زنبورستان با دریافت برگه آزمایش می توانید با تضمین کیفیت بهترین عسل ها را سفارش دهید.

 

افسانه ها در مورد نحوه تشخیص عسل اصل از تقلبی زیاد است، برخی از آنها به واقعیت نزدیک بوده و می توان به آنها تا حدی اعتماد کرد، اما برخی دیگر را باید کنار گذاشت و به سراغ روش های علمی و جدید رفت.