به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ کریستوفر نولان، تهیه کننده، فیلمنامه نویس و کارگردان بریتانیایی- آمریکایی دنیای سینما حالا یکی از بزرگترین کارگردان های تاریخ سینماست تاجاییکه به پاس کارهایش در سینما در سال ۲۰۱۹ لقب فرمانده والامقام امپراتوری بریتانیا را از آن خود کرده است.
قرار است تا سه روز دیگر و در سی ام تیرماه آخرین ساخته آقای کارگردان یعنی «اوپنهایمر» علی رغم اعتصاب نویسندگان و بازیگران هالیوود، در سینماهای آمریکا به نمایش گذاشته شود؛ نولان فیلمنامه «اوپنهایمر» را بر اساس کتاب پرومته آمریکایی، پیروزی و تراژدی جی رابرت اوپنهایمر به رشته تحریر درآورده است.
داستان فیلم دربارهٔ زندگی رابرت اوپنهایمر، فیزیکدان نظری آمریکایی است که به عنوان «پدر بمب اتمی» شناخته شدهاست. کیلین مورفی نقش اوپنهایمر را در این فیلم بازی خواهد کرد. در کنار مورفی، ستارگانی مانند امیلی بلانت، در نقش همسر اوپنهایمر، گری اولدمن در نقش پرزیدنت ترومن، مت دیمون در نقش سرپرست نظامی پروژه منهتن ژنرال لزلی گروز، رابرت داونی جونیور در نقش رهبر کمیسیون انرژی اتمی لوئیس استراوس و فلونس پیو در نقش جین تاتلک فیزیکدان چپ گرا و یکی از معشوقههای اوپنهایمر در این فیلم ایفای نقش کرده اند.
ساخته جدید نولان به صورت ترکیبی از فرمتهای IMAX و ۶۰ و ۶۵ میلیمتری فیلمبرداری خواهد شد و بر اساس اعلام کمپانی یونیورسال نخستین پروژه سینمایی است که در آن از فیلمبرداری آنالوگ سیاه و سفید IMAX استفاده میشود. نولان از استودیوی یونیورسال ۱۰۰ میلیون دلار بودجه برای ساخت فیلم جدیدش درخواست کرده و همچنین ۱۰۰ میلیون دلار هم برای پروژههای تبلیغاتی و بازاریابی مرتبط با فیلم دریافت کرده است.
کیلین مورفی در اوپنهایمر شگفت انگیز است
کلین مورفی بازیگر شناخته شده ایرلندی که پیش از این در ساخته های قبلی نولان نیز حضور داشته و سریال معروف «پیکی بلاندرز» با نقش اصلی و محوری او ساخته شده، حالا نقش اصلی آخرین ساخته نولان را برعهده دارد؛ مجلهی توتال فیلم مصاحبهای با نولان داشته است که این فیلمساز بریتانیایی در آن به ستایش مورفی میپردازد:« من همیشه از همان بار اول که او را حدود ۲۰ سال قبل ملاقات کردم، میدانستم که وی نه فقط یکی از بازیگرهای عالی نسل خود، بلکه یکی از بازیگرهای عالی همهی ادوار است. منتظر رسیدن به پروژهی مناسب بودم. میدانستم که او هم منتظر بود؛ تا بتوانیم با هم [در نقش کارگردان] و بازیگر نقش اصلی همکاری کنیم. من بهدنبال فرصتی بودم تا بتوانم سنگینترین وزنهی سینمایی را روی شانههای او بگذارم و تماشا کنیم که چگونه این بار را به دوش میکشد. بسیار هیجانانگیز بود که به کیلین زنگ بزنم و بگویم این فیلم اوپنهایمر همان پروژه است».
حالا پس از برگزاری افتتاحیه این فیلم در چندین کشور پیش از اعتصاب نویسندگان هالیوود، بسیاری از منتقدان برجسته سینما به ستایش بازی کلین مورفی پرداخته اند و آخرین ساخته نولان را یک دستاورد نوآورانه و زیباترین اثر نولان دانسته اند و «اوپنهایمر» را یکی از شانس های بالای فصل جدید جوایز سینمایی عنوان کرده اند.
بیلگه ابیری منتقد سایت ولچر در توئیتی فیلم را خارق العاده دانست و نوشت:«با ریتمی بی وقفه و جزئیاتی دیوانه کننده، این درام ظریف تاریخی دائم میسازد و میسازد و میسازد تا جایی که نولان ضربه آخر را به دیدنیترین و نابودکننده ترین شکل ممکن وارد میکند.»
لیندی بار منتقد آسوشیتدپرس این فیلم سه ساعته را اینطور خواند:«یک دستاورد دیدنی، فیلمی پر از حقیقت، اقتباسی دقیق و داستانگویی نوآورانه با بازیهای ظریف و جذاب. این اثر یک درام جدی فلسفی و بزرگسالانه است که به قدر دانکرک جذاب و هیجان انگیز است.»
کنت توران منتقد ال ای تایم این فیلم را تحسینبرانگیزترین فیلم نولان تاکنون خواند و جاشوا هارویتز منتقد امتی وی در توئیتی نوشت:«کیلین مورفی نقشی را گرفته که لایقش بوده. و همچنین عاشق بازی داونی جونیر شدم. این فیلمی هست که توجه شما را به خود طلب میکند.»
مت متیوم جانشین سردبیر سایت توتال فیلم در توئیتی نوشته:«فیلم نولان من را حیرت زده کرد. فیلم مطالعه شخصیتی در بزرگترین ابعاد موجود است، با بازی برجسته از کیلین مورفی!»
نیک دسملین سردبیر امپایر هم در توئیتی نوشت:«اوپنهامیر مثل یک هیولای غران در یک فیلم است. با اینکه بیشترش در آزمایشگاه میگذرد اما حسش شبیه ادیسهای به سوی جهنم است. کیلین مورفی دیدنی است و نولان در کمال قدرت خود به سر میبرد: یک پیروزی بسیار تاریک در سینما!»
کریستین نیولند منتقد بی بی سی هم در توئیتی نوشت:«کیلین مورفی واقعا اینجا بسیار عالی است. او در سطحی از شکنندگی و در عین حال آگاهی ترسناک و شجاعتی لجوجانه بازی می کند. اجرای بسیار پیچیده برای سوژهای که لایق این حد از پیچیدگی است.»
کریستوفر نولان خود از این تاثیر بر مردم آگاه هست و اخیرا در گفتگویی با وایرد گفته:«برخی مردم از سینما کاملا نابودشده بیرون میآیند. آنها نمیتوانند صحبت کنند. منظورم این است که المانی از ترس در تاریخ این سوژه هست که هنوز وجود دارد.اما عشق به شخصیتها، عشق به روابط، این قویترین اثری هست که من تا به حال ساخته ام.»