به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ فریده هادوی این روزها به عنوان مدیر تیمهای ملی بسکتبال زنان با دختران ایران به مسابقات کاپ اسیا آمده تا ضمن ارائه تجربیات سالهای گذشته اش برای موفقیت تیم ملی تلاش کند. هادوی درباره به دومی تیم ملی در گروه الف این رویداد اظهار داشت: ممکن است هر تیمی در مسیر هدفی که دارد، افت و خیزی را تجربه کند. به نظر من باخت مقابل اندونزی که مدعی اصلی قهرمانی است، به موقع بود و می تواند انگیزه بیشتری برای ادامه راه ایجاد کند.

او درباره ۲ برد تیم ملی بسکتبال زنان ایران در آغاز راه بیان کرد: همانطور که همه می دانید مالزی یکی از تیمهای سرسختی بود که در بازی اول با آن روبرو شدیم. ما پیش از این زمانی که من سرمربی بودم، با مالزی بازی کرده بودیم. آن زمان شرایط رویارویی با آنها را نداشتیم. ولی در حال حاضر شرایط بسیار فرق کرده، سبک بازی تیم ملی تغییر کرده و اعتماد به نفسی که از بازیهای دوستانه با اردن و تورنمنت ویلیام جونز بدست آوردیم، توانستیم نتیجه بازی را تغییر داده و به نفع خود تمام کنیم.

هادوی همچنین تاکید کرد: بعد از برد مالزی نوبت به مغولستان رسید؛ آنهم تیمی که 50 سال تجربه برد نداشته و بدون اینکه دچار غرور شود، با برنامه ریزی و کنترل خوب النی، سرمربی تیم ملی توانست با شرایط بسیار خوبی برابر مغولها ظاهر شود و پیروزی را از آن خود کند. من با توجه به تجربه ای  که سالها در سمت سرمربی تیم ملی داشته ام، یک نوع شکوفایی در بازیکنان و هم کادر فنی ایرانی تیم می بینم.

سرمربی سابق تیم ملی زنان ایران در خصوص تعویض های النی کاپوچیانی نیز گفت: کوچینگ النی را می توان لایو کوچ نامید. او بر اساس شرایط بازی و در موقعیتهای ۵ نفره تعویض می کند. او با توجه به شناختی که از بازیکنان دارد و می داند، نفرات را براساس براساس تاکتیک تیمی به میدان می فرستد. تاکتیکی که زاییده افکارش است و به موقع هم تعویض ها را انجام می دهد.
فریده هادوی معتقد است تیمهای حاضر در تایلند بسکتبال متفاوتی را ارائه می کنند: ۸ تیم حاضر در مسابقات هر کدام بسکتبال متفاوتی را به نمایش می گذارند. مثلا تیم اندونزی و قزاقستان قامتهای بلند دارند و برعکس در مالزی بدنهای ورزیده دیده می شود که فضای بیشتری را پوشش می کنند. همین تنوع بازی در حریفان است که بازیکنان ایران را محک می زند و اینکه  با دانش بسکتبالشان در هر مسابقه با یک روند متفاوت کاربردی باید بازی کنند. البته ترنور، رانینگ های که در میدان می دهیم، نشان از ضعف ما در کار پایه است یا پرتابهای آزادی که بخصوص در بازی مقابل مغولستان از دست دادیم. برعکس ما مغولها یک امتیاز یک امتیاز روبروی ما پوئن گرفتند. پس باید روی این مساله کار شود.

اما مدیر تیمهای ملی به آینده تیم زنان ایران امیدوار است: اینکه ما براساس ۳ بازی آنهم بعد از چندین سال نتیجه گرفتیم و بخواهیم بسکتبال کل ایران را قضاوت کنیم، کار درستی نیست. شاید خوشبینانه بتوانیم آن اظهار نظرها را بکنیم. باید بگذاریم تورنمنت تمام شود و بعد از آن ببینیم برای رفع نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت چه برنامه ای داریم. ببینیم برای زنانمان از چه استراتژی باید استفاده کرد و چه اعتباراتی از کل برنامه ریزی ها و نیروی انسانی را به زنان اختصاص دهیم بعد از آن می توانم بگویم در اینده دور و نزدیک می توانیم همپای مردان در آسیا قدرت نمایی کنیم یا نه!

فریده هادوی در پایان می گوید: الان باید هرچه را بدست می آوریم با 50 سالی که از دست رفت قیاس کنیم. من باید همین جا از جواد داوری تشکر کنم که به عنوان یک بسکتبالیست موفق این تلاش را دیده و توجه خاصی برای پرورش زنان دارد. من به عنوان بازیکن، سرمربی و کادر فنی فعال کرده ام و به نظرم همه این توجهات باعث شد خون تازه ای به بسکتبال ما تزریق کرد و از ایشان ممنونم.