به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ با مرور سرمقاله و یادداشتهای روز روزنامههای کثیرالانتشار کشور، مطالبی از جمله شاهچراغ که خاموش نمیشود، کودتای انکار-کودتای تحریف، ملزومات پازل اقتصادی بن سلمان به چشم میخورد.
کیهان: در یادداشت روز خود با عنوان «شاهچراغ که خاموش نمی شود» نوشت: ابتدای راه آدم بودن آن است که جناب سعدی شیرین سخن برایمــان گفت که، بنی آدم اعضای یک پیکرند، که در آفرینش ز یک گوهرند / چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار / توکز محنت دیگران بی غمی، نشاید که نامت نهند آدمی. و برتر و بهتر از آن همان است که امیرالمؤمنین در ماجرای گستاخی عوامل معاویه در تجاوز به سرحدات مسلمین و باز کردن خلخال از پای دخترکی فرمود که اگر جوانمردی از این غصه دق کند، نباید ملامتش کرد. در این جا ســخن از مقایسه این دوران با دوران امیرالمؤمنین بودند. آن زمان، مؤمنین در مضیقه و ما که سلام خدا و خوبان نثارش، تنها بود، ولی اکنون هرگز این گونه نیســت. مؤمنین در عزت و قدرت هستند و امام جامعه در حلقه بیکران مؤمنین و مخلصین، مشغول هدایت امت و نظارت بر امور است. وقتی امام راحلمان که روحش غریق رحمت باد، چهل سال پیش فرمود: من با جرأت مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول الله- صلی الله علیه و آله- و کوفه و عراق در عهد امیرالمؤمنین و حســین بن اکنون چندین نسل علی- صلوات الله و سلامه علیهم- می باشند. دیگر فراتر رفته و رشــد کرده و قدرتمند شده و به قول سردار سلامی، به قدرت و توانایی تولید قدرت دست یافته و دعای خیر خمینی و خامنه ای را پشتوانه داریم و آزادیخواهان جهان را با خود همراه کرده ایم.
جوان: کبری آسویار در یادداشتی با عنوان «کودتای انکار، کودتای تحریف» چنین نوشت: آبان 32 وقتی تیمسار حسین آزموده، دادستان ارتش، برای دفاع از پهلوی، محمد مصدق را در دادگاه نظامی به سرپیچی از فرمان عزل خود از طرف شاه متهم کرد، شاید فکرش را هم نمی کرد بیش از هشت دهه بعد، مدعیان آزادی و دموکراسی با همین استدلال از سرنگونی دولت مصدق دفاع کنند. مسئولیت انکار و تحریف کودتای 28 مرداد برعهده سلطنت طلبان بود که سقوط دولت مصدق را نه نتیجه کودتا، بلکه حاصل قیام ملی مردم می دانستند. حالا یک مدعی فقه و حقوق که از دل ناآرامی های زن، زندگی، آزادی خود را با توئیت های جنجالی به لیدری فضای مجازی و رسانه ای آشوب رساند، همان سخنان سلطنت طلبان را تکرار می کند. آنچه او از تاریخ نگاشته، همچون نگاشته های فقهی و حقوقی اش عوام پسندانه و با نگاهی به منابع اصلی، آمیخته هایی از درست و غلط و راست و دروغ است. از سر همین عوام پسندی، پاسخگویی به نوشته های او چندان سخت نیست، اما این آمیختگی چنان شدت و تعمدی در ایجاد گره های کور دارد که باز کردن کلاف سردرگمی که او ساخته ساده نیست. می گویند آن زمان مجلس هفدهم منحل شده بود و در غیاب مجلس، شاه اجازه عزل نخست وزیر را داشت. لذا با عزل مصدق و انتصاب فضل الله زاهدی به نخست وزیری، تغییر دولت را رقم زد و کودتایی در کار نبود و هر چه هم از ناآرامی ها بود، حاصل عدم تمکین مصدق به حکم قانونی شاه بود.
خراسان: محمدصادق مصدق در یادداشتی با عنوان «ملزومات پازل اقتصادی بن سلمان» این گونه نوشت: می گویند هیچ دو دولت دموکراتی با هم نمی جنگند، ظاهرا تهران و ریاض نیز به دنبال تعریف گــزاره جدیدی هستند، بـا ایــن مضمون کـه چــرا دو دولت اسالمی باید با هم بجنگند؟ به ویژه این که میان کشورهای اسلامی پیوندهای طبیعی و ارگانیکی وجود دارد که غیرقابل انفصال است. حسین امیرعبداللهیان وزیــر امــور خارجه کشورمان که به عربستان سعودی سفر کـرده بـود، در شهر جده با محمد بن سلمان ولیعهد عربستان سعودی نیز دیدار و گفت وگو کرد تا پس از سال ها توقف در روابــط دو کشور، بالاترین سطح رایـزنـی وزیــر خـارجـه ایـــران با مقامات ارشـد عربستان سعودی در پایتخت این کشور انجام شود. اعلام پذیرش دعـوت ملک سلمان از سوی رئیسی و سفر آینده وی به ریـاض نیز روابــط دو کشور را در مسیری کاملا متفاوت قــرار خـواهـد داد کـه بخش مهمی از پازل نظم نوین در حال شکل گیری در منطقه خواهد بود. واقعیت این است که توسعه روابط دیپلماتیک بین ایـــران و عربستان سـعـودی یک راهبرد الزامی برای عبور امن از منابع تنش در خلیج فارس و خاورمیانه است. با وجــود چالش های بسیار، ایــران و عربستان بـــرای تــلاش در راسـتـای برقراری نظم در منطقه دلایل مهمی دارنـد که می توان آن هـا را در انگیزه هر دو کشور بـرای توسعه و تبدیل به قــدرت هـای نوظهور جست.
عصر ایرانیان: علی اکبر علیزاده در سرمقاله ای با عنوان «تعمیق روابط سیاسی بین کشورها در گرو تعاملات تجاری» نوشت: سفر وزیر امور خارجه کشورمان به آفریقای جنوبی از اهمیت بالایی برخورداری است، متاسفانه سیاست خارجی کشورمان در سالیان قبل معطوف به ارتباط با چند کشور غربی شده بود و این امر موجب عقب افتادن ایران در ارتباط و تعامل با دیگر کشورها از جمله کشورهای حوزه آفریقا شد. مطابق نظر کارشناسان سهم ایران در اقتصاد آسیا، آمریکای جنوبی و آفریقا طی چند مدت گذشته افزایش داشته و این نشان دهنده دیپلماسی پویا و فعال است. آفریقای جنوبی در حوزه معادن، کشاورزی و غیره دارای منابع غنی بوده و مستعد سرمایه گذاری های سودآور است، در این میان می توان گفت که تقویت و افزایش مناسبات اقتصادی میان ایران و آفریقای جنوبی سبب افزایش سطح روابط در حوزه های سیاسی، بین المللی، فرهنگی، اجتماعی و غیره می شود و این امر سبب تحقق منافع مشترک خواهد شد.
قدس: زینب اصغریان در یادداشتی با عنوان «سیاست خارجی مان چقدر واقع گرایانه است؟» چنین نوشت: پس از بهبود روابـط ایـران و عربستان و قبول دعوت پادشاه این کشور از سوی دکتر رئیسی، بیم آن می رود ارتقای روابط با ریاض به کاهش حمایت ها از گروه های مقاومت منجر شود و این مسئله به معنای تأیید عملکرد عربستان در مواجهه با جبهه مقاومت باشد. در همین ابتدا باید بگوییم تعامل صورت گرفته میان ایـران و عربستان از جنس تعامل همراه با رقابت است. ایـن نـوع تعامل، بارها مـورد تأیید برجسته ترین اندیشمندان نوواقع گرا نیز قرار گرفته است. هم ایران و هم عربستان نوع نگاهشان به تعامل با جهان تغییر کرده است. این مسئله که تهران توانسته با مذاکره روابط خصمانه خود را به رقابت در عین همکاری تغییر دهد، به معنای ضعف کشورمان نیست، بلکه بدان معناست که دستگاه دیپلماسی به درستی درک کرده دیگر نباید نگاه صفر و صدی به مسائل جهانی داشـت.