به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ با مرور سرمقاله و یادداشت‌های روز روزنامه‌های کثیرالانتشار کشور، مطالبی از جمله خروج از NPT پاشنه آشیل غرب، چرا مردم به غائله 1401 نپیوستند، ضرورت برخورد با نظام‌های جعلی تروریست‌پرور به چشم می‌خورد.

کیهان: در یادداشت روز خود با عنوان «خروج از NPT پاشنه آشیل غرب» نوشت: روز پنج شــنبه ۲۴ شــهریورماه، دولت های فرانســه، انگلیس و آلمان (تروئیکای اروپایی) با انتشــار بیانیه ای اعلام کردنــد: تحریم های مرتبط بــا برنامه اتمی و موشــک های بالســتیک ایــران را که بر اســاس متــن برجام، قــرار بود 18 مــاه اکتبر، 10مهرماه، منقضی شــود لغــو نخواهند کرد! ! درپی صــدور این بیانیه، متیو میلر، ســخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا اعلام کرد که کشــورش در این زمینه با متحدان اروپایی خود هماهنگ بوده و از اقدام آنها حمایت می کند! ابتدا باید گفت؛ تروئیکای اروپایی به گونه ای درباره تحریم موشــکی ایران سخن می گویند که انگار ایران از اروپا موشک وارد می کند! این لاف گزاف درحالی اســت که از سوی دیگر به ایران التماس می کنند از فروش پهپاد و موشــک به روســیه و برخی دیگر از کشورهای دیگر خودداری کند! و می دانند که برخی از کشورهای اروپایي نیز، در میان خریداران پهپاد و موشک های ما هستند. و اما، درباره بیانیه اخیر تروئیکای اروپایی گفتنی هایی هست.

جوان: عبدالله گنجی در سرمقاله ای با عنوان «چرا مردم به غائله 1401 نپیوستند؟» چنین نوشت: غائله 1401 اگرچه به بهانه فوت غمبار و حزن انگیز مرحومه مهسا امینی شروع شد اما همه زر و زور و تزویر ذیل پرچم او خیمه زد تا شاید از این تحریک عواطف کلاهی برای خود بدوزد. به رغم آن حجم از اقدامات رسانه ای و تبلیغ و هزینه از 88میلیون ایرانی در همه پنج ماه حدود 400هزارنفر  با تکراری ها به میدان آمدند و طبیعی بود که برای انقلاب چنین عددی ره به جایی نخواهد برد. وقتی از طرف امثال ما سؤال می شود که چرا مردم نپیوستند، پاسخ داده می شود که شما مردم را می کشتید، زندانی می کردید. ترسیدند و نیامدند. اگر آن حرکت انقلاب و براندازی بود، مگر براندازان توقع دارند حکومت برای شان فرش قرمز پهن کند و بگوید بفرمایید انقلاب کنید؟! خشونت از نظر علمی جزئی از روند انقلاب های کلاسیک در علم سیاست است و جریان انقلاب کننده توقع گل و بلبل از حاکمیت مستقر ندارد. البته این پاسخ بیشتر شبیه طنز تلخ است. اما اینکه چرا مردمی که بخش زیادی از آنان معترض اقتصادی-معیشتی وضع موجود هستند جریان به میدان نیامدند باید درست فهمیده شود. خصوصا مؤمن به انقلاب اسلامی اگر در فهم علت دچار انحراف شود در ادامه و در فهم معلول نیز دچار اشتباه خواهد شد. ممکن است گفته شود اقدامات امنیتی-انتظامی مانع حضور شد. این حرف نیز باطل است. حرکت انقلابی مانند موجی است که با چنین امکانات و اقداماتی قابل کنترل نیست.

خراسان: سید مصطفی صابری در یادداشتی با عنوان «حال بد این روزهای فوتبال ما» این گونه نوشت: قـرار بود فوتبال بهانه حـال خوب ما باشد؛ قـرار بود فوتبال روزمرگی های ما را مملو از شور و هیجان کند. قرار بود آن اتفاق شیرینی باشد که با خانواده به بهانه اش دورهم جمع شویم و از تماشایش لذت ببریم؛ اما حال فوتبال ما این روزها بدجوری خراب است، طوری که باید نگرانش باشیم و فکری اساسی برایش بکنیم. به هر سمت فوتبال که نگاه می کنیم اتفاق بد یا لااقل نگران کننده می بینیم. از حاشیه های بی پایان فوتبال باشگاهی بگیرید تا حذف غیرمنتظره تیم ملی امید و البته روند آماده سازی پر از ابهام تیم ملی بزرگ سالان. از تخلفات باشگاه ها در ثبت قرارداد بازیکنان تا بیانیه نویسی های مکرر تیم ها علیه هم و نگرانی هایی که بابت حضور نماینده های کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا و مقابل تیم های قدرتمند حریف داریم. فوتبال بدجوری در محاصره اتفاقات بد قرار گرفته و در این شرایط نمی توان انتظار داشت انسجام اجتماعی ایجاد کند و یکی از زمینه های ایجاد غرور ملی در کودکان و نوجوانان باشد؛ بعید است در این مسیر فوتبال ما باعث ایجاد نشاط در طبقات اجتماعی مختلف شود و اگر با این اوصاف، کارکردهایش عکس نشود جای شکرش باقی است! همین که برای حذف غیرمنتظره تیم ملی امید واکنش همیشگی را بین اهالی فوتبال نمی بینیم معنی اش این می شود که مدت هاست از فوتبال ناامید شده ایم.

عصر ایرانیان: ابراهیم عزیزی در سرمقاله ای با عنوان «ضرورت برخورد با نظام های جعلی تروریست پرور» نوشت: حضور رسمی ایران در نشست شورای ساختار مبارزه با تروریسم سازمان همکاری شانگهای از اهمیت برخوردار است، هزاران نفر از مردم ایران به دلیل اقدامات تروریستی و افراطی گری شهید شده اند و انقلاب اسلامی نیز هزاران شهید برای مقابله با جریانات تروریستی تقدیم اسلام کرده است. سازمان های بین المللی و منطقه ای مانند همکاری های شانگهای که شأن شکل گیری اولیه آنها بر اساس تعاملات امنیتی و سیاسی بوده، می توانند تأثیرگذاری مثبتی در مبارزه با خشونت طلبی در منطقه داشته باشند. حضور تهران در نشست این سازمان می تواند در کاهش و مقابله با این پدیده شوم مؤثر باشد، ایران همیشه کشورها را به گفت و گو دعوت کرده تا شاهد صلح و ثبات پایدار در منطقه باشیم لذا چنین نشست هایی می تواند در تداوم مبارزه با گروهک های تروریستی و تقویت امنیت منطقه تأثیر بگذارد. بدون شک دیگر سازمان های بین المللی باید از ظرفیت های مشترك استفاده کنند تا زمینه بروز اقدامات ضدبشری و ضدانسانی فراهم شود.

قدس: سید حسین حسینی در مطلبی با عنوان «حرکت قطار عادی سازی این بار از ایستگاه دهلی» چنین نوشت: نشست دو روزه اخیر سران گروه جـی20 در دهلی نو، هر چند حتی در صـدور بیانیه ای نیم بند که بتواند حمله روسیه به اوکراین را محکوم کند هم ناکام ماند، اما وقوع رخدادی در حاشیه این اجلاس توجهات را به خود جلب کرد؛ روی میز گذاشتن ابتکاری آمریکایی موسوم به کریدور هند – خاورمیانه- اروپا. ایده ایجاد کمربند جاده ای و ریلی که بتواند آسیا را به اروپا وصل کند، در حالی از سوی ایـالات متحده و شرکایش مدنظر قرار گرفته که چین به عنوان رقیب راهبردی واشنگتن از چند سال پیش با طرح ترانزیتی موسوم به یک کمربند - یک جاده در حال افزایش نفوذ خود در قاره کهن است و از این رو گام آمریکا در قدم نخست به نوعی در رقابت با این ایده پکن ارزیابی می شود. از سوی دیگر، حضور همزمان چند کشور عربی و ازجمله عربستان سعودی و امارات در کنار رژیم صهیونیستی در این طرح می تواند چالشی مهم بر سر راه توسعه آن تلقی شود. حذف و نادیده گرفتن ایران و ترکیه به عنوان دو کشور سنتی در مسیر شرق به غرب از این کریدور چالش دیگر است.